Hi allemaal, Ik ben nu iets meer dan 27 weken zwanger en ik ben sinds een week of 2 weer heel erg moe, en sinds deze week ook oververmoeid lijkt het, zo erg dat ik me ziek heb gemeld op mijn werk om een beetje bij te kunnen tanken. Ik werk momenteel 36uur en 4 dagen waarvan 2 dagen thuis, maar door de vermoeidheid wordt functioneren steeds lastiger. In de nacht slaap ik heel slecht doordat de baby op mijn blaas/darmen drukt (ik heb ook een prikkelbare darm) en daarom zie ik nu ook op tegen de dag omdat ik gewoon niet op volle sterkte kan functioneren (en geloof me dat is bij mijn baan echt heel onhandig). Ik heb er nu ook nog veel harde buiken bij gekregen, nu ik thuis ben wordt het iets beter gelukkig, maar ben nog wel huiverig. Ik wil de laatste 12 weken van mijn zwangerschap nog wel enigszins prettig doorkomen, want voor mijn omgeving nu niet te genieten. En ben ook doodsbenauwd om straks uitgeput aan de bevalling te beginnen. Is dit herkenbaar voor deze termijn? Hebben jullie nog tips? De huisarts zegt dat deze harde buiken niet echt kwaad kunnen, ze kunnen geen slaappil of zoiets voorschrijven, dus meer rust nemen is de enige goede optie. Help! Hoe ga ik dit doen met mijn werk? Kan slecht loslaten en heb het idee als ik minder werk de hoeveelheid hetzelfde blijft. Wil ook nog even van mijn zwangerschap genieten en kijk ook erg uit naar mijn verlof!
Ja herkenbaar... Ik ben al weken ontzettend moe (heb dan ook wel een kleintje van 2 rondlopen die veeeelll aandacht vraagt ) ook last van harde buiken, ik pak elk griepje wat er rond hangt (door te weinig weerstand ) en ik heb op een gegeven moment op mijn werk gezegd: Dit gaat zo niet meer! Dus nu werk ik voorlopig 50 % (werk normaal 28 uur ) en als het niet veel beter gaat blijft dat ook zo tot na de bevalling... Wat je moet doen ? Gesprek aangaan bij je werkgever en aangeven dat je het zo niet trekt! Is je hb wel gecontroleerd ? Misschien dat die te laag is ?
Hey hey Ook hier herkenbaar vooral die harde buiken, ik heb er continu last van in combinatie met flinke lage rugpijn. Op advies van mijn vk dan ook minimaal 2 weken volledige rust nemen en vanuit daar even verder kijken. Ook mij bloed was niet zo goed er was een tekort aan vitamine b12 en ijzer en tevens bloedarmoede dus vandaar de vermoeidheid. Al met al dus wel een aardige opsomming van dingen. Zit nu al 1 week thuis maar de harde buiken en rugpijn zijn nog niet minder helaas Succes nog met jullie verdere zwangerschap. Groetjes
Denk dat je toch je werk los moet gaan laten, en minder moet gaan werken. Ik zit vanaf week 11 thuis ivm erge BI. Vanaf week 20 heb ik de harde buiken erbij gekregen. Krijg ze als ik beweeg, en dus bij elke beweging. Ik zit dus te zitten/hangen/liggen hele dagen. (handig met een peutertje erbij) Ook als ik stress in mijn hoofd heb krijg ik harde buiken. Heb er zw suiker bij gekregen en heb Hashimoto. Wat voor stress zorgt. Slapen doe ik ook niet meer. Lig ik op mijn rug stik ik bijna. Op mijn zij komt mijn maag in de knel. Ik moet er ong 5 keer uit per nacht om te plassen. Kan geen houding vinden die geen pijn doet aan mijn bekken. Heb nu een stapel kussens en daar het voedingskussen bovenop gelegd. Ik slaap zittend nu. Ben ik eindelijk in slaap tegen de ochtend, brak en gesloopt, is ons zoontje weer wakker, kan ik ook opstaan. Maar ik werk niet en hoef me dus ook niet te concentreren of te haasten. Als ik jou was zou ik voor mijn kindje kiezen en echt zorgen dat je bv minder kan gaan werken. Je lichaam geeft aan dat je teveel doet.
jeetje, nou jullie hebben je werk dus ook op een (lager) pitje gezet en dat nog in combi met een 2e kindje, extra zwaar lijkt me dat dan. Concentratie is inderdaad het grootste probleem en zonder de concentratie kan ik mijn werk gewoon niet goed en naar behoren doen. Komt ook omdat ik nogal perfectionistisch in elkaar zit Ik heb al een vervangster, zij blijft ook tijdens mijn verlof, en nu heb ik het gevoel dat ik haar met extra werk opzadel, terwijl ze toch echt is gekomen om mij te ondersteunen. Dat moet ik wel in gedachten houden volgens mij. Maar jullie hebben wel gelijk hoor, ik heb mijn leidinggevende inmiddels gemaild, ik denk dat ze wel met me wil meedenken, maar voel me altijd schuldig en bezwaard jammer genoeg terwijl dat volgens mij helemaal niet nodig is. Duidelijk aangeven wat ik wil en hoe ik me voel dan maar. Ik vind mijn werk echt wel leuk, en wellicht vinden we een manier om tijdelijk mee verder te gaan. Hb gehalte wordt weer geprikt, maar is al eerder gecontroleerd en toen was alles goed, dus heb zelf ook niet het idee dat het hier aan ligt. @ Ukoldaatje wat balen van je BI zeg, hopelijk blijft het een beetje te doen voor je, want zoals ik lees heb je veel pijn.
Heel herkenbaar. Erg veel moeten huilen afgelopen dagen, erg kort lontje tov onze zoon, en een pijnlijke harde buik. Toch maar bij de VK aan de bel getrokken, waarbij zij gehele rust adviseerde, en verlof met 34 weken. Ik zit nu dus in de ziektewet. Ik denk dat jij ook nu je rust moet pakken. Bij mij is de wetenschap van alelen al morgen NIETS doen, al een hele opluchting na al die weken op mijn tenen te hebben gelopen. Denk aan jezelf en je kleintje.
Ook herkenbaar hoor. De combinatie werk (parttime), zoontje van drie en slecht slapen is mij ook te veel geworden. Ben op advies van de vk minder gaan werken. T is even slikken maar ja.
Overlegd met mijn leidinggevende en ze reageerde goed, gaan nu mijn takenpakket anders indelen zodat ik meer lucht krijg. Als ik wil mag ik minder werken maar dit neemt de druk al wat weg. Meiden in ieder geval bedankt voor jullie reactie