Hallo Ik ben een mama van 2 kinderen van 9 en 5 jaar oud. Lange tijd voelde mijn gezin wel compleet zo, maar nu begint het op de een of andere manier toch weer te kriebelen om voor een 3e kindje te gaan. Mijn man heeft altijd wel graag een 3e kindje gewild en geeft dit ook al lange tijd aan. Qua financiën en ruimte in ons huis / auto zou het prima kunnen ik zit alleen met een paar problemen....zo ben ik nooit helemaal goed hersteld na mijn 2e zwangerschap. De afgelopen 5 jaar waren met ups en downs en ik heb met name veel problemen gehad aan mijn blaas/ bekken. Nu na 5 jaar is het niet meer zo erg als vlak na de bevalling maar ik ben nog steeds wat incontinent van de urine, met name rond eisprong/ menstruatie. Heb dan ook vaak bekkenpijn aan linkerzijde lichaam. Ook heb ik sinds de afgelopen jaren veel hormonale (PMS? al is het soms de hele maand door) klachten. Het ergste en engste vind ik de psychische klachten die ik soms heb en die ook best heftig zijn (vooral hevige angstgevoelens, maar soms ook wat depri). Daardoor twijfel ik of ik het allemaal nog wel aan kan een zwangerschap/ bevalling / pasgeboren baby. Ik heb nog nooit echt een postnatale depressie gehad, toch ben ik er nu extreem bang voor. Haal me van alles in mijn hoofd...Naast natuurlijk de "normale" angsten: wat nou als het kindje niet gezond is.....wat nou als de bevalling niet goed gaat (ook daar ben ik niet zo'n ster in, 2x ingeleid met allerlei complicaties zoals 2x fluxus, vooral 1e bevalling was drama ) Wie is hier bekend mee en heeft toch nog een zwangerschap aan gedurfd of misschien heb je tips? Ik ben trouwens ook al 36 jaar oud. Liefs!
Ik heb geen ervaring zoals jij beschrijft, maar wel vergelijkbaar denk ik. Ik ben bijna 38, heb een chronische ziekte die zorgt voor pijn en veel klachten van oa bekken. Ik heb een kindje van 1. Wij gaan voor nummer 2, met dezelfde angsten. Eerste zwangerschap was heel zwaar op het eind dus ik ben erg bang om het nogmaals te doen, ook kijk ik best op tegen de newborn periode. Ik doe het echt voor de langere termijn hahaha. Maar het verlangen is te groot en de liefde te sterk. Dus wij gaan ervoor. Ik bedenk maar dat ik (en jij ook) er dan ingaan met een realistische verwachting van wat zou kunnen gebeuren. Terwijl bijvoorbeeld een vriendin van me, ik noem maar wat hè, die helemaal gezond is en zwanger zou worden, evengoed lichamelijk en geestelijk helemaal in de kreukels kan raken. Voor mij is van belang dat ik direct naar een bekkenfysio ga als ik zwanger ben en dat we zaken goed regelen. Mijn man kan bijvoorbeeld thuiswerken in het geval dat ik langdurig plat zou moeten. Dat zijn de zaken waar je wel controle over hebt en die je kunt bespreken en regelen voor je eigen rust. zo. Heel verhaal. Hopelijk helpt dit je iets.
Moeilijk je onzekerheid en angsten! Het is een keuze die uiteraard alleen jij en jullie kunnen maken. Volg je hart en je gevoel en probeer je niet te laten leiden door angsten. Hoewel het wel realistisch is om over bepaalde zaken van te voren goed na te denken. Zelf gelukkig geen psychische klachten, maar wel behoorlijke bekkenpijn gehad tijdens 2e zwangerschap. Onze kinderen zijn ook 5 en 9. Bij ons was het duidelijk, de wens voor een 3e is altijd aanwezig geweest en gebleven. Ik heb lange tijd nodig gehad om te herstellen (ruim 1.5 jaar) maar uiteindelijk alles weer normaal kunnen doen, met af en toe een pijntje en ongemak. Complex verhaal bij ons was dat wij via een fertiliteitstraject zwanger moesten worden. Uiteindelijk toch na 2jaar het traject weer opgestart toen de pijn wat 'vergeten' was. Momenteel ben ik ruim 11 weken zwanger. Zo blij en dankbaar zijn we! Maar....wel inmiddels hele forse klachten weer. Ik ben acuut gestopt met mijn fysiek zware baan (IC vpk) en naaf een bekkenfysio gegaan. Ik moet nu opzoek naar een nieuwe balans, dat vind ik nog even lastig. Spannend hoe de komende maanden gaan verlopen, maar mijn man neemt alles op zich. Dus fingers crossed. Maar we zijn ontzettend blij met ons wonder in mijn buik. Veel succes met de keuze, het is lastig en spannend. Ik snap je spanning. Misschien heb je iets meer tijd nodig om tot een juiste keus te komen samen.
Ben je bekend bij een POP poli? Wellicht zou je eens een informatief gesprek kunnen hebben om je angsten te bespreken en hoe je hierin begeleid zou kunnen worden mochten jullie wel de keuze maken voor een 3e kindje?
Ohhh die gevoelens! Zooooo herkenbaar! na laatste zwangerschap een lichte bm verzakking overgehouden en andere kleine irritante dingen. Maar een wens voor evt nog een kindje in toekomt is enorm groot!!!! Het idee aan nog een gewenst kindje bezorgd me veel kriebels in de buik terwijl ik bang ben dat mijn lichamelijke klachten echt mijn leven zullen belemmeren… “Gelukkig” is het nu nog niet direct aan de orde …maar het houdt me zeker (te) veel bezig…
Dankjewel voor jullie fijne reacties. Anoniem02 gefeliciteerd met je zwangerschap! Sterk van je dat je het weer aan hebt gedurfd en hopelijk vind je snel een balans. Ik ga er nog een tijdje goed over peinzen (ook iets (te) veel ) en hoop dat ik ook voldoende vertrouwen in mijn lichaam / geest krijg ....en dat het dan uiteindelijk allemaal maar gaat lukken natuurlijk .
Ongeacht of je weer zwanger wordt of niet, zou ik hulp vragen bij een bekkenfysio en een poh-ggz (psycholoog bij de huisarts) Ik liep in de zwangerschap van de 2e bij de poh-ggz, zonder duidelijke reden, het was gewoon vanalles bij elkaar waardoor ik slecht in mijn vel zat. Toen kwam baby ook nog eens met een hoop complicaties en zorgen, dus eigenlijk moet ik nu weer terug. Het gaat... maar regelmatig ga ik kapot van bezorgdheid.