Hoi hoi meiden, Ik ben sinds kort weer zwanger van onze tweede! Ik vind het helemaal leuk, alleen zit ik al wel een beetje op tegen het voeden van de baby straks. Bij onze dochter wilde ik wel bv proberen te geven maar dat was echt een drama. Het aanleggen vond ik al best moeilijk maar daar werd ik wel goed mee geholpen. Maar als ze dan begon te drinken....PIJN!! Er zaten meteen scheurtjes en wat bloed aan mijn tepels. Ik kon wel janken van de pijn tijdens het voeden. Maar omdat het zh er op hamert dat bv zo goed is, ging ik maar gewoon door. Maar op een gegeven moment merkte ik aan mijn dochter dat ze gewoon niet lekker kon drinken. Ik zat tegen elke voeding op en zodra zij wou gaan drinken trok ik terug van de pijn. Dat werkte voor geen meter. Ik ben toen gaan kolven omdat ik gigantisch veel melk had en dit heb ik in flesjes in de vriezer bewaard en steeds met de fles aan haar gegeven. Dit beviel me erg goed. Maar ik ben toch een beetje jaloers op vrouwen die zo fijn bv kunnen geven. Ik wil dat ook! Het lijkt me zo fijn om onbezorgd en zonder pijn te voeden! Daarom zit ik nu een beetje in dubio. Aan de ene kant denk ik: ik meteen kolven en dit met een flesje geven, mij geen getrek meer aan mijn borsten. Maar aan de andere kant denk ik: zou ik het toch nog een keer proberen? Mijn dochter hapte trouwens bij de geboorte ook niet naar mijn tepels. Ik ben benieuwd hoe dat bij de tweede gaat. Liefs J
Hier zat ik daar ook mee. Hier dan geen bloedende tepels maar wel ontzettend veel pijn bij het voeden. Zag er ook iedere keer tegen op om me dochter te voeden. En dat werkte echt niet lekker. Nu twijfelde ik ook heel erg wat ik zou gaan doen maar heb het toch gedaan. Het was aan het begin wel wat pijnlijk maar nog niet zo erg dat ik huilend aan het voeden ben en nu heb ik bijna nergens geen last meer van tijdens het voeden. Dus ik denk dat je het gewoon moet proberen eerst,dan kan je altijd nog beslissen wat je wil gaan doen. Enne me oudste dochter is ook groot geworden van kv hoor. Heb aan het begin wel gekolvd maar daar werd ik ook gek van, lag ze in de box te gillen en ik zat maar driftig te kolven.
Hoe het bij de eerste gaat, zegt niets over de tweede, dus ik zou het wel weer een kans geven Uit je verhaal begrijp ik dat je er destijds geen lactatiekundige bij hebt gehad? Die had je denk ik een eind verder kunnen helpen, want het klinkt alsof je dochter verkeerd aanhapte, (zo ze dat al deed). Het drinken zelf mag geen pijn doen. De eerste periode kun je wel wat last hebben van je toeschietreflex, dat die pijnlijk is. Dat is idd even doorzetten: na een tijdje is dat helemaal weg. Dat je kloven kreeg, is iig een enorm signaal dat het aanhappen niet goed ging. Daar ben je niet op begeleid in het ziekenhuis?
ik zou ook zeggen....lactatiekundige erbij halen gelijk als je denkt : ( dit is niks! * de 2e kan idd heel anders zijn, bij mij ook t geval * van al die vrouwen die je gemakkelijk bv ziet geven hebben er heel veel ook tijd moeten investeren om het zo gemakkelijk te laten verlopen. Want wanneer zie je anderen op een verjaardag rustig een borst tevoorschijn toveren en hun kindje zonder problemen aanleggen??? dat is niet in de eerste weken want dan heb je er gewoon je aandacht bij nodig naast het feit dat het best pijnlijk kan zijn. Ik geef nu zelf nog bv (sinds 7-11) maar heb er zeker 8/ 9 weken over gedaan voordat het een beetje lekker liep. Daarna nog een paar keer een melkblaar gehad. Heb veel overlegd met de lactatiekundige en dat werkte dus goed uiteindelijk. Veel mensen doen er erg makkelijk over vind ik, maar bv geven is wat mij betreft niet zo simpel als t lijkt.
inderdaad de eerste weken is het soms flink doorbikkelen. Ik ben heel blij dat ik bij de eerste een cursus bij de LLL heb gevolgd. Na de eerste 3 maanden wordt het allemaal een stuk relaxter en had ik alleen nog maar voordelen maar in het begin werd ik wel eens gek van boobs die maar bleven lekken en zeer deden van de stuwing