wanneer heb je genoeg geld?

Wat voor iemand een prettige situatie is om aan kinderen te beginnen is heel persoonlijk, daarnaast weet je nooit hoe de dingen lopen en is er dus eigenlijk (naar mijn mening) nooit een juist moment. Want ook tijdens je zwangerschap kan er nog een heleboel gebeuren.

Onze situatie was verre van ideaal toen ik zwanger was, toen ik zwanger werd was het helemaal prima. Man werkt voor zichzelf en had toen genoeg opdrachtgevers en ook ik had een full time baan. Niet lang na het bekend maken werd ik ontslagen, met als reden geen werk meer maar ik vermoed nog altijd mijn zwangerschap. Nu goed, man raakte ook 2 grote opdrachtgevers kwijt en daardoor ging het financieel bergafwaarts.

Ook met alle vaste lasten goed gekeken wat minder kon etc maar feit bleef dat we per maand wat te kort kwamen. Uiteindelijk ook in de schulden gekomen, door nog wat andere nare bijkomstigheden. We zijn er beide keihard aan gaan trekken, helaas kwam er op mijn sollicitaties geen reactie en ben ik zonder baan blijven zitten.

Onze oudste is dus geboren in een verre van ideale situatie, maarrr ze had wel alles. De grotere dingen tweedehands gekocht en de kleinere dingen nieuw. Zonder hulp van onze omgeving waren we met 32 weken helemaal klaar voor de komst van de baby!

Nu anderhalf jaar verder is de tweede ook alweer 5 maanden en gaat het financieel een stuk beter. Onze schulden zijn zo goed als opgelost, gewoon door zuinig leven en op het moment dat er geld binnenkomt direct rekeningen betalen en kijken wat er overblijft. Ja, het was krap en ook niet altijd leuk maar we hadden geen keus.

Het kan allemaal heel gek lopen, en ook ik maakte me zorgen omdat we geen spaargeld hadden en misschien zijn we er goed vanaf gekomen maar het is allemaal op z'n pootjes terecht gekomen. En ook al hebben we nu meer te besteden we letten nog altijd op de centen.

Als ik jullie situatie zo beoordeel zou het voor mij ook een goed moment zijn, maar dat is voor iedereen anders. Als jouw vriend denkt dat het beter is om even te wachten en de schulden op te lossen snap ik dat ook heel goed. Hij ziet een andere situatie voor zich als hij kinderen krijgt, en ik vind dat je ook wel moet respecteren. Overhalen is niet wat je moet willen.

Ga samen in gesprek, zet duidelijk op papier wat de voors en tegens zijn, zegt je vriend dan alsnog dat hij wil wachten dan zou ik het laten rusten. Je moet er beiden achter staan want kinderen krijg je niet alleen. En jouw mening doet er ook toe natuurlijk maar als hij (nog) niet wil dan is dat zo.

 

Hi!
Mijn vriend en ik zijn drie jaar samen waarvan hij 2 jaar schuldsanering heeft gehad en hij nu schuldvrij is en 3 maanden geleden schone lei heeft gekregen.
Wij hebben allebei werk en hij een vast contract en ik hopelijk binnenkort. Samen zitten we ongeveer op jullie inkomen.
Wij hebben een huurhuis eengezinswoning met tuin, leuke buurt etc.
Spaar geld is heel weinig en ook hoop gezeur gehad met de bewindvoerder. Vooral samen wonen met iemand in de wsnp.
Al met al zijn wij wel 2 jaar bezig om een kindje te krijgen. Zijn toen gestopt met de pil omdat ik een voorgevoel had dat het bij ons lang zou duren..
Een kind kost geld ja maar ikea etc is er. Je kan t zo duur maken als je wilt maar daar gaat t niet om. Gaat om wat je een kind kan geven qua liefde en opvoeding en structuur. Als je zwanger bent krijg je van familie spulletjes kleding etc. Komt echt hoed.
Succes in ieder geval!!

 

Weet je.. een kindje heeft eigenlijk alleen maar liefde nodig.

Het maakt een baby niet uit in wat voor bedje hij of zij ligt hoor

Persoonlijk zou ik er wel naar kijken of je voldoende geld hebt om voeding e.d. te kopen. Maar een wiegje kun je ook rustig tweedehands kopen, net zoals kleertjes e.d.

Een kind weet als hij 18 is echt niet meer dat hij in een dure spijkerbroek liep, maar wel dat hij met papa naar de speeltuin ging

 

Wij hebben alles zowat btw nieuw, kinderwagens hoeven niet duur te zijn. Wij hebben een hele nieuwe kinderwagen set met maxicosi babybedje die je kan omkijken naar een kinderwagen voor als ons meisje groter word. Koste ons maar 205 euro.
En hebben we een combi! Kinderkamer hele mooie via marktplaats die gewoon nog helemaal goed is of je kan naar ikea ga hele baby kamer voor Nog geen 250 euro commode baby bedje en baby kleding kast. Nieuwe matras van 80 euro gehaald nou zo kan ik Door gaan. Het hoeft echt geen duizenden euro's te kosten.

Wij hebben dingen zoals matras baby badje zulke dingen wel nieuw gehaald! Maar alles is tegenwoordig zo goedkoop.

Babyentiener mamaloesjebabysjop.nl wish.com
Plus je kan een babyshower geven. En je de dingen die je nodig heb zoals flesjes enzovoort wipstoeltje daar vragen luiers kosten tegenwoordig ook geen drol!

 

Even los van TS haar situatie:
Sorry maar dit vind ik dus echt een rare opmerking, die hier overigens veel gemaakt wordt op het forum. Een kind kost altijd geld. En wordt echt niet groot van alleen maar liefde hoor.
Zeg je dan ook maar, sorry je kan niet mee op schoolreis, je gaat maar met papa naar de speeltuin? Of jammer dat je voeten hebt waarvoor speciale schoenen nodig zijn, maar die kan ik niet betalen, of een bril, ga maar wat dichter bij het bord zitten?

 

Persoonlijk zou ik nooit minder dan 5000 op mijn spaarrekening willen hebben, zo kan ik elke klap goed opvangen en als ze allemaal tegelijk komen ook nog even.
Voor de baby uitzet beetje kijken wat je wil en daarnaar toe sparen en dan 500 extra ofzo er bovenop. Als je dan naar de winkel gaat voor een bepaald product en je ziet ineens iets veel mooiers maar een beetje duurder kan je dat toch kopen als je wil.
Ik zou sparen als een vaste last gaan zien dus instellen bij je bank dat je standaard elke maand 100 bijv overmaakt naar je spaarrekening.
Qua maandelijkse kosten van een kind redden jullie het makkelijk toch?
Van dat geld kan je makkelijk 100 sparen per maand, 150 per week dure boodschappen doen, duurste luiers nemen die niet in de aanbieding zijn 45 per week (en dat zijn ze altijd dus aan dat bedrag kom je al niet), duurste flesvoeding 50 per maand en tanken en houd je nog geld over om maandelijks wat baby kleren of speelgoed te kopen?

 

Als je na de boodschappen nog 500 overhoud, reken dan daarvan een vast bedrag aan spaargeld en deel de rest door 2 en zie dat als jullie zakgeld per maand en dan op is op.

 

Kijk dan is je situatie over een paar maanden heel anders... En over een half jaar helemaal zeker!

 

Word je écht gelukkig van geld of haal jij je geluk uit je gezin, je kinderen, de kleine mooie momenten in het leven?

Natuurlijk moet je geld hebben om een kind (net als jezelf) te onderhouden, dat zeg ik ook. Want de dingen die jij aangeeft 'een bril' of 'aangepaste schoenen' vallen allemaal onder je zorgverzekering. Iedereen moet een zorgverzekering hebben en een kind valt onder de zorgverzekering van de moeder. En voor de normale dingen heb je dus gewoonweg geld nodig, net als voor voeding e.d.

Ik vind dat dat los staat van de luxe producten. Want wat maakt het uit wat voor kleding een kind aan heeft? Tweedehands kleding of kleding van de Zeeman kan net zo leuk zijn als iets uit een duur boetiekje.

Ik denk dat het maar net is hoe je zelf in het leven staat en wat je je kind wil meegeven. Iemand die omkomt in het geld hoeft niet perse gelukkig te zijn. Sterker nog; dit zijn vaak de mensen die naar mijn mening de werkelijkheid een beetje kwijt raken. Geluk haal je namelijk niet uit het geld, maar uit de liefde die je om je heen hebt, geeft en krijgt.

En als je wat minder te besteden hebt moet je inderdaad soms keuzes maken. Het is maar net hoe je daarmee om gaat en of je die keuzes bereid bent te maken.

Iedereen kan overigens er alleen voor komen te staan. Dat was bij mijn moeder vroeger ook het geval. Plots hadden we het niet zo breed meer. Maar had ik het daarom minder? Welnee! Ik heb het altijd heerlijk gehad. Vriendinnetjes gingen met het vliegtuig naar Spanje, ik ging kamperen. En toen m'n moeder hard had gespaard om met mij met de bus naar Spanje te kunnen, zei ik achteraf: "Het was leuk, maar kamperen vind ik leuker".
Het gaat erom wat je je kind mee geeft en wat je ermee onderneemt. Mijn moeder had inderdaad geen geld voor het museum, maar we gingen wel naar een grote zwemplas, waar ik de hele middag met m'n emmertje en schepje zoet was. En dat zijn de dingen in het leven waar het naar mijn mening toe doet.

Buiten het feit dat ik geluk belangrijker vind dan geld, zie ik de meest ongelukkige kinderen bij rijke ouders. Die kinderen gaan van oppas naar oppas en als papa en mama 's avonds eindelijk thuis komen, komt de volgende (3e!) oppas, want papa en mama willen ook nog naar de sportschool. Dus zegt geld dan alles over het geluk van kinderen?
Naar mijn mening gaat het dus niks te maken met hoeveel geld iemand heeft, maar hoe iemand met z'n kind omgaat en wat je belangrijk vindt. Ieder haalt z'n geluk uit andere dingen.

En voor schoolreisjes heeft school trouwens een potje. Geen kind dat niet mee gaat op schoolreisje Maar voordat je school daarop aanspreekt, kijk je als ouder al van te voren of je kunt schuiven en wat je kunt doen. Wat ik al zei; het is maar net wat voor concessies je wilt doen. En als je bereidt bent dat te doen, en er andere dingen voor te laten, kan je kind gewoon mee op schoolreisje (als school het al niet betaald).

 

Mijn zorgverzekering betaalt de bril of beugel of aangepaste schoenen niet hoor, misschien als ik me voor 30 euro Pm meer verzeker, maar daar moet ik dus ook maandelijks geld voor hebben. Ook een weerbaarheidstraining die mijn kind nodig heeft, kost wel 280 euro, wordt niet vergoed. Ik ben blij dat ik dat gewoon kan betalen.
Ik ben het helemaal met je eens dat een kind niet gelukkig wordt van geld, maar het wordt wel ongelukkig van geldzorgen (van de ouders).Geloof me, dat is niet leuk om mee te maken.
En daarom zeg ik, een kind groeit niet alleen van de liefde. Een gezonde financiële situatie is minstens zo belangrijk. En dan bedoel ik dus niet de duizenden euro's of de ik moet zo nodig 3 keer op vakantie zekerheid.
En natuurlijk, er kan altijd wat gebeuren, onvoorziene omstandigheden kan je gewoon niet voor zijn. Maar al in een ongezonde financiële situatie de bewuste keus maken voor het krijgen van een kindje, nee dat zou ik nooit doen of adviseren.

 

.... ik ga ervanuit dat als je zwanger bent je ervanuit gaat dat alles gewoon goed verloopt toch ? Paar duizend euro op je rekening hebben? Dus dan zoude wij geen goede ouders zijn ? ...

 

Ik denk gewoon dat wij hier beiden een andere kijk op hebben.
Ik ben namelijk van mening dat een kind niks te maken heeft met geldzaken en hier ten alle tijden buiten gehouden moet worden. Een kind moet zich dus helemaal niet bewust zijn van 'geldzorgen'.
Ook al moet een ouder alle touwtjes aan elkaar knopen; daar hoeft een kind niks over en van te weten.

Ik snap wel wat je bedoeld, jij hebt het over zaken die over een jaar of vijf pas aan de orde komen. Het gaat nu om de keuze; wel of geen kindje. En een kindje is eerst een baby en samen groei je erin mee. En ik vind dus dat geld niks te maken heeft met wel of geen goede ouder zijn.
Niemand weet hoe z'n leven eruit ziet over vijf jaar en hoe je geldzaken er dan voorstaan. Natuurlijk hopelijk we allemaal dat het goed zit, maar zeker weten doe je het nooit. Daarom nu maar geen kindje nemen? Ik denk dat wij daar gewoon beide een andere visie op hebben, geeft toch ook niet

En kosten als een weerbaarheidscursus.. ook dat wordt gewoon betaald als je het minder hebt. En als jouw kind een bril nodig heeft, zal het echt een brilletje krijgen. Misschien niet het modelletje dat jij graag zou willen, maar een bril zal het echt dragen. Overal is een oplossing voor

 

Ik denk inderdaad dat we er eindeloos over door kunnen discussiëren RoosW87, dus let's agree to disagree

 

haha precies Is ook niet erg toch

 

Zo dat is een beste roze wolk als je denkt dat alles betaald wordt en vanzelf goedkomt .Mijn oude buurvrouw alleenstaande bijstand moeder met schoonmaak baantjes pist dan flink naast de pot wat betreft beugel , brillen, schoolreisjes , sport voor kinderen, eigen risico zorgverzekering , etc tuurlijk zijn er veel alternatieven en mogelijkheden mocht het onverhoopt financieel misgaan. Maar als je financiële situatie bij voorbaat niet goed is, vind ik het niet slim om aan kinderen te beginnen. Dan moet je die wens maar even uitstellen. Net als nieuwe auto of tv of wereld reis. Als jij verantwoordelijkheid als moeder wil dragen moet je dat ook financieel kunnen dragen.

Voor situatie van ts.
Schrijf de voorwaarden en behoeften die je voor je komende kindje ziet op met je partner . Dat maakt de situatie inzichtelijker wat je financieel nodig denkt te hebben .

Zo waren mijn voorwaarden stabiel inkomen, station wagen, studie schuld afgelost, ruimer huis met eigen slaapkamer , 10 000 op spaarrekening voor onvoorziene uitgaven (ook ivm eigen huis) en ja ik heb 3 jaar kinderen uitgesteld om alles op rijtje te krijgen. En nee mijn kind krijgt geen dure kleding en gaat studie ook lekker zelf betalen , dat moest ik ook niks mis mee. Tis maar net hoe bont je het zelf wil maken. En wat voorwaarden voor ander zijn kan totaal verschillend zijn, mijn idealen kunnen voor een ander veel te luxe zijn. . Als je partner en jij maar samen op een lijn komen te zitten.

Succes

 

Ik werk zelf in die branche en dat soort dingen worden wel degelijk in de meeste gevallen betaald, zoals schoolreisjes e.d. Je moet alleen wel vaak weten waar je moet wezen, maar in de meeste gevallen nemen scholen deze kosten zelf op zich (behalve in het Gooi ). En je moet natuurlijk wel aan kunnen tonen dat je niet veel te besteden hebt.

 

Hoi,

Mijn man en ik zijn katholiek, christenen. En ik geloof echt dat wanneer je vertrouwen hebt, in jezelf en in de ander je echt kinderen kunt opvoeden zonder bang te zijn om te weinig geld te hebben. Hoe dan ook, het komt altijd wel goed financieel.Je hebt toch ook vrienden, kennissen en mensen uit je familie en omgeving die je kunnenhelpen met kleine dingetjes. Ben niet zo bang! als je echt van elkaar houd en een goede relatie hebt, gun jezelf en je partner dan ook het geluk van het ouderschap! Vertrouw op elkaar. (En God zal je natuurlijk ook helpen.)
Kinderen zijn voor geen geld te koop. En het ouderschap is onbetaalbaar mooi en kostbaar

 

Het is inderdaad waar bij iemand de standaard of grens ligt. Zelf wil ik een aardig spaarcentje op de rekening hebben, maar dat staat los van kinderen. Het heeft meer te maken met mijn eigen gevoel van zekerheid en onafhankelijkheid, en het hebben van een koophuis (en dus onverwachte kosten daaraan).
Studieschuld afbetaald hebben, dat hoeft van mij dan weer niet. Het maandelijkse bedrag kunnen we dragen en is meeberekend in vaste lasten. Ook hoef ik niet de stationwagen klaar hebben staan voor het kindje er is.
Maar we zijn niet van plan om alles nieuw te kopen. Niet alleen vanwege onze mening dat veel zaken achterlijk duur zijn, of dat we het niet kunnen betalen, meer uit de overtuiging dat veel spullen een tweede leven verdienen. We gooien al zo veel weg met z'n allen.
Wij hechten niet aan nieuwe spullen, wel aan goede en mooie spullen. En aan keuze in eten en drinken. Erop uit, dat soort dingen.
Dus ja... Het is waar je het meeste waarde aan hecht. Ik vind de suggestie om een puntenlijsten te maken een goede. Zo zie je vanzelf wat jullie belangrijk vinden.