Hi Ladys, Ik heb hier al paar x mijn verhaal gedaan over het bloedverlies dat ik had... en dat ik paar keren echos heb gehad en met de baby is gewoon alles OK. Maar bij de eerste bloedingen, moest ik dus naar het ziekenhuis en toen zeiden ze we zien waar het bloed vandaan komt. Zag je onder mijn baarmoeder waar de baby ligt, een grote zwarte langwerpige vlek. Dat was dus een hematoom. en toen was ik 11 weken. Afgelopen maandag had ik mijn 4e echo, want me VK wilt me onder controle houden. en toen had ik een andere vrouw in het ziekenhuis die een echo deed en ik had dus meegelezen met de aantekeningen die ze maakte bij mijn gegevens. Ik vroeg haar nog is het erg die hematoom ? ze zegt ja daar kan ik niks over zeggen, dat moet je met je verloskundige bespreken. Want anders gaan hun zeggen wat bemoei je met het beleid. Want ik weet niet wat hun hebbeb gezegd tegen jou. Nou hun hebben niet echt veel gezegd en wisten zelf niet waar het bloeden vandaan kwam. Ondanks dat ik wel goede hulp krijg en elke keer gelijk terecht kan bij ze of in het ziekenhuis bij STAR. hebben ze mij niet echt uitgelegd wat een HEMATOOM is. Dus heb ik net opgezocht wat hematoom is, ik dacht dat het niet zo heel erg was, want de VK zei er ook niks over. Dus ik vertrouwde daar op. MAAR nu lees ik bij alle zwangere vrouwen, die een hematoom hebben moeten weken lang rusten tot het weg is. Maar tegen mij hebben ze dat niet gezegd, alleen de eerste paar dagen gewoon btje rustig aan doen en veel rusten. MAAR bij de echo van maandag, hij zat er nog steeds en hij was wel iets kleiner geworden. STEL je voor ik was helemaal niet gaan rusten enzo, het is dat mijn eigen moeder het tegen mij zei van GA RUSTEN lekker liggen op de bank. stel het ging mis als ik gewoon de dingen bleef doen terwijl het niet mocht. Het is maar goed dat ik zelf veel lees op het internet en alles wil weten over de zwangerschap. PFfffffff... en elke keer zijn het andere verloskundige in het ziekenhuis bij de afdeling STAR. dus die weten ook niet precies wat er aan de hand is, alleen dmv aantekeningen van de vorige collega's. En dan afgelopen maandag vroeg ik nog duidelijk HOE komt het dat ik nog steeds bloedverlies. En in de aantekeningen zet ze duidelijk er neer dat het door de hematoom komt. en tegen mij komt ze over een verhaal van chlamydia BEN JE GEK ZEG !! zegt ze nog zo IK zeg niet dat je het hebt ??? maar daarom verliezen ook veel vrouwen bloed. Ja dan moet iedereen die hier op het forum die ook bloedverlies heeft een SOA hebben. Maar terwijl de testen die 2 en half week geleden bij mij gedaan zijn, en bloed onderzoeken voor o.a. HIV en andere SOA's. en dat is allemaal goed gegaan. en ook al weet ik dat, ik ga mij gelijk stressen neeee dat kan toch niet?????? maar ik weet van mij zelf dat ik gezond ben, en ik maar 1 vaste partner heb (vader van mijn kindje) en allebei gezond zijn. Pfff.. Ondanks ik snelle en goede hulp krijg, ben ik niet zo tevreden over de STAR zelf in het ziekenhuis. Met het geven van informatie. Bij mijn verloskundigepraktijk zal ik het er ook over hebben, bij mijn volgende controle afspraak. ze (in het ziekenhuis bij STAR) maken je bang voor niets en geven niet alle info wat je precies moet weten. BIJV. wat een hematoom is. :x ik wou ff me hart luchten, en kijken wat jullie mening hier over is.
Hier ook een hematoom. Vandaag weer in het ziekenhuis geweest en gelukkig kon de gyn niks meer vinden. Dus ik mag weer meer gaan doen gelukkig! Bij mij kwamen we erachter op vakantie. In het buitenland naar het ziekenhuis, had echt fors bloedverlies. Daar waren ze heel voorzichtig en moest ik absolute bedrust houden. Gebeld met het ziekenhuis in Nederland en dat beleid geldt blijkbaar niet in Nederland en ik moest het dus gewoon rustig aan doen. Ik vond dit erg bijzonder. Ik heb alle echo's meegekregen. Toen ik in Nederland kwam en de echo's aan de gyn liet zien, gaf ze ook wel aan dat zij dan waarschijnlijk ook had geadviseerd het erg rustig aan te doen. Ik moest van haar dan ook direct stoppen met werken. Ik heb ook veel last gehad van bloedverlies waarbij ik niet wist of dat dit positief was of negatief. Sinds een week of 6 geen bloedverlies meer gehad, 3 weken geleden was de hematoom al kleiner en vandaag dus niet meer te zien. Ik zou het echt rustig aan doen, het zekere voor het onzekere nemen. Niet tillen, niet stofzuigen en luister goed naar je lichaam. Als ik teveel had gedaan, had ik ook meer last van bloedverlies. Ik ben natuurlijk geen arts of wat dan ook, alleen maar ervaringsdeskundige en rust kan nooit kwaad! Sterkte met alles, ik weet hoe je je voelt.
allereerst geloof ik dat het woord hematoom beter bekend staat als blauwe plek. Als deze in de baarmoeder voorkomt kan dit een bloeding met zich meebrengen. Waardoor deze is ontstaan kan ik geen antwoord op geven. Waarom hier officieel bedrust voor staat, ik heb geen idee. Ik heb het vermoeden dat dat meer met het herstel van je baarmoeder te maken heeft als gevaar voor je kind, maar dat is suggestief.
Hier ook een hematoom gehad met 6 weken zwangerschap. 12c.m lang!!! Moest gewoon mn ding doen mk voorkwam je toch zei de vk... Toen ik (gelukkig) weer naar belgie mocht voor een echo(omdat we daar icsi-tese gehad hebben) Zei hij complete rust!! Het is heel gevaarlijk voor jezelf en voor t kind. Voormezelf was het omdat het zo groot was. En als ik bloed verloor was het meeeeega veel in 1 keer! Na 8 weken liggen/zitten en verder niks was het idd vanzelf weg gegaan. Voor de crash was er ook een topic bloedprop in baarmoeder!! Daar was n vrouwtje daar begon het met 12 weken. Had een hematoom van 4 c.m... Mocht rustig aan alles doen.... Uiteindelijk is het kindje bij 16weken overleden! Ook bij haar zat het hematoom achter de placenta!! Dus gevaar voor je kind is er ook zeker!! In nederland zijn ze hier heeeeeel makkelijk over vind ik!!
SO wat een verhalen zeg.. echt eng.. ja de eerste echo na mijn bloeding was mijn3e echo, in het ziekenhuis, toen zagen ze dus waar het bloeden vandaan kwam. Door een hematoom die vlak onder de baarmoeder zat, waar de baby dus in zit. Onder dat rondje. aan de linke kant, en langwerpig. Nou ze hebben niks tegen mij gezegd, wat het inhield :S vind ik echt slordig. De week er na, weer bloed verlies en die week er op had ik dus me controle echo (in het ziekenhuis) weer, en dan kreeg ik weer iemand anders, en die komt met die gekke verhalen en wilt me niks vertellen. Nou en nu lees ik jullie verhalen. Mijn verloskundige van mijn verloskundigen praktijk, zij was juist wel ongerust en zij zorgt er voor dat ik in de gaten gehouden wordt en extra echo's krijg enzo. Ze zei wel dat ik rustig aan moest doen, maar niet dat het voor lange tijd moest ofzo. En verder vertelden ze me helemaal niet wat een hematoom precies inhield en of het gevaarlijk kon zijn. Nou leuk is dat zeg!! Inmiddels bij die laatste echo was die hematoom wel wat kleiner, maar het zat er nog wel. en ik bloed nu de hele week 14 niet meer. Dat is wel beter!
Ik ben ervaringsdeskundige v.w.b. hematomen en heb er helaas hele slechte ervaringen mee. Ik wil je mijn verhaal toch vertellen; niet om je bang te maken, maar omdat ik het belachelijk vind dat het ziekenhuis je zulke slechte info geeft. In mijn zkh (een 'gewoon' streekziekenhuis) zijn ze vooral de tweede keer heel laks met deze info omgesprongen terwijl we al een hele slechte ervaring achter de rug hadden. Bij mijn vorige twee zwangerschappen had ik beide keren een hematoom in de baarmoeder. Maandenlang heb ik vanaf 7 weken de hele dag door gevloeid en soms was het zo erg dat het leek alsof er een kraan openstond. Ik moest destijds accuut stoppen met werken en moest het rustig aan doen. Ik had geen bedrust, want dat was niet noodzakelijk. Tegen de tijd dat de bloedingen helemaal gestopt waren (tot ongeveer 24 wk, maar de hematomen waren wel zichtbaar op de echo's), ben ik twee keer bevallen bij 26 wk en 27 wk. Bij de eerste keer braken mijn vliezen en bij de tweede keer kwam de bevalling spontaan opgang. De theorie van het zkh was dat door het hematoom er bacteriën onstaan die zich genesteld hadden in de vliezen, waardoor ze uiteindelijk braken. Bij de tweede keer wisten ze het niet. Mijn dochter en zoon zijn beiden na drie weken overleden aan de gevolgen van complicaties door hun vroeggeboortes. Voordat we het weer aandurfden zwanger te worden, ben ik uitgebreid onderzocht in een academisch ziekenhuis en toen bleek ik een afwijking in de bloedstolling te hebben. In mijn geval veroorzaakte dat hoogstwaarschijnlijk de hematomen. Ik spuit nu bloedverdunners en heb dan ook geen last gehad van hematomen. Daarnaast heb ik nu een cerclage (bandje om baarmoederhals) omdat men het zekere voor het onzekere wil nemen. Vaak gaat een hematoom en zwangerschap 'gewoon' goed samen en beval je op een normale termijn. Vertrouwen in een regulier ziekenhuis v.w.b. zwangerschappen heb ik door deze ervaringen niet meer. Ik hoop dat alles bij jou goed zal verlopen en dat je straks een gezond kindje in je armen mag sluiten.
Ik heb bij de tweede een hematoom gehad had ook bloedingen het was belangrijk dat het niet te dicht bij het kindje zat (week of 8toen) wnat dan was de kans groter dat er met een grote bleoding het kindje meekwam maar bij mij is opgenomen door mn lichaam en met een week of 13 was er niks meer te zien.