December 2020 mijn eerste keer corona, maar ik wilde maar niet opknappen. Bleef moe, last van mijn spieren en bij het proberen mijn oude leven op te pakken steeds zo beroerd zijn, gewoon echt ziek voelen, geen prikkels kunnen verdragen. Ik begon mijn leven aan te passen naar mijn kunnen en dat bestond uit "hangen" op de bank, omdat bij alles wat ik teveel deed weer terugviel Werken was uitgebreid na 2 uur per dag 3x per week Maart 2021 weer corona en een terugval, terug naar 1.5 uur werken. Mei 2022 weer 100 % aan het werk en mijn oude leven weer opgepakt en dit gaat goed. Tenminste met kanttekening. Want 2 avonden achter elkaar werken zorgt ervoor dat ik daarna 1 a 2 dagen gewoon af ben, ik heb meer hoofdpijn dan vroeger en vaker migraine en ook prikkels minder verdraag. Gewoon fietsen vraagt zoveel dat ik na 10 minuten zere benen krijg en geen kracht meer heb. Elektrisch fietsen gaat wel. Ook ben ik nog steeds heel stijf in mijn spieren. Ik noem het tegenwoordig gekscherend mijn leven na post/long covid of denk soms ook zou het toch bij het ouder worden horen. Want het is niet meer zo dat ik niet meer een hele dag overal rekening mee moet houden en max 2a3 activiteiten op een dag moet plannen en voor de rest mij rustig moet houden. Maar ik merk wel dat ik mij sneller dagen, niet helemaal fit voel en dan echt moe voel en mij niet tot dingen kan zetten. Herkent iemand dit misschien? Gewoon nieuwsgierig want zou het ook niet tussen mijn oren zitten.
Ik herken het wel. Hoewel ik het veel minder heftig heb gehad. Ook in de eerste golf (waarschijnlijk, want werd niet getest toen) corona gehad. In eerste instantie na een weekje ziek weer 'gewoon' door gegaan. Maar met veel moeite. Moeite met concentratie Conditie was beroerd (voorheen deed ik aan hardlopen. 2018 zelfs halve marathon). Kreeg het niet meer voor elkaar terug op te bouwen. Wel pogingen gedaan die zomer kon in augustus 15 minuten rustig joggen. In september terug naar kantoor. Eind september volledig ingestort. Moe, benauwdheid, hese stem, druk op de borst. Coronatest negatief. Bloedtest. Alle waarden goed, maar ook aangetoond corona antistoffen. Verdere onderzoeken wezen uit dat longen en hart in orde waren. Dus doorverwezen naar de fysio. Na vele massages op de spieren die de ademhaling regelen en een heel traag opbouwschema om weer een half uurtje normaal te kunnen wandelen (ik raakte buiten adem van op rollatortempo naar het parkje 200 m verderop te wandelen )begin 2021 weer volledig aan het werk (vanuit huis gelukkig weer) Zomer 2021 weer voorzichtig geprobeerd het hardlopen op te pakken. Kwam tot 2 keer 10 minuten. En ben ook weer wat meer gaan fietsen. Nu weer een jaar verder. Conditie is sterk verbeterd. De druk op de borst en hese stem komt nog regelmatig terug (signaal voor mij dat ik stress heb/teveel doe) Met mijn hardloopschema (ik blijf het proberen ) zit ik nu op 4 x 8 minuten. En dat lukt. Ik heb voor het eerst het gevoel dat ik het echt verder kan opbouwen. Vooral door vorig weekend. Niet gelopen. Maar gefietst. In 2 dagen 140 km met bagage (tent, slaapspul, kookgerei etc) door de zuid-Limburgse heuvels. Maar prikkels kan ik niet aan. Groepen mensen die door elkaar praten. Verjaardagen. Op een bol terras zitten. Een dag op kantoor. Allemaal verschrikkelijk vermoeiend. Zelfs mijn regen gezin is me vaak teveel. Dan trek ik me in mijn eentje terug op zolder. Ik vind het lastig. Maar zal moeten accepteren dat het is zoals het is denk ik. Heb geluk dat ik veel mag thuiswerken. Dus dat scheelt. Verder ben ik maar blij dat het 'alleen maar' dit is. Ik zie anderen die er veel en veel meer last van hebben. Met zichtbare restschade aan longen hart of hersenen. Met geduld (nog meer ) wordt t misschien nog beter.
Ik beschouw mezelf als licht gevalletje. In mei 2021 heb ik Corona gekregen en erg ziek geweest. Daarna was ik weinig waard. Ik ben wel (te) snel weervolledig gaan werken maar daarbuiten kon ik niks. Conditie opbouwen lukte ook niet, ik had er de energie niet voor. Na 4 maanden ben ik doorverwezen naar de fysio. Daar heb ik geleerd dat het vooral zat in totaal verkrampte spieren rondom de longen. Dat veroorzaakte pijn en verkeerde adem waardoor ik constant moe was en me nog steeds benauwd voelde. Met wat massage en ademhalingsoefeningen knaptedat wel wat op. Bij de fysio heb ik verder gewerkt aan conditie en ook aan evenwicht/balans. Daarnaast ben ik gaan slowrunnen. Maar de moeheid bleef. Na elke oefensessie was ik uitgeput voor de rest van de dag. Uiteindelijk heb ik acupunctuur geprobeerd en dat was fantastisch. Ik reageerde er eerst heel heftig op, was compleet Total los en een paar dagen later een Duracell konijntje. Energie voor tien, echt niet normaal. Ik ben in totaal 4x behandeld en voel me beter dan ooit tevoren. Ik heb een megadrukke tijd achter de rug op zowel mijn werk als privé met een grote verbouwing en verhuizing, maar ik heb het goed doorstaan. Ben intussen ook 8 kg afgevallen en ren zonder problemen 5-6 km hard twee keer per week. Dus ik kan acupunctuur aanraden als een soort reset of boost richting herstel. Bij mij werkt het geweldig in elk geval.
Veel herkenning in jullie verhalen. Ik heb in januari corona gehad en ben nu al 9 maanden onderweg om te herstellen. Het gaat langzaam beter maar wel echt heel langzaam. Heb zelfs een mri gehad omdat ik zoveel hoofdpijn had. Ik heb heel veel last van hoofdpijn. Ik kan nog steeds niet veel prikkels verdragen. Ik werk in de kinderopvang en de bedrijfsarts heeft gezegt dat ik voorlopig niet op de groep mag staan. Heb al zo vaak geprobeerd op te bouwen maar het lukt maar niet. Ik kan gewoon die drukte en stress niet aan. Aanvraag voor revalidatietraject is ingezet. Hopelijk kan dat nog wat helpen. Ik word er moedeloos van en verdrietig van dat het nog steeds niet lukt om gewoon. weer normaal te leven. Zolang ik thuis ben zonder al te veel prikkels lukt het wel maar zodra ik ergens kom waar veel mensen een geluid is dan wil ik het liefst snel weer naar huis.