De oudste was hier 8 maanden toen ik zwanger werd van de tweede. Er zit nu 16 maanden tussen. Tijdens de zwangerschap heb ik me ook af en toe heel schuldig gevoeld richting de oudste. Een aantal gedachten hielpen daarbij. - Namelijk dat ik mezelf totaal niet kan herinneren dat ik het vreselijk vond om een zusje te krijgen. Dus zo'n trauma zal het niet geweest zijn - de oudste heeft al meer exclusieve aandacht gehad dan de tweede zal krijgen - en het maakt het niet leuker, minder leuk voor de oudste of hij nou 1, 2 of 3 jaar is. Dus dan kunnen we het maar beter jong doen Nu de jongste 3 weken is, moet ik zeggen dat het me alles meevalt. Er is genoeg tijd voor de oudste omdat de jongste veel slaapt. Omdat de oudste ook nog naar het kdv gaat is er genoeg tijd om met de jongste te tutten En omdat beiden 's middags slapen is er ook nog mammatijd. Weet niet of het of het zo blijft natuurlijk, maar tot nu toe vind ik het heerlijk om zo weinig leeftijdsverschil te hebben!!