Heel kort maar gegeven.. Maar mijn libido is al jaren een probleem en nu nog steeds. Echt zo rot dat dat weg is!
Nadat het bloeden stopte. Maar tijdens de zwangerschap grotendeels aan "onthouding" moeten doen, vanaf de operatie* bij mij mocht seks namelijk niet meer. (*Ik had een cervicale cerclage, dat bij respectievelijk 24 en 12 weken werd geplaatst, en bij 35 en 36 weken werd verwijderd.) Bij H was ik zeker tot week 20 doodziek van de misselijkheid, dus toen kwam er ook niet veel van.
Bij beiden pas weer ongeveer na 4 maanden. Mentaal was ik er eerder nog niet aan toe. Te vermoeid, beide keren uitgescheurd en dus ook wel weer een beetje ‘bang’ voor de eerste keer. Bij de eerste vloeide ik ook nog tot een week of 9, bij de tweede was dat na 3 weken al klaar. Als ik de reacties lees dag het achteraf te snel is geweest bij sommigen dan ben ik toch blij dat ik iets langer heb gewacht. Mijn angst was namelijk namelijk voor nodig.
Wij na 3 weken geloof ik. Ik bloedde al niet meer (ook geen wondvocht). Geen knip, wel een schaamlip die doormidden is. Edit: Ik lees dat je man je hints geeft. Als je er zelf nog niet klaar voor bent moet je dit vooral niet doen. Het maakt in dat geval helemaal niet uit wanneer andere vrouwen al seks hebben na de bevalling. Jij wil (of durft het misschien?) het nog niet dus daar moet hij maar respect voor hebben. Het is ook niet zo dat je al een jaar verder bent toch?
Na de eerste maaaaaaaanden gewacht. Totaal ruptuur gehad en daarna durfde ik gewoon niet meer. Na de 2e ongeveer na 5 weken en na de 3e weer iets langer gewacht maar minder lang dan de eerste keer.
Na de eerste na 4 maanden ofzo. Een rand prematuur en best een heftige bevalling met een flinke knip waar ik heel lang last van heb gehad en ook lang vloeien. Het was toen ook gewoon pijnlijk en niet fijn. Is later wel goed gekomen. Bij nummer 2 en 3 denk ik na een maand of 3/4. Ik vond mezelf na de bevalling ook gewoon niet mooi. Te zwaar en niet lekker in mijn vel. Mijn hoofd stond er echt niet naar. Gewoon doen waar je jezelf fijn bij voelt.
Bij de eerste 4 maanden ofzo voordat het lukte zonder pijn , ruptuur, veel hechtingen. Bij de tweede wel iets sneller, 8 weken denk ik ongeveer
Bij de 1e na een week of 3/4 geprobeerd. De zin was er, maar dat was niet erg prettig. Had een flinke knip en hechtingen. De 2e na een week of 2/3. Geen knip/hechtingen.
Na drie maanden, totaal uitgescheurd..tot achteraan, verkeerd gehecht. Ik moest ee r niet aan denken!
Na een maand of 4. Eerder wel geprobeerd maar ging echt niet. Na de operatie wel geopereerd aan een Vulvahematoom, waardoor mijn vagina wand van ingang tot baarmoedermond opengemaakt is en daarna weer gehecht. Er was dus ook niet echt plek zonder litteken te vinden
Zijn nog best veel mensen 1-4 weken, ik had er niet aan moeten denken. Voelde echt als een slagveld daar beneden Wat ik me ook afvraag: het is toch pas weer 'veilig' als het bloeden is gestopt? Stopte dat bij sommigen dan al zo snel? Hier duurde het zeker nog tot 6 weken voordat alles weer geheeld was haha
Penetratie bij beiden na een week of 5 weer geprobeerd maar nog te pijnlijk. Bij de eerste had ik een knip, bij de tweede toch best wel een stuk uitgescheurd, 1 hechting gekregen die eruit viel, dus best een wond om te genezen. Na een week of 7 ging het wel weer. Wat niet wil zeggen dat er al die weken "niets" gebeurde natuurlijk. Heel de zwangerschappen door hebben we ook gewoon seks gehad. Ook nog wel actief geprobeerd de bevalling op te wekken
Ja je mag echt niet meer vloeien en daarna ook nog wel even wachten. Maar zit nu op dag 6 in kraamweek en vloei al bijna niet meer. Verschilt echt per vrouw heel erg
Na de eerste kreeg ik een zware infectie en heeft het 8 maanden geduurd voor mijn knip helemaal dicht was - toen nog enkele maanden gewacht met penetratie want érg gevoelig. Na de tweede veel minder last, maar toch een maand of 3 gewacht wel met penetratie.
Bij de eerste nog in de kraamweek, we waren bezig toen de verloskundige voor de de stond voor controle . Bij de tweede na een paar weken. Bij de derde ging het pas na een maand of 3, deed pijn ondanks keizersnede leek het niet te passen. En nu.. heb ik geen libido meer
Echt na 8 weken pas weer denk ik. Sowieso vind ik het voor de 6 weken onverstandig om te doen ivm de wond in je baarmoeder en ik had een mega grote knip dus die moest wat langer helen. Daarna duurde het nog even voor het net zo makkelijk ging als daarvoor maar geen idee hoe lang.
Ach wat maakt het uit… Het is geen wedstrijd toch wie er als eerst weer bovenop springt…? Tuurlijk is t fijn om veel positieve verhalen te lezen..: maar wat moeten alle andere dames wel niet voelen waarbij het allemaal niet zo soepeltjes lukt….
Laat ik voorop stellen dat beide kinderen met een keizersnede geboren zijn, dus daar beneden was alles ongeschonden. Het vloeien was bij beide kinderen na een week al gedaan. Wij hebben het na 5 weken voorzichtig geprobeerd. Ik heb toen ook eerlijk gezegd dat ik het spannend vond en dan niet op een positieve manier, maar dat ik mij over een paar dingen zorgen maakte. Dingen zoals: voelt het voor mij nog wel hetzelfde? en Kan het geen kwaad voor het litteken als ik klaar zou komen? Mijn man was daar wel heel begripvol in en we zijn toen heel voorzichtig begonnen met de afspraak dat als het pijnlijk, oncomfortabel of niet goed voelde we konden stoppen. Dat hielp wel, gaf een stukje rust in mijn hoofd. En het was ook minder beladen. Gewoon samen elkaar weer opnieuw ontdekken. Ik kan je dus alleen adviseren om het open en eerlijk met je vriend te bespreken. Vertel hem over hoe je je voelt. Gooi het er gewoon allemaal uit. Misschien dat jullie al eens kunnen beginnen met gewoon wat knuffelen en strelen en dan verder wel zien waar het op uit draait/ of niet op uitdraait. Wij hebben voor die 5 weken ook veel geknuffeld en gewoon een beetje samen gelegen. Een ander soort intimiteit. En moeder worden kan je libido permanent veranderen...