Hoi Dames, Eigenlijk was ik al ziek vanaf de conceptie. Ben twee maanden verschrikkelijk ziek geweest, overgeven, hoofdpijn, rugpijn, verkoudheid er boven op, vreselijke buikkrampen, extreem vermoeid en voortdurend flauwvallen... Volgens de vk allemaal doodnormaal en hoef ik me nergens zorgen om te maken, komt door een te lage bloeddruk. Ik heb dagenlang in bed gelegen, overlevend op bouillon en paracetamol. Ik heb me nog geen seconde zwanger en gelukkig gevoeld, alleen maar verschrikkelijk ziek! Vanmorgen werd ik wakker en voor het eerst in twee maanden voel ik me weer levend. En niet alleen 'het gaat iets beter', nee hoor! Keuken en badkamer van boven tot onderen een megabeurt gegeven, zelfs nog naar de gamma gegaan omdat ik zin had in wat verandering (nieuwe toiletbril + nieuw tafelzeil, nesteldrang ) en voor het eerst in twee maanden weer fatsoenlijk kunnen eten zonder misselijkheid. Een wonder? Moet ik er van genieten, einde van het eerste trimester in zicht, kwaaltjes als sneeuw voor de zon verdwenen, ik voel me geweldig, goed, gezond en zwanger! Alleen dat vervelende donkere stemmetje in mijn achterhoofd: er is toch niets mis Geen bloedverlies o.i.d., ik vind het gewoon vreemd dat ik van de een op de andere dag weer tot leven ben gekomen. Iemand soortgelijke ervaringen? Moet ik blij zijn of me toch zorgen gaan maken?
Ik zou er lekker van genieten als ik jou was! Na een bepaalde periode krijg je ook weer meer energie, en verdwijnt de misselijkheid! Dat had ik rond de 14 weken! Wees blij, want de vermoeidheid kan zo weer terug komen! En dan kunnen er ook weer andere kwaaltjes om de hoek komen! Maar ik snap je bezorgdheid! Aan de ene kant wil je toch liever ziek op de bank liggen! Maar andere kant ook weer niet... Heb je al een echo gehad? Geniet ervan! Gefeliciteerd!
Eerste echo in de achtste week. Hartje klopte goed en alles zag er goed uit. Donderdag tweede echo....
Haha ik had precies hetzelfde! Ik had geen een kwaal. Pas in het laatste trimester, maar dat kwam alleen door die grote toeter en het extra gewicht die ik mee moest zeulen. M'n vriendin die 4 maanden eerder zwanger raakte, heeft 4 maanden non stop boven de pot gehangen en werd zelfs kotsmisselijk van tandpasta.
Ik ben hier al 21 weken bijna geheel klachtloos (wel wat maar voor mijn gevoel verwaarloosbaar ivm anderen) en tis een kerngezond ventje bij ons. Ik had rond 10 weken ook echt een ''energie-boost'' en de vk zei dat dat prima kan. Bij de een daalt het hormoon wat eerder dan de ander en/of is je lichaam er goed aan gewend
Geniet dat je klachten weg zijn. Ik had alleen vermoeidheid en duizeligheid tot een week of 12/13 en ook weg van de ene op de andere dag. En nu begint de derde termijn en voila, hello maagzuur! hello hele dag naar de wc voor een kleine boodschap.. dus nogmaals, geniet er van dat je klachten weg zijn!
Nee hoor geen zorgen maken. Je kwaaltjes gaan gewoon weer weg en bij de een is dat pas bij 20 weken en bij jou nu. Dat is heel normaal en zegt niets over het verloop van je zwangerschap. Gewoon genieten dat je nu nergens last van hebt (want het kan ook weer terug komen) en wacht tot je volgende echo. Stress en onzekerheid is niet goed voor jou en je kindje dus niet druk maken!!