Al vanaf mijn jonge jaren ben ik overgevoelig voor prikkels (licht, geluid, drukte enz) M'n moeder heeft me verteld dat ik als jong kind daar ook al heel heftig op reageerde. Nu zijn we jaren verder en merk ik dat ik er steeds meer tegenaan loop. ik heb er verder nooitgedacht dat het echt een 'aandoening' zou kunnen zijn, totdat ik eens op Google zocht en er een wereld voor me open ging. Ik herkende alles toen ik de symptomen van HSP tegenkwam. Momenteel belemmert het me enorm, zeker met een gezin van 6 kinderen... Herkent iemand dit of heeft misschien tips voor me?
Ik herken het en het enige wat mij helpt is op tijd aan de bel trekken en dan een moment voor mijzelf nemen. Na een hele dag geluid om mij heen, ben ik op.
Wow 6 kinderen! Begrijpelijk dat je dat lastig vindt om een goede balans te vinden. Ik heb ('maar') een dochter, maar na een huilbui moet ik wel 10 minuten bijkomen. Ik zou niet hoe ik dat moet doen met zes kinderen. Vind ik erg knap dat je dat doet. Neem op tijd een moment voor jezelf om je op te laden. Ik ben ook erg gevoelig, en moet af en toe even alleen zijn. Is dit bespreekbaar met je partner? Kun je een stilteplekje creëeren?
Ja lees de boeken eens van Marian van Den Beuken. Hooggevoeligheid als kracht en nog een paar. Hier kun je veel info uithalen. Verder: er zijn veel lezingen en soms cursussen over dit onderwerp. Succes! Tip van mij: blijf met beide benen op de grond en relativeer. Ga niet 'hangen' in je overgevoeligheid. Dan wordt alles heel zwaar. Jij leeft jouw emoties Jouw emoties leven niet jou.
Beter nog: lees het boek 'ik ben hooggevoelig' van Yolanda Onderwater Het is een boek voor kinderen maar heel duidelijk en veel situaties geschetst en veel tips.
Ik kan me hier ook aansluiten. Soms gaat het heel goed en soms is het dweilen met de kraan open. Mede hierdoor twijfel ik erg of een 2e kindje wel past bij ons. Ondanks dat het enorm kriebelt Maar 6 kids..! Jij bent echt beresterk! Mij helpt het om soms oordopjes in te doen. Dan hoor ik nog wel wat ik moet horen, maar komen alle kleine omgevingsgeluiden niet zo binnen. Ook draag ik binnen vaak een sjaal, soepele kleding, binnen altijd schoenen uit en mijn haar uit mn gezicht. Ook en als het licht buiten feller is, doe ik de gordijnen wat dichter en draag ik buiten een zonnebril. Als ik er zo over nadenk ben ik nog gevoeliger dan ik dacht. Als ik het gevoel heb dat ik verdwijn in emoties, trek ik als het even kan mijn schoenen uit. En maak bewust contact met mijn benen en de grond. Even rust. Dat helpt. Aarden heet het geloof ik. En boven mij las ik ook tips over het lezen van meer informatie, dat kan je ook zeker helpen. Hoogsensitief zijn heeft ook een hele mooie kant, je moet alleen soms even leren hoe je dat in de praktijk kunt toepassen.
Ik plan tijd voor mezelf in. Na een weekend (=druk) plan ik een rustige maandag in, en sowieso hou ik de agenda heel goed in de gaten. Voor uitjes (pretpark ofzo) neem ik oordoppen nee waarmee ik wel gewoon gesprekken kan volgen maar achtergrond geluiden minder worden, af en toe dag sauna (in mijn uppie) 5 minuutjes mediteren.. en idd altijd zonnebril bij me want fel licht kan ik niet tegen. Ik heb ook de kinderen aangeleerd: als ik het nodig heb ga ik 15 minuten op mijn slaapkamer zitten met een boekje. Ze mogen me dan niet storen behalve als er echt iets is. In dat kwartiertje laad ik even op en ga ik weer verder. En soms plan ik dagje alleen weg.
Wij hebben de kleurenmeter van het boek Draakje vurig over genomen. Mijn kinderen zijn beiden ook hooggevoelig, dus ze herkennen het waardoor het makkelijker is voor ze om het te begrijpen en op die manier rekening te houden met elkaar. Bij een 'mama is rood' weten ze dat ze me even met rust moeten laten, en ik me even wil afzonderen. Verder ben ik echt streng in het beperken van afspraken, en heb ik vaste dagen/tijden waarin gewoon niet word afgesproken en echt voor ons zijn en we thuis blijven om op te laden. Zodra de kinderen op bed liggen is het eerste wat ik doe douchen om de dag van me af te spoelen, en s'avonds doe ik sowieso niks meer in het huishouden, die tijd is van mij. Nou moet ik er wel bij zeggen dat het hier de afgelopen maanden echt heel erg heftig is (nieuwe baan + relatiestress) en die structuur alleen maar belangrijker is, zeker omdat mijn kinderen mijn emoties dus ook oppikken. We blijven maar overstromen met z'n allen, en dan moet sinterklaas nog komen Lees verder dus nog even mee voor meer tips!
Je hebt me getriggert met de kleurenmeter. Wil je er iets meer over vertellen? Hoe gebruik je het etc..
Ik ben ook erg nieuwsgierig. Mijn oudste kan het inmiddels zelf aangeven, hij is ook hooggevoelig, dus begrijpt het ook. De andere 2 nog niet echt, dan is zien fijner. Als mijn oudste terugkomt uit school vraagt hij ook altijd eerst om een uurrje rust en zondert zich dan vaak even af.
Hier het zelfde. Soms reageert onze zoon best heftig en voor mij komt het dan uit het niets. Geen aanleiding oid maar wellicht maken kleuren het voor hem makkelijker "bespreekbaar".
Hij zit achterin het boekje van Draakje vurig (scrivo media) maar het principe is heel simpel. Groen is rust, oranje gespannen en rood overprikkeld. In het boek spuugt het draakje dus vuur wanneer hij rood wordt (overprikkeld), en het verhaal gaat ook over de opbouw ervan. Zal zo even een foto proberen te maken!
Even een aanvulling nog trouwens, dit boekje is wel meer gericht op een andere tak van hsp dan de meest bekende, en meer gericht op de hsp-ers die hun prikkels uiten dmv woede. (Meer extravert, combinatie sterke wil). Mijn jongste is er wel een van de bekendere tak, en voor haar heb ik kabouter langmuts, over een kabouter die de muts over zijn hoofd trekt om zich af te schermen voor prikkels. Maar de kleurenmeter blijft hetzelfde, alleen vragen we aan de jongste welke kleur haar muts is en aan de oudste en mezelf kijken we naar de kleur van onze staart
Ik ga het boekje bestellen, ik denk dat onze zoon hier veel baat bij zal hebben. Gebruiken ze het ook op school? Mijn zoon heeft de uitbarstingen dmv prikkels voornamelijk op school, want, zoals hij zegt, het is veel te druk in mijn hoofd. Thuis proberen we zoveel mogelijk de rust te bewaren en zijn de prikkels dus niet zo intens.
Hier wordt het op school (nog) niet gebruikt, maar het is ook nog niet nodig geweest omdat mijn oudste alles lekker op spaart tot ze thuis is Heb het wel vermeld tijdens het kennismakingsgesprek, maar tot nu toe valt het op school nog mee. Overleg met de leerkracht daarin om dat boekje eens voor te lezen kan natuurlijk altijd, achterin staat ook een stukje voor volwassenen in de omgang met een 'vurig' hsp-ertje.
Thnx! Hier is het andersom. Thuis is hij over het algemeen erg rustig, maar op school niet en is het echt een rode draak, om in de term van het boekje te blijven. Ik ga het boekje deze week bestellen en eens met de juf bespreken wat de mogelijkheden zijn. Ik denk dat de juf er ook baat bij heeft, want ze liggen samen niet echt op één lijn.
Pff. Begon topic te lezen, omdat ik een vriendin erin denk te herkennen. Lees ik ineens mezelf. Ga verder kijken .. Als ik die site mag geloven is mijn man hooggevoelig, ben ik het (en hss ook) en oudste zoon ook. En vermoedelijk jongste ook (zeer duidelijk van het drakensoort) Of lees ik spoken. Of niet. En als dat zo is Wat moet ik er dan mee? Misschien moet ik maar gewoon gaan slapen nu. Sorry.... Van het warrige type in een emo-bui En nee... Niks gedronken vanavond.
Je "moet" helemaal niks met hoog gevoeligheid. Het kan heel vervelend zijn en dan is het handig om er wat mee te doen zodat het makkelijker wordt. Als je er geen last van hebt hoef je dus niks te doen. Ik vind het heel nuttig om erover te lezen omdat mijn oudste en ik zelf hoog gevoelig zijn. Ik merk dat ik er wel iets mee moet want het zit me in de weg. Bij mijn dochter hoef ik er niet iets speciaals mee te doen, maar moet ik haar wel in de gaten houden omdat ze het opkropt en we dan een explosie krijgen wanneer het eruit komt. (dat is icm mijn hoog gevoeligheid niet zo handig) Voor mij (en mijn dochter) is het heel belangrijk om een duidelijk ritme te hebben. ook rust is voor ons heel belangrijk. Wij praten heel veel over wat er in ons omgaat en hoe we ons bij dingen voelen.