Ik weet zeker dat alle zwangere vrouwen zich zorgen maakt over hun zwangerschap en gezondheid van hun kindje. Maar bij mij is het toch om gek van te worden. Het beinvloed mijn dagelijkse leven. Echt de hele dag en iedere dag maak ik me zorgen. Leeft het nog wel? Leef ik gezond genoeg? Wat als er iets mis is met mijn kindje? Wat als mijn baby dood wordt geboren? Wat als het een handicap heeft, hoe ga ik daarmee om? Ik geniet ook totaal niet van mijn zwangerschap omdat ik me zo druk maak en focus op alle negatieve dingen. Soms denk ik dat ik door deze negatieve gedachten juist 'negatieve energie' om het zo maar te zeggen aantrek en dat er JUIST iets gaat gebeuren. Heeft er iemand tips die ik kan gebruiken en toepassen op mijn manier van denken?
Hoi Rainbow, Heb je er wel eens met je vk over gesproken, wellicht kan zij je gerust stellen. Ik kan nu heel wijs zeggen dat je het gewoon moet laten om negatief te denken, maar ben bang dat ik je daarmee niet help. Ik zou zeggen praat erover. Groetjes Sil
Ik herken het wel. Ik heb vaak het "zul je net zien dat dat mij weer overkomt" gevoel. Het slaat helemaal nergens op,je denkt jezelf gewoon bang en depressief haast. Voor mij helpt afleiding! Niet teveel mee bezig houden en vooral niet lezen over alles wat mis kan gaan. (echt niet doen hoor!)
Ik heb het zelf ook, maar ik weet van mezelf dat ik me snel zorgen maak. na de 20wk echo is het wel minder erg geworden met zorgen maken. Behalve gezond leven heb je er echt geen invloed op. En dat hou ik mezelf steeds voor, anders wordt ik ook gek van mezelf.
Inderdaad je moet vertrouwen hebben dat het goed komt, jij kan er vanbuiten toch niks aan veranderen. Die stress is ook niet goed..praat met je verloskundige en zoek afleiding. Succes meid
ik herken het Ben zo bang dat er iets mis gaat, juist omdat van alles nog ontwikkeld moet worden. Ik heb er zelfs een nachtmerrie over gehad, of dat ik 's nachts wakker lig vanwege dit soort gedachtes. Ppppfffffff volgens mij verdwijnen de zorgen pas als het geboren is
Hey meid, Het is heel normaal dat je je zorgen maakt volgens mij. Ik had dat ook tot de 20 weken echo, daarna was ik wat meer gerustgesteld. Nu maak ik me af en toe nog zorgen als ik minder leven voel, maar ook dat hoort erbij. dan heeft-ie gewoon ff een rustdagje Praat erover met je verloskundige, je zou juist lekker moeten kunnen genieten! Ga ook dingen doen waar je blij van wordt, het is zonde als je je onnodig zorgen maakt. Maar ik begrijp je wel, probeer het los te laten en lekker te genieten! Jouw kleintje vermaakt zich prima, wedden?
Ik maak me ook de hele dag zorgen. Ga vaak naar de wc om te kijken of ik geen bloeding heb ofzo. Ik word er ook gek van.
ik ben nu bijna 8 weken zwanger en maak mij al 2 weken gek met of het allemaal wel goed gaat. Ik werkte namelijk op mijn werk met medicijnen die slecht zijn voor ongeboren kinderen. En ik heb daar gewoon 6 weken meegewerkt voor dat ik wist dat ik zwanger was. Ik heb volgende week een afspraak bij de verloskundige de 1e keer en dan merk ik het wel. Maar wordt gek van mij zelf. Bij elke krampje of iets denk ik van dat zit niet goed.
Dank jullie wel voor jullie reacties. Ik heb gisternacht even goed uitgehuild in bed (tja, die hormonen heh) en heb na die huilbui mezelf voorgenomen dat ik vandaag voor het eerst een 'geniet van je zwangerschap-dag' ga houden door eens leuke foto's te nemen van mijn zwangere buik voor in mijn 'zwangerschapsboek'. haha. Vooral de opmerkingen 'als er iets gebeurt dan kan jij er niets aan doen behalve gezond te leven' deed t em. Dat is ook helemaal waar. Ik kan er niks aan doen mocht er toch wat gebeuren. Aangezien het buiten mijn macht ligt, kan ik er net zo goed een positieve en vooral leuke ervaring van maken, dus dat heb ik vannacht dan ook besloten! Dank jullie wel!
hoi allemaal, ook ik ben constant bang dat er iets mis is of er iets fout gaat en durf daarom eigenlijk nog niet te veel vooruit te kijken (heb nu net een zwangerschapBH gekocht om dat het echt niet klanger ging, maar verder durfde ik niet te kijken ) Gelukkig is het heel herkenbaar! Ik probeer mezelf zo positief mogelijk in te stellen en tel de dagen af voor de eerste afspraak bij de verloskundige! succes iig!
ik heb het ook heel erg...voor m'n zwangerschap was ik al bij een psychotherpeut ivm andere dingen (meestal 1x in de 2 wkn)...maar sinds de zwangerschap ga ik weer elke week om dingen te bespreken en te leren hoe ik anders met dingen om kan gaan...vind het jammer dat ik er hulp bij nodig heb, maar ken mezelf en weet dat ik het zonder dat extra steuntje in de rug niet ga redden (m'n vriend kan me ook niet altijd helpen...maar probeerd het wel heel goed hoor)
ik denk na mate de zwangerschap vorderd je minder zorgen krijgt. Tenminste dat heb ik. En tuurlijk is het logisch dat je zorgen hebt. Dit heb ik ook nog. Ik denk dat het gewoon realistisch is, tenslotte kan het nog bij de bevalling mis gaan. Vaak zeggen mensen (goed bedoeld) dat je er van moet genieten vooral als je de drie maanden voorbij bent. Tuurlijk moet je dat doen maar toch heb je allerlij gedachten in je achterhoofd die meespelen. Sterkte