Met 6 dagen gingen we een blokje om onder het toeziend oog van de kraamverzorgende. Ook om mijn kracht effe te testen, want met zo'n keizersnede weet je het niet. Met 9 dagen ben ik weer een blokje om gegaan met de kleine, nu met mijn man erbij. Julian sliep heerlijk tijdens de wandelingetjes, maar omdat het erg warm was de afgelopen dagen, kreeg hij het ook best warm in de draagdoek. Als het vanavond niet regent wil ik weer een stukje met hem lopen. Zo went hij eraan in de draagdoek te liggen en wen ik eraan om met hem buiten te zijn. Ik loop nog wel op bejaardentempo, maar dat zal ook wel beter gaan als ik het vaker doe. Ik vind het best spannend hoor. Maar vandaag was ik even buiten zonder mijn kind (mijn man werkt thuis vandaag) en dat vond ik ook raar. Ik mis die kleine gelijk als hij niet in de buurt is.
Ik wil ook graag naar buiten, maar vind het ook best eng.. Ff kijken of het vandaag gaat lukken. Hoe doen jullie het trouwens met bv. Ik kolf nu wel maar alleen voor 's nachts. De kraamzorg zei dat de melk met dit weer niet buiten de koelkast/ diepvries, mocht staan omdat het kan bederven. Wat ik kolf zet ik nu meteen in de koelkast en warm het later op. Hoe neem je het mee dan als je naar buiten gaat?
Ik ging meestal niet zo lang weg dat ik moest voeden, of ik regelde het zo dat ik dan ergens kon voeden, bijv bij mijn ouders of zo een plek waar ik ontspannen kon voeden. Met drie weken heb ik pas een gekolfd flesje gegeven ook om geen tepel-speenverwarring te creeeren.
Ik ben na 3 dagen naar buiten gegaan om een stukje te gaan wandelen met de kleine.. Hij lag lekker te slapen in de kinderwagen! Maar ik voelde me zelf nog wel een beetje slapjes.
onze dochter heeft een week in het zh gelegen en ik was ook niet heel snel op de been (zware bevalling) maar na een paar weken zijn wel lekker met haar wezen wandelen (weet niet eens meer precies welke dag terwijl ik de rest als ze weer wat kan ik dat gelijk opschrijf hahaha!!!
Dag 6 of 7 na de geboorte, ik was net thuis. het was mooi weer, even een klein eindje naar de eendenvijver, maar ik was bekaf toen ik thuis was.
Op dag 7 heb ik de eendjes gevoerd en gisteren, dag 9, ben ik bij mijn ouders die dichtbij een weekendje aan het camperen waren, wezen barbeceuen. Was maar een paar uurtjes en het was voor mama vermoeiender dan voor Aiden
Ons eerste uitstapje was afgelopen vrijdag.. Naar mijn ouders, mn vader vierde zn verjaardag. Ze wonen op zo'n 3 kwartier rijden van ons.. Gijs was toen "al" 17 dagen oud.. Hier thuis valt weinig lol te beleven aan wandelen, maar de maandags ervoor een klein stukje langs de weg gelopen... Gijs huilde, dus was ik snel er "op honk"..
Ben na 8 dagen naar buiten gegaan met de kleine en mijn man. Ik mocht van de kraam wel eerder maar wou de eerste keer niet alleen gaan en mijn man moest toen 's avonds weg.
Nou, ik ben dus ondertussen begonnen aan de fles. Ik kolf dus en neem het mee in het flesje. Ik ga straks even met haar wandelen buiten en dan neem ik ook een flesje gekolfde melk mee. Gewoon in mijn luiertas want daar heb je zo een apart vakje voor met dat folie erin (wat je drinken koud of warm houdt). Ben ff de naam kwijt Maar zo moet het toch goed blijven. En langer dan 3 kwartier blijf ik toch niet weg. Kijk..als je gekolfde melk een paar met je meedraagt in dit warme weer dan bederft het uiteraard. Maar een uurtje ofzo kan echt wel.
anders ga je toch wandelen als je net hebt gevoed dan hoeft er helemaal geen eten mee... Miley ging na een paar daagjes 5 minuten naar buiten omdat het zo mooi weer was, bij Dean ook zoiets alleen dat heeft papa gedaan want mama had teveel pijn..
Ik ging met N al na 3 dagen wandelen en na een week zijn we bij m'n ouders op bezoek geweest. Met bv in het openbaar had ik zelf niet zo moeite. Nam altijd een dekentje mee wat ik erover heen legde dus niemand die het zien kon.
Wij gingen na 5 dagen voor het eerst naar buiten (kwartiertje). Nu, na 1,5 week, gaan we gewoon wel langer wandelen ook, of naar het winkelcentrum. Het ligt meer aan mij dat we nog niet zo ver weg gaan of ergens naartoe, dan aan haar. Het weer is zo lekker dat ze het allemaal wel best vindt.
Ik lees van alles over de baby en wanneer zij naar buiten mogen, maar vraag me af of er ook iemand is die zelf nog zo`n last heeft met lang lopen en staan. Ik ben nu 2 x met Eowyn en mn man weggeweest maar heb het echt gevoeld aan mn onderlijf. Ze is nu 12 dagen oud. Gisteren zijn we even naar de stad geweest en echt lang hebben we niet gelopen maar pffff wat doet mn onderlijf pijn zeg..zo bij mn onderrug en stuitje en ja hoe leg je dat uit ...bij mn schaamlippen denk ik daar....ook ging ik echt meer vloeien....zijn er meer die hier last van hebben?
Wij zijn na 8 dagen voor het eerst naar buiten gegaan, om m'n beste vriend van het station te halen.. Kleine mannetje in z'n skipakje, muts op, lekker onder de dekens in de kinderwagen, ging prima! Ik had het zelf alleen een beetje onderschat, in 1 keer 2 kilometer lopen, 8 dagen na je bevalling, was toch een beetje te zwaar
Ik heb Milan 5 dgn na de geboorte mee naar buiten genomen. Even een klein rondje lopen. Met 2 weken heb ik 3 uur met hem bij de kapper gezeten. Was ook heel bang dat hij zou gaan huilen maar hij is er totaal doorheen geslapen . Mijn moeder woont 1uur rijden hier vandaan en daar durf ik nog niet heen te rijden. (maar heb ook net een nieuwe auto dus dat zla ook wel een beetje meespelen)
Datzijn wij ook van plan. Ik geef gewoon de borts. Ik vind dat, dat normaal is en natuurlijk, dus moet ik dat overal waar het handig voor mij is kunnen doen, maar ik wil dat mijn vriend de baby ook af en toe te eten geeft om een band te creeren en tja daar heeft ie dan toch een flesje voor nodig hihi Wat is er zo erg als ze gaan huilen? Kun je daan niet gewoon ergens gaan zitten en hem in je armen nemen of kijken wat hij wil? In ons nieuwe huisje is het wel ideaal. We gaan in een huisje op een boerderij wonen en ik kan dus heerlijk over de landerijen wandelen of gewoon op het terras voor de deur zitten Het enig wat ik eng vind is de kou. Om die reden weet ik niet wanneer ik met hem naar buiten kan, maar dat wijst zich vast vanzelf wel. Liefs, helene
Met Jenne gingen we voor het eerst naar buiten toen ze 4 dagen oud was. Is natuurlijk ook heel erg afhankelijk van hoe je je zelf voelt! Sinds ze ruim een week is, gaan we eigenlijk dagelijks de deur uit. Soms even naar het winkelcentrum hier aan de overkant, maar ook met de auto op pad (Mama mazzeldagen bij de Prenatal vorige week of de Ikea gisteren). Ik geef borstvoeding en het maakt me niet uit waar. Dit is mijn tweede kindje en ga ik er iets makkelijker mee om. Verschonen kan ik overal en voeden ook, dus dat is geen belemmering!