Wanneer genieten?

Je hebt al eerder een echo gehad en daar was alles in orde lees ik? Dan kun je nu al genieten meid, sommige hebben helemaal nergens last van en hebben gewoon een gezonde zwangerschap! Zenuwen en stress is niet goed voor je en t hartje stopt niet zomaar!! Laat t los meid, geniet!

 

Bij mij kwam het "genieten" pas na de 20 weken echo en sinds ik de baby kan voelen. Daarvoor was ik ook steeds onzeker, omdat je geen bevestiging hebt dat alles goed was. Nu weet ik dat voor zover nu gezien kan worden, het medisch allemaal in orde is en nu ik het elke dag voel geeft dat steeds weer de bevestiging dat het goed is.

Ook al zit ik thuis ivm bekkenpijn, daar heb ik het echt moeilijk mee gehad om dat te accepteren, maar nu kan ik dus wel beter genieten van de baby in m'n buik

Het zou mooi zijn als jij al eerder kan genieten en dat mag je ook echt al van doen, maar ik bedoel met mijn bericht dat ik je wel begrijp.

 

He,

Het is heel normaal om nerveus te zijn en het spannend te vinden! Elke echo is toch weer spannend, je hebt geen idee wat er precies allemaal gebeurt en je moet eigenlijk maar gewoon hopen dat het goed gaat. Dat je niet kotsend boven een toiletpot hangt betekent niet dat je niet zwanger (meer) bent! Prijs jezelf gelukkig.

Ik voel de baby al schoppen, heb een buik en de kinderkamer is al klaar. Ik voel me nog steeds niet zwanger! Voor mij staat je zwanger voelen: je ongelofelijk belabberd voelen (lichamelijk) of als een ongelofelijke maniak je hele leven in het teken zetten van enkel de baby.

Veel succes dinsdag

 

Zelfde ervaring..kon na me ma ook niet genieten, heb toen vanaf 6 weken iedere week een echo laten doen bijna tot ik uit die risicoweken was, pas richting de 20 weken kreeg ik wat meer vertrouwen alleen kreeg ik van die echo weer de zenuwen.. het is moeilijk om los te laten, had ook een doppler aangeschaft dat ik thuis zelf naar het hartje kon luisteren.

Nog even en dan ben je uit de grootste risico en dan toch proberen te genieten!

 

Probeer te accepteren dat je je zo voelt, het is een mega onzekere tijd, zeker met de ervaring dat het hartje gestopt is na een goede echo. Hier dezelfde ervaring, ik heb toen wel met zkh en vk afgesproken elke week langs te komen. Tot 13 weken en daarna in het normale ritme.

Maar pas sinds ik hem voel, ben ik er rustiger in. Maar heb nog steeds m'n dagen dat ik stress of alles wel goed is.

Ik neem van begin af aan wel elke avond 10/15 min tijd om me echt ff te focussen en ontspannen met m'n handen op de buik. Bewust positieve aandacht geven aan je kleintje. Dat hielp mij wel in het genieten!

 

Acceptatie en je er bij neerleggen. Er blijft altijd wel iets was spannend is. De echo, dan het hartje bij de vk, dan een schopje voelen, dan de 20 weken echo, dan een keer minder voelen, dan mensen die vinden dat je buik te klein is, dan weer dat ie te dik is, dan is het warm en voel je je baby nog minder, dan de bevalling ... ... en dan of hij nog wel ademt, of hij niet op zn buik draait, dat hij niet wil eten, vind je een bultje in zn nek wat achteraf niet betekend dat hij dood gaat maar gewoon een opgezette lymf ivm verkoudheid is.
Kortom; acceptatie. Als je aanleg hebt om je druk te maken dan blijft dit.
Het enige wat je kan proberen is om er een 'realistische' gedachte tegenover te zetten zoals; 10% gaat verkeerd geen 100%. Symptomen zeggen niks over het verloop van de zwangerschap. De een voelt de baby sneller dan de ander, etc.

Super vervelend, ik weet het.. maar zoals mijn moeder zegt (en ik nu erg genoeg ook); de rest van je leven is niet meer zorgeloos zo snel je zwanger raakt en een kindje krijgt.

 

Dat is al een super goeie insteek! Het zou zonde zijn als je niet geniet want het gaat zo snel. Voor mijn zoontje ook een miskraam en dan is gewoon de 'magie' er een beetje af. Je wordt dan meteen de 1ste keer geconfronteerd met de kei harde realiteit.
Maar probeer echt te genieten want 9 maanden gaan enorm snel en je maakt ze maar 1x de eerste keer mee

 

Ik heb nauwelijks kunnen genieten juist omdat ik me zwanger voelde .
Overgeven, zware bekkenklachten(daardoor snel minderen met werk, in een rolstoel, veel dingen niet meer kunnen doen), extreme vermoeidheid, flauwvallen door lage bloeddruk.. ziekenhuis bezoekers ivm minder leven, hoge bloeddruk.
Dus dat is ook niet alles .

Als je straks je kindje voelt, is echt heel fijn. Dat vond ik in ieder geval. Nu voel je inderdaad nog niets, dus je weet niet hoe het zit.
Maar jezelf te druk maken heeft geen zin (makkelijker gezegd..).
Probeer het inderdaad los te laten en te genieten van hoe je buikje langzaam gaat groeien etc.

 

Troost je meid en lekker gaan genieten, ik voel me ook prima en ben bijna even ver als jij. Afgelopen do termijnecho en het hartje klopte nog steeds sterk. Dat stopt niet zomaar hoor!
Zal vast goed komen, je hebt al een goede echo gehad en daar mag je op vertrouwen! Het gaat vaker wel goed dan niet!

 

precies dit

 

Genieten vond ik ook lastig; ik maakte me zorgen, had last van misselijkheid, zwangerschapscholestase, vermoeidheid, nog meer zorgen... Ik besloot dat dat 'genieten' overrated is Het is gewoon heel spannend allemaal! Ik ging vaak ik bad en was dan heel bewust van het feit dat ik zwanger was. Zeker toen ik de baby kon voelen, ging ik een paar keer per dag gewoon even heel bewust vóelen. Dus mijn buik, de baby, even samen ontspannen. Mijn vorm van genieten

 

Ik vind het ook erg lastig om te genieten. Want hoe doe je dat dan? Ik voel niks behalve dat heel mijn lijf jeukt en mijn buik blubber is (hoewel, dat was mijn buik voorheen ook al wel, haha). Het is nog zo onwerkelijk, ook al heb ik een hartje zien kloppen. Ik durf nog niet echt iets te kopen waar ik van kan genieten en ik wil het ook nog niet aan iedereen vertellen (door het te vertellen wordt het wel wat "echter" merk ik).

Dit gaat me heel erg helpen, denk ik. Gewoon even focus en ontspanning. Even tijd voor mij en de mini. Ook al voel ik fysiek nog niets, ik mag er wel van (dag)dromen. Vanavond uitproberen. Dank je Pandavliegen