Pech pech en veel pech.. maar dat kan je allemaal terug lezen in een eerder gemaakt topic van me. Morgen gaan ze dus al mijn tanden er uit halen wegens zware onstekingen die te diep zitten. Vandaag inteek gesprek gehad en onderzoek.. blijk ik ook een longontsteking te hebben, dus moest per direct door naar de long arts. Morgen extra vroeg aanwezig zijn voor een pretnisonkuur aan infuus en nog iets (vermoet antibiotica) voor de operatie. Maar ik werd héél sirieus aangekeken of deze operatie niet kon wachten, want er was een kans op vroeg geboorte.. Nou heb ik meteen gezecht dat het geen kwestie was van wachten, maar een spoed. Het moest dus helaas.. Vroeg geboorte? Weeen die op gang komen? Of als er iets mis is dat ze het meteen halen? Ik was erg aangeslagen door al het nieuws dat ik niet door gevragen heb.. als zijnde.. ik heb geen keuze en huilen. Aldus ik was benieuwt of er mensen zijn met ervaring..
Toen ik 12,5 week zwanger was, raakte ik zwaar gewond aan m'n been. Moest met spoed geopereerd worden, weet nog hoeveel paniek ik voelde. Ben zelf onder algehele narcose geweest. Sterkte en succes.
Hier met 7 weken onder narcose, blindedarm operatie. Vond het verschrikkelijk, maar het kon niet anders en het is goed gekomen. Helaas, bij geen keuze moet je het laten gebeuren zoals het gebeurd, maar ik snap je verdriet en wanhoop en duim dat het allemaal goed komt!
Ja ze wilde me vandaag zelfs al opnemen.. maar moest zo huilen door alles dat hij wel zag dat dit geen sterk plan was. Dus vooraf 2,5 tablet pretnison gehad.. En dan morgen extra vroeg binnen zijn. Ik ben echt een angsthaas met alles nu.. héél dubbel op.
Ik ben afgelopen vrijdag geopereerd aan mijn galblaas dus ook nog in mijn buik. Ik was verschrikkelijk bang. Maar alles is goed gegaan ik was nog geen uur bij en madam was alweer flink aanwezig erg fijn. Wel ben ik flink misselijk geweest en mocht ik behalve paracetamol geen medicijnen. Morfine preparaat wilde ik liever niet. Maar het is goed gegaan.
Ik heb mijn vorige zwangerschap met 16 weken een kijkoperatie gehad in mn buik (cyste laten verwijderen van eierstok). Ook algehele narcose. Mij is toen ook verteld dat de operatie weeen op kon wekken. Heb daarom na de operatie op de verlosafdeling gelegen waar ze me goed in de gaten hielden. De gyneacoloog heeft ook meerdere keren een echo gemaakt om me gerust te stellen. Uiteindelijk is er helemaal niks gebeurd gelukkig. In t ziekenhuis nog morfine gehad maar thuis moest ik t doen met paracetamol, dat was wel even doorbijten. Het is idd heel eng om tijdens je zwangerschap een operatie te moeten ondergaan (ik heb zelf ook zitten huilen toen ik t nieuws toen hoorde en ben ook heel bang geweest), maar als t moet dan moet t. Heel veel sterkte en succes!
Oh wat vreselijk rot zeg. Heel veel sterkte en komt vast goed! En nu maar hopen dat het daarna klaar is!