Na een week ben ik gaan wandelen. Mijn man was alleen de eerste 2 weken vrij, dus daarna moest ik er sowieso weer op uit, naar de supermarkt, de hond uitlaten etc. Vond het ook wel lekker en zo kon ik gelijk mijn conditie weer opbouwen. De eerste twee maanden namen we haar ook wel eens 's avonds mee op bezoek, toen sliep ze gewoon in haar wagentje. Sinds ze drie maanden is, gaat ze om 7 uur naar bed en stoor ik haar niet meer. Dan zorg ik wel voor oppas. En haar eerste vakantie was met 3 maanden.
Wat heeft de navelstreng ermee te maken? Eva's navelstreng was er na een week ook nog niet af en we zijn wel gewoon naar buiten geweest. Toen Eva ruim een week was ben ik met haar even met de auto weggeweest om wat kleertjes te kopen. Een paar dagen later met z'n 3-en naar de stad geweest, waar Eva honger kreeg en voor mij was het ook nog wat onwennig met de borstvoeding en heb in een pashokje gevoed. En Eva lag helemaal niet te slapen toen in de kinderwagen, was alleen maar wakker. Verschilt dus heel erg per kindje. Maar ik heb altijd dingen met Eva ondernomen. De ene keer ging het beter dan de andere keer, maar als je het nooit probeert weet je het niet . Ik zou je zoontje gewoon lekker bij je houden als hij anders veel huilt. Heeft hij blijkbaar nodig en hij is nog zo klein, dat zal (moet ) iedereen heus wel begrijpen.
hier na 1 week voor het eerst wezen wandelen... maar na een maand pas echt alleen verder weg op stap... kon het nog niet volhouden (keizersnede)
Wij mochten na 10 dagen voor het eerst naar buiten. Heerlijk... Vanaf die dag ging ik elke dag wel even wandelen of naar de supermarkt. Met 2 weken meegenomen naar mijn werk om even wat af te maken wat was blijven liggen door mijn onverwachte bevalling. Met 4 weken naar een vriendin in Duitsland en diezelfde week naar overgrootouders aan de andere kant van het land. Daarna deden we het wel wat rustiger aan, want meneer bleek daar toch niet zo heel goed tegen te kunnen. Maar even wandelen, winkelen of op visite zijn we wel gewoon blijven doen hoor. Juist lekker, even eruit.
Ik neem Jayden altijd al mee tenminste sinds ie 2 weken is. Gaf hem altijd eerst voeding en daarna kon ie gewoon mee.Op visite ook en uit eten hij ging al overal mee naartoe. Gewoon reiswieg mee en klaar toch.
Hoe is het gegaan bij je ouders? Ik zou zo'n kleintje nog geen 1 minuut laten huilen ... maar dat ben ik . Die ukkies missen zo erg mama en de veiligheid van de buik! Misschien is het een idee om een draagdoek aan te schaffen (ik heb de combi-cotti echt een superding, ook makkelijk omdoen)? Mirre sliep daar altijd heerlijk in en ik had even mn handen vrij. Dat slapen wordt waarschijnlijk vanzelf beter. Je leert je kindje steeds beter kennen én je kindje zal steeds meer gewend raken aan de wereld om zich heen. Jij wordt zekerder als mama en probeer ook vooral jouw eigen mamamethode te ontdekken. Volg je gevoel (is denk ik echt altijd het beste)!
O en wat betreft de BV, ik snap wel dat je het moeilijk vindt hoor om dat in het openbaar te doen. Misschien is het een idee om een grote (luchtige) omslagdoek of hydrofiele luier mee te nemen en die een beetje om jou en je kleine heen te slaan. Heb je toch een beetje afscherming.
hoi nou we hebben het eerste uitstapje overleeft hoor. En hij heeft het top gedaan. Op ze vaste huil uurtjes na. Maar hij heeft de eerste uurtjes heerlijk in de kinderwagenbak liggen slapen. Daarna werd hij wat zeurderig. Maar ja dat hoort erbij en het was bij mijn ouders. Merk zelf dat het uitje me ook goed heeft gedaan fff onder de mensen. begon al aardig op een kluizenaar te lijken. hahah Dat van die luier is idd wel een idee.