hey meid lees je verhaal alleen jij weet wat je voelt maar het het is wel heel herkenbaar hier wil het ook maar niet lukken 2 miskramen gehad het wil maar niet blijven plakken pas na de 3 mk krijgen we een intake overal is een zwangerschap boom overal zie je kinderwagens gun het ook iedereen maar ook je zelf meid ik weet dat je dit misschien vaak hoort kop op moed houden. blijf sterk en het geeft niet als je in huilen uit barst das juist goed. je hoeft niet voor andere mensen te laten zien dat je het wel aan kan terwijl je het niet kan. mensen mogen best zien dat je er verdriet van hebt xx luna
Lees nu alles weer, was even weg. Jullie moeten nu niet denken dat ik het allemaal persoonlijk tot jullie richt, maar wat ik wel merk is dat er mensen zijn die dan in een forum wat bedoeld is voor mensen die er langer mee bezig zijn, daar hun frustatie gaan uiten als ze pas net komen kijken. Ik lees ook alleen maar de dingen die bedoeld zijn voor mensen die langer bezig zijn met kinderen krijgen en doe daar ook in mee. Jullie kwetsen mij er ook niet mee om daar zo op te reageren, maar het is ook wat BramTim zegt en Sloppyslayer, dat het vooral is wat er in mijn omgeving gebeurt. Woon in een nieuwbouwwijk en kan soms alle bordjes die dan 6 maanden blijven staan wel de voortuin uit rijden. Heel veel mensen in mijn omgeving houden er ook absoluut rekening mee dat het bij ons niet lukt, maar dan blijft het toch altijd moeilijk, dat zal nooit overgaan. En natuurlijk snap ik dat mensen wanneer ze problemen bemerken ze eerder naar de gyn gaan. Maar een vriendin van mij is na 3 maanden al in de mmm gekomen en meteen clomid etc. terwijl er niets was onderzocht. Heb haar dat ook gezegd dat ik dat er moeilijk vond. Dus het is echt niet zo dat ik het anderen niet gun, maar soms moet je ook even je eigen frustatie kwijt en ik denk dat ik daar echt niet de enige in ben op dit forum
Ik heb een hele tijd zitten twijfel of ik moest reageren maar ik doe het toch maar... Ik kan me je frustratie zeker voorstellen. Tuurlijk gun jij het de andere maar waarom is het jóu niet gegunt? Ik denk dat dit heel normaal is en dat zo'n gevoel vanzelf komt. Helaas vanaf hier geen goede tips hoe daar mee om te gaan Echter vind ik wel dat iedereen vrij moet zijn wanneer ze aan de bel trekken. Zodra een huisarts of gyn vind dat het nog te vroeg is, geeft deze dat zelf wel aan. En ik geloof ook niet dat er iemand staat te juichen om de MMM in te gaan, maar het idee dat je dan wel geholpen wordt, geeft rust en vertrouwen. In mijn ogen moet iedereen daar vrij in kunnen zijn. Zelf heb ik 2 miskramen gehad en als ik met de meiden klets die er al 4 of meer hebben gehad vind ik me ineens een zeur dat ik nú al onderzoeken wil. Maar van de andere kant bekeken, het is toch mijn lijf? En mijn keuze? Ík vind dat ik er aan toe ben en voel dat het zonder hulp niet goed komt, dan is dat toch mijn keuze? Daarnaast respecteer ik ook de keuze van mensen die na 2 miskramen zeggen "3x is scheepsrecht, ik wil geen onderzoeken". Ieder zijn keus, toch?
wat ik dan vooral bedoel is de meiden die dan al bij de huisarts/gyn zijn geweest en dan inderdaad te horen krijgen, eerst nog een half jaar proberen. Er dan zo boos over worden, want ze willen per direct geholpen worden. Niet geloven wat er door een arts wordt gezegd. En de reacties die er dan komen, ja ik mag eindelijk naar de gyn, heb mijn eerste afspraak staan, kan niet wachten, heb er zin in dat bedoel ik met juichen. Het geen besef eigenlijk hebben van waar je aan begint, het nog geen tijd gunnen...
Ben het wel met je eens Loki. Iedereen is vrij om hulp te gaan zoeken wanneer zij daaraan toe is. Ik mocht bijvoorbeeld in januari dit jaar terug komen nadat ik in juni 2009 allerlei onderzoeken had gehad (dus weer eerst een half jaar zelf proberen) waaronder een samenlevingstest en een baarmoederonderzoek. Alleen durfde ik toen de stap nog niet te zetten. Uiteindelijk toch de stoute schoenen aangetrokken en de gyn gebeld waardoor we op 7 sept terecht kunnen op de Fertiliteitspoli. Laat iedereen in zijn waarde, dan zou de wereld er een stuk leuker uitzien....
@sloppyslayer, dank voor je reactie! Wat dit betreft ben ik het met je eens.. maar helaas zijn er ook huisartsen die iemand die al een jaar bezig is ook gewoon met die mededeling naar huis sturen, en dan snap ik best dat die meiden daar gefrustreerd over zijn. Ik denk dat het is wat meiden hierboven ook al zeggen.. ze zijn blij dat de afspraak staat omdat ze het gevoel hebben dat dit hun dichter bij het vervullen van hun wens gaat brengen, niet omdat ze met de benen wijd moeten voor de gyn, pijnlijke onderzoeken moeten ondergaan (van wat ik heb gehoord, is een HSG nou niet echt een feestje), of hormonen moeten spuiten/slikken..
Ik snap je punt wel. Zelf heb ik er ook wel eens moeite mee als andere mensen zo snel zwanger raken. Het is alleen nooit zo dat ik jaloers ben op hun zwangerschap, het is niet zo dat het bij mij langer duurt doordat zij zwanger zijn. Zou alleen zo fijn zijn als het bij mij ook zou lukken. Ook kan ik me nog goed herinneren dat ik ook al na 6 maanden het gevoel had dat het wel eens lang kon gaan duren. Inmiddels blijkt dat wel te kloppen. Ik ben in deze relatie inmiddels ruim 1,5 jaar verder en in een vorige relatie ruim een jaar zonder resultaat. Als je het gevoel hebt dat het niet klopt is het soms misschien maar beter om niet al te laat aan de bel te trekken, zeker als je al iets ouder bent. Groetjes Pina