Wij zijn nog niet naar de huisarts geweest. Wel ben ik al eens naar een gynacoloog geweest. Vanwege angst en spanning kan ik niet op natuurlijk wijze gemeenschap hebben. Mijn man en ik klussen dus wel maar hebben geen gemeenschap. Het klinkt misschien een beetje viezig en vreemd maar wij vangen het zaad op en brengen het met een spuitje bij mij naar binnen. Dit allemaal op advies van de gynacoloog. In het begin vonden we het allebei erg genant maar nu liggen we regelmatig in een deuk. En we willen allebei vreselijk graag kinderen dus dan maar zo. Ik heb wel een vraagje. Wat voor onderzoeken doen ze bij je als vrouw om te checken of alles in orde is? Ik heb hier namelijk geen flauw idee van. Alvast hartelijk bedankt.
Wij zitten nu in ronde 10 en zijn onlangs bij de huisarts geweest. M'n vriend wilde dat erg graag, meer ook voor geruststelling. Onze huisarts gaf ons zelf de keus, of doorverwezen worden naar de fertiliteitsafdeling in het ziekenhuis, of nog even wachten, of alvast zaadonderzoek via het huisartsenlab. Ik heb al een aantal maanden getempt en ik gebruik Persona, dus ik weet zo ongeveer wanneer m'n eisprong is. Niet dat dat zegt dat alles bij mij goed is, maar de huisarts vond het wel vanzelfsprekend om nu eerst zaadonderzoek te doen. We hebben gekozen voor het zaadonderzoek via het huisartsenlab, omdat we de stap naar het ziekenhuis op dit moment nog te groot vinden, zowel voor ons gevoel als voor de termijn dat we nu bezig zijn; nog geen jaar. Vandaag is het zaad naar het lab gegaan, we vinden het allebei ontzettend spannend, wordt er echt nerveus van....maarja we moeten echt nog even geduld hebben tot we de uitslag hebben.
Vervelend zeg! Ik moet zeggen dat het mij ook wel erg vervelend lijkt als huisarts of verloskundige op een gegeven moment bij die plekken moet voelen etc.... Maar beetje persoonlijke vraag misschien, maar heb je misschien vaginisme dan omdat het altijd met pijn en moeite gaat? Veel sterkte!
Wij zijn bij ronde 12 in de 11e maand voor het eerst naar de HA gegaan. Daar een erg fin gesprek gehad en de HA nam het erg serieus. Nu in opdracht 2 cyclussen tempen en m'n mannetje zijn zwemmertjes inleveren. En met beide gegevens gaan we dan vervolgens naar de gyn. Ben erg benieuwd en samen vinden we het erg spannend.
Wij zijn nu aangekomen in ronde 14, zonder resultaat (waarschijnlijk) na een half jaar van de pil te zijn, verloor ik dikke bloedstolsels. Naarmee ben ik naar de ha gegaan en doorgestuurd naar de gyn. 2 weken later pas een afspraak, mk kon niet meer vastgestled worden, maar was wel een vrij grote kans daarop. Nu ben ik nog druk met school, maar na het afronden van mijn opleiding, eind juni, gaan we misschien verder stappen ondernemen. Vanaf volgende maand moegen we wel alweer terug naar de gyn, maar ik wacht liever even tot na mn examens...
Ik heb nog niet echt alle reacties gelezen, maar heb wel een duidelijke andere mening dan de meeste hier ( heb ik al gemerkt naar aanleiding vaneen aantal postings van mijzelf) usmommy heeft al eens aangegeven dat het in america gewoon is dat als je aan een kindje wil beginnen dat je allerlei onderzoeken kunt laten doen. Ik vind dat het in Nederland ook gewoon zou moeten kunnen. Wat heb je er aan als je 12 maanden ( zoals de medischi vaak willen) bezig bent om vertvolgens er achter te moeten komen dat het erg moeilijk wordt. Ik vind het echt een heel raar systeem dat je maar gewoon moet proberen en maar zien. In tegenstelling van wat men beweerrt, namelijk het te veel er mee bezig zijn als je onderzoeken laat doen, vind ik dat je juist minder gespannen bezig bent als je weet dat het kan. Maar dat is voor mij persoonlijk. Ik heb tot 2 x toe het geluk gehad dat ik mijn partner meteen kon laten testen nog voor we echt gingen proberen ( mijn ex omdat hij met gevaarlijke stoffen had gewerkt en dat was negatief daardoor nu mijn huidige partner ook makkelijker kunnen laten testen) Hier uit bleek beide keren dat eht niet of moeilijker zou worden. NU hebben we een verwijzing naar de gyn en ik ga ronde 4 in. Ik weet dat natuurlijk zwanger worden bijna niet haalbaar is en zal de mmm afwachten dit maakt dat ik minder gestresst bezig ben en juist rust ervaar zo van "ok we zien wel" . Ik vind dus dat je gewoon al naar de huisarts kan gaan en ze moet geven wat ze willen, hou ze maar dom, hoe lang bent u al bezig om zwanger te raken? O huisarts we zijn al 14 maanden bezig. Je hebt recht op de onderzoeken je betaald toch gewoon ziekte kosten verzekering? ( ps ik weet dat ik mij nu weer een hele discussie op de hals zou kunnen halen, maar dit is gewoon mijn mening.)
wij zijn na 13 maanden de eerste keer naar een gyn in nl gegaan, maar die deed niet veel. Nu gaan we in belgie volgende maand we zitten in ronde 17..succes allemaal
ik ben pas geweest en ben in juni gestopt met de pil en onderop zie je mijn cyclussen en mijn banner.....pfff niet echt mooie cyclussen he. ze wou me nu wel doorsturen dat mocht maar adviseerde me tot juni te wachten en dat doen we dat maar ook en als het in juni nog niet veel is dat mag ik naar de gynecoloog.xxx
@ nieuwbegin: ik vind dat je gelijk hebt. Wij zijn nu 7 maand gestopt met de pil en de zwemmertjes van mijn man zijn voor de 1e keer al onderzocht na 4 maand en het resultaat was niet zo goed. Dat geeft inderdaad een bepaalde rust over je (klinkt raar hé). Nu wachten we nog het verslag af van de 2e test van de zwemmertjes en weten we meer over hoe het nu zal lopen. Maar ik ben wel heel blij dat we er toch al wat sneller naar laten kijken hebben.
Ik ben vorige maand naar de huisarts geweest omdat ik 2 weken overtijd was en geen potsitieve test had. ik zei dat we een jaar bezig waren en nog geen resultaat was. het was nog al een rare ervaring met haar ze haalde me nog al naar beneden. maar zei ook dat ik waarschijnlijk weinig eisprongen heb omdat ik vaak zoon buikpijn heb. Maar omdat ik NOG MAAR 22 ben er geen rede is om mij door te sturen.. heb ik dan minder rechten dan iemand met het zelfde probleem die 30 is? Ik lees hier toch dat de meeste na een jaar gaan, nou ja we zien wel
snap precies wat je bedoelt tanja8. je bent nog MAAR 22 . tegen mij zeggen ze ook je bent nog MAAR 24. je hebt nog fftjes tijd bij wijze van. Maar mensen wat nooit in de situatie hebben gezeten kunnen ook geen oordeel vellen vind ik.
@ Lana : Ja dat vind ik ook. Je hebt nog de tijd je bent nog jong , alsof dat het minder erg maakt. Ik vind het maar frustrerend hoor...
nieuwbegin, Ik vind jouw mening juist veel toevoegen aan deze discussie. Het zet mij aan het denken. Wij zijn zelf 4 maanden bezig nadat ik met de pil ben gestopt. Ik geef het zelf een half jaar ook omdat mijn cyclus nog steeds langer wordt en ik daarom het idee heb dat ik aan het ontpillen ben. Er valt natuurlijk ook wat voor te zeggen als je weet dat de kans kleiner is waardoor je die onzekerheid van "is er misschien iets" bevestigd krijgt. Ik weet nog niet voor welk standpunt ik ben, maar ik voel wel die onzekerheid van is er misschien iets... Ben benieuwd wat de anderen hierop zeggen.
Ikzelf werd er niet rustiger van, toen we de uitslag kregen van de zaadjes. Ik raakte eigenlijk in paniek, en werd er alleen maar obsessief van. Mijn vriend moest stoppen met roken, vitamines slikken, wijde boxers dragen, gezonder eten, etc. Op zich vind ik het wel goed dat je toch een aantal maanden zelf moet proberen om zwanger te raken. Aangezien een goede bevruchting laten plaatsvinden van een heleboel factoren afhangt. De mensen in deze tijd willen alles plannen, en staan er niet bij stil dat je de natuur niet kunt dwingen. Geduld is daarbij belangrijk. Ik kan me echter wel voorstellen, dat als je een echte stresskip bent, dat je dan na een achttal maanden wel een aantal kleine onderzoekjes zou mogen laten doen. Zoals bv zaadcheck bij de ha, bloedonderzoek etc. Dat zou voor sommigen erg prettig zijn. Aan de andere kant als je het op 8 maanden zet, gaan mensen ook weer eerder naar de huisarts. Mensen moeten zich er bewust van zijn en weer worden, dat zwanger worden een wonder is, wat niet te sturen is.
Omdat mijn man kans had op verminderde vruchtbaarheid zijn zijn zaadjes getest met een maand of 7. Dat was gelukkig goed. Op advies van de huisarts is er bij mij bloedgeprikt. Dat was ook goed. Nu is het dus afwachten....ik wacht nog even met naar de gyn gaan, want aangezien ik duseen regelmatige cyclus mét een eisprong heb en hubbie zn zaadjes prima in orde zijn, zal er ws niet echt veel aan de hand zijn en moeten we gewoon geduld hebben.....
Wij zijn na 1,5 jaar naar de huisarts gegaan. Ik bleek geen goede eisprong te hebben en slik daar nu sinds 2 maanden clomid voor. Mijn vriend heeft 3 keer zijn zaad ingeleverd 1e en 2e keer waren niet echt goed, maar de 3e keer was wel goed. Ik denk ook dat het per persoon verschilt en ook wel een beetje van leeftijd afhankelijk is. Zelf ben ik helaas ongesteld geworden vandaag en voor het eerst had ik er verdriet om en dacht gewoon waarom lukt het nou niet. Ooit komen we allemaal aan de beurt we moeten proberen geduldig af te wachten. Ik wens iedereen veel suc6 met zwanger worden