Nog maar weer eens een topic wijden aan ons ventje. Nog steeds een slechte slaper. Overdag nu soms een blokje van 45 min in zn bedje, nadat ik hem in slaap heb gevoed of gewiegd. Daarna nog moe, maar wil alleen nog verder slapen in mijn armen. Wij hadden dit geaccepteerd en er leek iets schot in te zitten aangezien we hem s avonds steeds iets eerder konden wegleggen. Ook sliep hij vanaf 19:00 tot de laatste voeding steeds rustiger en kon ik hem naast me neer leggen ipv bovenop me. Ik dacht: we zitten op de goede weg. Gekke was dat hij na dielaatste voeding zonder problemen in zijn bedje sliep. Het leek er zelfs op dat hij de nachtvoeding steeds verder opschoof. Tot vorige week. Man, man, man 3 enorm slechte nachten. Van 22:00 tot 02:00 ging het zoals normaal. Toen kwam hij voor de voeding. Ik dacht nog: goh das vroeg. Daarna begon het. Om het uur wakker. Huilen, huilen. Ik probeerde nog wat te slapen met hem in mijn armen. Steeds sliep hij even om max 45 minuten later weer huilend wakker te worden. Doodvermoeiend. Nu is het 2 nachten iets beter gegaan. Nog wel af en toe huilen en vanaf 05:00 neem ik hem bij me, maar het gaat beter. Zou het een sprongetje zijn of moeten we iets veranderen aan onze aanpak? Mijn vraag: ik lees veel over baby's en slaapcyclussen, slaapgewoontes enz.. Ik ben wars van de methodes waarbij je babys laat huilen. Heb ook het idee dat dit net werkt. Rrr hebben we wekenlang geprobeerd, maar dit brengt alleen nog maar meer onrust met zich mee. Nu we dat los hebben gelaten komt er vanzelf een ritme in. Maar het slapen blijft dus een probleem. Nu we hem in slaap voeden of soms daarna nog even wiegen, duurt het maar 5 minuten voor hij slaapt. Alleen dus geen lange stukken en niet zonder mij in de buurt. Ik twijfel erg of we toch moeten gaan voor een slaaptraining. Net las ik iets over de slaapcyclus van een baby van 3 maanden. De REM slaap wordt langer, en dus kan het zijn dat na een tijdsbestek van 4 uur de baby wakker wordt. En omdat we tot nu toe er niet in geslaagd zijn hem alleen in slaap te laten vallen, kan het dus zijn dat hij dat wiegen, vinger in de mond steeds nodig blijft hebben. Als dit zo is, vind ik dat we ook voor hem niet goed bezig zijn. We streven ernaar om hem vanuit liefde en een stevige basis de wereld te leren kennen, maar wat is het alternatief voor dat laten-huilen? Of herkennen jullie mijn verhaal en ging het vanzelf over? Dat lees je dan wel eens: "ineens was het over", maar je moet dan toch ergens zijn begonnen met wakker in bed leggen? Hoe doe je zoiets? Zelfs slaperig naast me leggen en armen om hem heen lukt niet om hem in slaap te krijgen. Terwijl hij wel moe is en ik altijd hetzelfde bedtijdritueeltje volg. Zo, weer een heel verhaal. Sorry, maar ik ben benieuwd hoe het bij jullie zich oploste.
Vast een domme vraag, maar ik heb je vorige topics niet gevolgd. Heb je iets medisch helemaal uitgesloten?
bol.com | Baby in een droomritme, Stephanie Lampe | 9789490023003 | Boeken Methodes voor een rustigere of meer ontspannen slaap (ik vind slaaptraining echt walgelijk klinken) op basis van niet laten huilen.
Hier nooit laten huilen!! Ben er helemaal niet van en het schijnt ook erg slecht te zijn ook! Inmiddels gaat het goed maar dat heeft wel tot een maand of 16 geduurd....nu is ze tot een jaar wel veel ziek geweest veel oorontstekingen enzo sinds ze buisjes heeft gaat het een stuk beter en bu slaapt ze redelijk goed! Sims weleens een keer wakker maar gelukkig geen uren gehuil meer... Ieder zijn eigen ding hoor!
Klinkt heel stom misschien maar mijn zoon sliep met 11 maanden nog steeds niet door, ook meerdere keren per nacht huilend wakker. Hier na medisch alles uitgesloten te hebben zijn we naar een osteopaat gegaan. Geloof me ik geloofde er niet in, dacht dat het geldklopperij was maar heb er 1 gevonden in de kliniek waar mijn zoon al liep en heb hem gebeld met wil je naar hem kijken, is er iets mag je hem helpen, is het gewoon hoe mijn zoon is dan wil ik dat ook graag weten. Kleine man bleek Kiss en een probleem met de darmen. Na 2 behandelingen hadden we een heel ander kindje die normaal ging slapen zonder huilen, krijsen etc wat een verademing!! Maar sluit alsjeblieft eerst uit dat er niets medisch is!
Ook ik heb je vorige topics niet gelezen, maar zie dat je kleintje pas 3 maanden is. Ik denk dat het dan heel logisch is dat hij nog niet regelmatig slaapt en telkens wisselt van ritme en dat hij jou nog nodig heeft. Mijn zoontje sliep van 5 - 12 weken oud goed, daarna.......rommelde hij maar wat aan. Veel 'S nachts wakker, soms idd elk uur, daarna om de twee uur, dan om de 3 uur en als we dan dachten dat het de goede kant op ging, kwam hij opeens weer om het uur. Overdag wisselde het ook heel erg, maar daar kreeg hij sneller een goed ritme in dan in de nachten. Vanaf 6 maanden oud had hij overdag een goed ritme. Pas met ruim 10 maanden oud is hij 'S nachts weer door gaan slapen. Sinds 13 maanden is hij over op 1 slaapje overdag en gaan de nachten vlekkeloos (op de een griepje of nachtmerrie daargelaten). Zeker in het begin hebben we hem niet laten huilen, maar gewoon getroost en geknuffeld. Pas vanaf een maand of 9 hebben we hem wat meer laten huilen, omdat we ook merkten dat hij dit nodig had om zelf in slaap te vallen. En met huilen bedoel ik dan niet krijsen, maar meer jammeren. Bij krijsen/huilen gingen we gewoon troosten, jammeren was zichzelf gewoon in slaap sussen. Meestal viel hij dan binnen 20 minuten in slaap, zo niet, dan gingen we weer naar hem toe. Van mij dus een voorbeeld dat het wat langer duurde. Maar had dan ook een hongerig mannetje, wat overdag heel goed at, maar lang 'S nachts ook nog nodig had. Er zullen ook voorbeelden zijn waarbij het slapen snel beter ging. Maar denk zeker dat je er met 3 maanden oud niks anders aan kunt doen dan aan toe geven en je mannetje laten bepalen wat hij nodig heeft. Voor slaaptraining etc. is hij naar mijn mening nog veel te jong. Sterkte! Edit: lees net andere reacties hierboven dat 11 maanden niet eens zo gek is! Geef het de tijd.
Ik denk dat je teveel verwacht nu al... hij is nog maar 3 maand. Het lijkt erop dat het weinige slapen overdag invloed heeft op de nacht. Ik raad je het boek van Stephanie Lampe aan "Baby in een droomritme". Heb er zelf heel veel aan gehad.
Ik vind het heel vervelend voor je, maar ik vind ook dat je met 3 maanden veel verwacht van je kleintje. Hier 8 maanden borstvoeding gegeven met 1 tot 3 nachtvoedingen per nacht. Daarna kunstvoeding gaan geven en bleef er 1 nachtvoeding. Met 13 maanden sliep Stijn ineens door, muv als ie ziek is. Geen wondermethode helaas, maar verwacht niet teveel dan gaat het makkelijker.
Of je al echt naar doorslapen kunt, weet ik niet, maar om het uur wakker 's nachts, dat is ook voor een kindje van 3 maanden niet helemaal normaal. Ik zou het boek van Stephanie Lampe eens lezen: geeft veel inzicht in hoe slaap werkt en hoe je daar zo op aan kunt sluiten, dat je het zo rustig mogelijk maakt allemaal. Zonder laten huilen, daar is zij ook niet van
Hier een nog jongere uk. Ik volg ook het boek van Stephanie Lampe. Nog geen wonderbaarlijke successen maar het lijkt steeds iets beter te gaan. Zelfs op sommige dagen niet huilen in bed en valt hij direct (wel met speen) in slaap, en dan ook vaak voor een uurtje of 2/3. Maar andere dagen kan ik om de zoveel min. weer een speen gaan brengen totdat hij uiteindelijk in slaap valt, soms voor langere tijd, soms voor maar 45 min. (dan slaapt hij vaak na 1x speen brengen nog eens 45 min). In de nacht is het ook nog steeds erg wisselend, soms slaapt hij ineens een langere ruk, soms is hij om de 2 uur wakker. Zelfs al naar de KA geweest, maar die kon niet echt iets vinden. Wel waren we er zelf al achter gekomen dat doordat hij zo onrustig en gespannen is zijn armpjes erg verkrampt waren (deze konden niet zonder pijn omhoog). Nu we wat oefenen gaat het beter... Ik hoop ook steeds dat hij makkelijker en sneller zelf in slaap valt en langer slaapt. Hoe we dat voor elkaar moeten krijgen is me nog een raadsel. Ben een beetje aan het experimenteren met wanneer we hem naar bed moeten brengen, dus bij de 1e staar of het 1e, 2e of 3e gaapje of bij het jengelen. Maar dit lijkt geen effect te hebben, de ene x slaapt hij wel snel in en slaapt hij lang, de andere x niet en slaapt hij kort. Vaak gaat het snel inslapen samen met het langer slapen, logisch want hoe langer het in slaap vallen duurt hoe vermoeider ze zijn (oververmoeid) dus slapen ze weer moeilijk. Lastig is het zeker!
Zijn grote broer was trouwens ook een lastige slaper. Dit werd steeds makkelijker (bij hem destijds op advies CB wel laten huilen, dat wil ik nu dus niet). Echt over was het slaapprobleem met 9 mnd na de verlatingsangstfase en nadat hij kon tijgeren. Wellicht is hij altijd gefrustreerd geweest omdat hij nog niet zelf vooruit kon, dat was mijn gedachte iig destijds. Doorslapen daar begon de oudste mee toen we de 1e x inbakerde + laten huilen. Maar dat ging toen nog op en af. Maar vanaf een maand of 4/5 sliep hij echt door, tandjes, sprongen en groeispurtjes daargelaten.
als ik ze hier op bedje breng dan laat ik ze 10 minuten huilen. (er is een verschil in ik moet in slaap vallen huilen en krijsen) mn meisje is vaan binnen de 4 minuten stil en slaapt dan. dit is ons derde kindje en heb het met alle 3 zo gedaan. maar wat ik vooral uit jouw berichtje begrijp is dat hij wel in slaap valt maar na 3 kwartier weer wakker word. dus moet je gaan uitzoeken waar hij wakker van word. slaat ie zichzelf doordat ie met zn armpjes maait?? dan een puckababy aanschaffen heeft ie krampjes?? moet ie boeren of peopen ?? ik zou eerst alle medische dingen gaan uitsluiten en da de RRR toevoegen
Bedankt voor de vele reacties! Vannacht was weer drama. Ik denk dat ikzelf 2/3 uurtjes geslapen heb. Alle tips die jullie geven hebben we al geprobeerd. Inbakeren, osteopaat, kinderarts, ook het boek van Stephanie Lampe hebben we gelezen. Maar het heeft geen nut. Het lukt me zelfs niet hem in mijn armen in slaap te laten vallen. Er moet gevoed, gewiegd of een vinger in zn mond.n het lukt pas als hij heeeeel moe is. Vaak is hijdan al ruim 2/2,5 uur wakker. Ik weet dat ik niet veel mag verwachten, maar ik wil het ook niet verkeerd aanpakken. Met het oog op de toekomst. Dat we hem ook moeten leren alleen in slaap te vallen, Nu ligt hij na alle pogingen hem in zn bedje te leggen de halve nacht bij me. En zelfs dan is het om het half uur krijsen. Dus hoe zorg ik ervoor dat ik deze periode praktisch gezien zo verstandig mogelijk aanpak? En dan bedoel ik. Hoe bouw je dat langzaam op?
Wat ik zo opvallend vind is dat hij ook als hij bij je ligt na een half uur begint te huilen... Lijkt me dan dat dat niet te maken heeft met niet alleen willen slapen, maar toch dat er iets niet lekker zit. Heb je verder helemaal geen signalen? Heb je bij de KA alleen het niet willen slapen besproken of is er ook verder gezocht? En het allerbelangrijkste, wat zegt je gevoel als je naar hem kijkt, is hij gelukkig?
Als ik dit zo lees, lijkt het mij dat er meer aan de hand is dan enkel een slaapprobleem. Ik zou dus verder zoeken. Wat is er al onderzocht en evt behandeld? Wat zegt je eigen gevoel? Wat zie je aan signalen en symptomen aan hem? Ik zou me dan om het slapen even minder druk maken, en met name minder druk maken om waar hij slaapt en hoe hij in slaap valt. Onze beide dochters waren huilbaby en sliepen zeer slecht en ik heb alle waarschuwingen genegeerd dat ik vooral ze niet steeds bij me moest houden, omdat ik daar anders nooit meer vanaf zou komen en mijn eigen gevoel bleek juist en al die waarschuwingen bleken totale nonsens: oudste dochter ging normaal slapen toen we met 23 maanden eindelijk alles onder controle hadden, (en zonder drama's van laten huilen!!!!). Jongste dochter slaapt normaal als ze goed in haar vel zit, wat helaas nog niet zo vaak het geval is, want we zijn nog erg zoekend naar wat er allemaal speelt, (net een periode van 9 oorontstekingen en een keelontsteking binnen 10 weken achter de rug en nog bezig met zien hoe we dat allemaal echt helemaal onder controle krijgen). Kinderartsen onderzoeken doorgaans vrij oppervlakkig. Zijn niet gewend om verder te kijken als signalen er niet heel duidelijk bovenop liggen en zijn geneigd slaapproblemen af te doen als opvoedings- of gedragsproblemen. Maar een kind dat naast jou nog elk half uur ligt te huilen: dat klopt niet, daar zit meer achter. Verder zoeken dus! Mocht je meer tips willen, PB maar
Wij hadden ook problemen rond die leeftijd. Met 7 maanden sliep ze pas weer zelf in overdag in haar eigen bedje en was het langer dan 3 kwartier. Daarvoor altijd gerommel. Snachts komt ze nog steeds. Wij laten haar ook niet huilen en krijsen. Sterkte het is slopend maar ooit komt het goed. Accepteren werkt ook goed voor jezelf!
Ik lees even mee en wil je sterkte wensen. Het is zwaar. De onrust herken ik wel, het had hier vooral te maken met krampen. Ik wil je niet om de oren slaan met allerlei adviezen, want het is even zoeken. Misschien uitsluiten of het iets medisch is. Anders er gewoon voor je kindje zijn en niet bang zijn dat je kindje "nooit alleen zal slapen" Zo snel gaat dat allemaal niet. Oh ja en ik weet nog van mijn dochter dat ze met 2 maanden wat rustiger werd en met 3 maanden was het weer mis. Na een week ging dat weer over en leek de rust terug. Sterkte.
Hmm dat jullie denken dat het toch iets medisch is, zet me wel aan het denken. Feit is dat we medicatie tegen reflux gebruiken. Na week 3 of zo zijn we daarmee gestart omdat hij toen geen vrolijk babietje was. Huilen vanuit zn tenen en altijd een frons en dat verdween direct met nexium. Hij is echt beregezellig. Kletst, lacht en kijkt heel geinteresseerd om zich heen. Spuugt nu hij meer beweegt wel (eerst verborgen reflux), maar lachend dus zonder pijn. Qua ontwikkeling loopt hij altijd een flinke stap voor. Ook groeit hij goed ondanks een dipje na het (helaas moeten) overstappen op fles. Het huilen begint zodra het slaapritueeltje start en hij dus moe is. (maakt niet uit of we bij het erste gaapje naar boven gaan of langer wachten). Hij vecht tegen de slaap lijkt het. Het gekke is dat hij tot nu toe zelfs s nachts hele stukken sliep. Record is 7,5 uur! En na die voeding nog weer 1,5 uur. Als het medisch is, moet dat toen toch ook zijn geweest? Ook slaapt hij overdag nog wel eens langer aaneen als we hem in de maxicosi of kinderwagen of auto rondhobbelen of in de draagzak. Als het kontje maar hobbelt. Stilstaan is wakker worden. Dat rijmt ook niet met medische klachten lijkt me. Misschien moeten we hier idd gewoon doorheen. De overlevingsstand en doen wat werkt. Bij ons in bed, wiegen, vinger in de mond. Maar het is soms zo zwaar en ongezellig voor mijn man en mij En toch dat stemmerje in mijn hoofd van het cb: "Als je het probleem nu niet aanpakt, gaat hij straks s nachts ook spoken". Verrot dat ze gelijk kreeg.. Maar wel fijn dat er meer 'softies'zijn die hun kindje niet laten huilen. Wat ik wel merk is dat als ik hem in de maxicosi leg, hij meteen begint te huilen. Hard! Ik stond gisteren net buiten met hond, kind, deur dicht en shit sleutels binnen. Dus ik in de auto kijken die open was of ik daar nog reservesleutel had. Die vond ik. Maar al met al 5 minuten gehannes, huilende baby en blaffende hond die graag wilde wandelen en ik hond corrigeren en ondertussen af en toe wiebelen met kinderwagen (zie je het voor je?) Stopt ie ineens met huilen en valt in slaap. Hmmmm. Daarom twijfel ik of ik het niet eens moet gaan proberen. Ik weet natuurlijk niet hoe lang die slaap zou duren als ik niet was gaan wandelen. Hiernaast hoor ik ook elke avond inslaaphuiltjes. Nooit langer dan 5 min. Dat kindje was ook een hele moeilijke slaper toen ze klein was.
Oh en bedankt voor jullie ondersteunende woorden. Erg fijn En Rozemarijke, hoe kreeg je het ineens wel voor elkaar? Zo ineens gestopt met wiegen? Of kwam het goed omdat je nu verbaal met je dochter kon communiceren met 23 mnd? Een vriendin zegt tegen haar kindje van 3 gewoon dat ze het niet leuk vind om s nachts wakker te worden van haar. En dan gaat dat krummeltje gewoon weer slapen En Zolief: hoe maakte jij die verandering door? Ging je het steeds weer proberen haar wakker in bed te leggen?
Bij de oudste merkte ik toen dat ze rustiger in haar vel kwam. De medische klachten waren toen eindelijk onder controle en dat was dus te merken in haar gedrag en alles. Tot die tijd kreeg ze altijd een voeding 's nachts, als ze wakker werd, want zonder ging niet: als mijn man ging troosten, krijste ze 3 kwartier tot een uur alles bij elkaar, viel dan van vermoeidheid in slaap en werd dan 3 kwartier later weer wakker. Maar met 23 maanden was alles onder controle, begonnen de nachten al iets rustiger te worden en is mijn man 's nachts gaan troosten. Nacht 1 werd ze maar 1 keer wakker. 5 minuten gehuild (niet gekrijst) terwijl mijn man bij har bleef en toen viel ze weer in slaap. Nacht 2 en 3 werd ze twee keer wakker, paar minuutjes huilen terwijl mijn man bij haar bleef en ze sliep weer. Nacht 4 was ze 1 keer wakker en was een aai over haar bol genoeg: ze draaide zich lekker om en sliep weer verder en sindsdien slaapt ze door. De jongste wiegen we in slaap. Als ze goed in haar vel zit, werkt dat niet en wordt ze ook wakker als we haar dan slapend in bed leggen, (als ze niet lekker is, slaapt ze dan wel door, als we haar slapend wegleggen). Bij haar is het dan wel nodig om haar eventjes te laten huilen, maar als ze in goede doen is, is dat max 5 minuten. Ik ga na 2 minuten even troosten en in principe na 5 minuten weer dan, maar dat is meestal dus niet meer nodig: dan is ze al stil/in slaap gevallen. Ik heb veel gehad aan "baby in een droomritme" om nog wat meer inzicht te krijgen in hoe slaap precies werkt en hoe ik daar goed op in kon spelen.