Hallo, Ons zoontje is net 6 jaar geworden en zit in groep 2. In februari hebben we een gesprek gehad op school dat hij nogal snel is afgeleid, slecht geconcentreerd en onrustig is de cito scoren vielen ook tegen. Vandaag heeft mijn man weer een gesprek gehad op school. Nog steeds krijgen we te horen dat hij slecht kan concentreren, onrustig is etc. Nu stellen ze voor om een schoolarts er naar te laten kijken. Thuis kan hij soms ook wel eens druk zijn, maar ieder kind toch lijkt me? Wanneer druk je dan een stempel erop van ADHD. Als je kind dat heeft is het dan zo erg dat je het echt wel merkt? Ben beetje radeloos
Het lijkt me dat als je kind ADHD heeft, je dat echt wel merkt. Vervelend voor je zoon dat hij is slecht kan concentreren en snel afgeleid is. Heeft hij dat thuis ook en zijn er momenten dat hij zich goed kan concentreren? Volgens mij ben je er zelf ook bij en zou er zelf niet zo snel een stempel op willen hebben. Kinderen zijn druk, mag ook. Een goede graadmeter vind ik dat wanneer een kind er zelf last van heeft, om dan pas actie te ondernemen. ADHD moet vastgesteld worden door een (kinder)psychiater. Wat verwacht school van een schoolarts?
Ze hopen dat ze dan een gerichtere aanpak weten. Ik was helaas zelf niet bij t gesprek dit keer en vind t raar wat schoolarts betreft. Oké hij is snel afgeleid maar ze nemen t wel heel serieus op deze manier. Ze denken ook dat hij moeilijk gaat krijgen in groep 3 omdat dan langer geconcentreerd werken is aan je bureau. Wij denken dat wel los zal lopen omdat ze allemaal dan zitten. Nu moet hij natuurlijk weleens werkjes maken terwijl groep 1 kids spelen. Dat wilt hij ook liever en raakt afgeleid. Ga anders nog maar gesprek aanvragen voor meer duidelijkheid
Mijn ervaring is dat een onderwijzer niet zomaar met dit soort ideeën komt en vaak om te helpen. Als zij zich zorgen maken om groep 3, dan zou ik dat wel serieus nemen. Er wordt toch door school nog niets gezegd over ADHD zoals ik het lees, maar alleen over dat hij zich niet goed kan concentreren?
Ja klopt school heeft niets gezegd over adhd maar inderdaad over t concentreren en onrustig zijn bijv tijdens werkjes maken. We gaan er ook in mee maar spookt wel gelijk van alles door mijn hoofd. Geen idee ook wat schoolarts gaat doen hiermee kan. Zowel de juffen als wij moeten vragenlijst invullen meer weet ik nog niet
kindje van mijn vriendin was thuis eigenlijk best rustig. Maar op school totaal niet reden. Reden: Thuis was heel veel rust, heel veel structuur en op school dus niet. Nu is zijn moeder ook érg druk (in haar bewegingen vooral ook, kan ook geen seconden stilzitten - toch vind zij thuis ook haar rust). Bij hem is na meerdere onderzoeken toch ADHD (of een variant hiervan) vastgesteld. Het kan dus zijn dat je kind thuis ook gewoon heel anders is dan op school. Voor je kindje het stempel ADHD krijgt, kan het ook gewoon ergens anders aan liggen dat hij op school zo snel afgeleid is. Ik denk dat het dus gewoon goed is om verder te kijken. Nu is die ruimte er nog, straks in groep 3 wordt er weer een hoop van ze verwacht, dus liever nu uitzoeken, dan straks en gelijk misschien achterlopen.
Mijn neefje heeft ADHD. Mijn zus en zwager hebben volgens ons al op tijd met dit idee rondgelopen, bij de peuterleeftijd al, maar dat hebben ze nooit gezegd. Zij zijn zelf erg rustig, maar dat neemt niet weg dat mijn neefje echt heel druk was, ook thuis. Op school kon hij zich niet concentreren, hij kon niet stil zitten, hij kon niet met andere kindjes spelen (tot andere kindjes pijn doen toe) en heeft heel lang meerdere keren per dag in zijn broek geplast. Er is met de hulp van school gezocht naar wat dit kon zijn. Het leek op autisme, het leek op asperger, het leek op ADHD. Na een lang traject met ook een psychiater erbij kwam daar 'alleen' ADHD uit. Hij kreeg ritalin en hij doet het nu echt heel erg goed! Hij is een stuk rustiger en kan ook goed mee op school nu. Voor het feit dat er eerst sprake was dat hij niet kon blijven op die school laat hij iedereen nu een poepie ruiken!
Maar is de schoolarts daar wel een juiste persoon voor? Of als ze t vermoeden wordt je dan doorgestuurd. Nog belangrijker stel hij heeft een vorm ervan kun je er uberhaupt iets mee. Heel vaak als wij iets zeggen tegen onze zoon komt t helemaal niet bij hem binnen. Net juf kort gesproken en zij ervaart t zelfde. Maar of dat niet willen luisteren is of iets anders geen idee. We willen beste voor hem dus laat ze maar kijken. Eerste stap nu is wachten op vragenlijst die wij als ouders moeten invullen en de school vult zo n lijst in. Schoolarts gaat ernaar kijken. Pff ligt vast aan mij maar maak er helemaal zorgen over
Schoolarts lijkt me toch niet de juiste persoon. Ik heb een druk wiebelig zoontje van 6 in groep 3. Elke juf vindt hem een draaitol in de klas. In groep 2 moest elk kind standaard naar de schoolarts. Dan worden er wat standaardtesten gedaan en een gesprekje van zo'n 10 minuten. Na afloop schrijft de juf dan de uitslag vd schoolarts op parnassys (schoolsysteem met cijfers van een kind en verslag van gesprekje enz.). Er stond letterlijk bij mijn zoon, dat hij druk is, snel afgeleid, enz. Maar geen ADHD stond erbij. Toch knap dat een schoolarts dat na 10 minuten al weet...dat kan niet! Ik denk dat het zonde van jullie tijd is om de schoolarts in te schakelen. Ik zou dan meteen naar een juist iemand gaan, een gedragstherapeut of kinderpsycholoog of zo (iemand die erin gespecialiseerd is). Maar goed, nu ben ik toevallig morgen uitgenodigd door de juf voor een gesprek. Mijn eerste gesprek echt speciaal op uitnodiging van de juf...ik vrees dat ze ook over een ADHD test gaat beginnen. Daarom lees ik graag mee met je. Tip van die graadmeter of een kind er zelf last van heeft is een goeie! Want mijn zoontje haalt goede cijfers, dus zelf lijdt hij er nog niet onder. Dus mocht de juf over ADHD morgen beginnen dan gooi ik die er meteen in en kan ze voorlopig nog fluiten naar zo'n test.
ik ben er niet in thuis, maar zou de schoolarts niet in dit geval de eerste verwijzer zijn, en misschien bij jullie op school de juiste weg aan kunnen geven die jullie kunnen gaan bewandelen?
Zou je, als dit blijkbaar al vaker op school is opgemerkt, niet toch nu zo'n test overwegen en gewoon de eventuele medicatie afhouden? Als je wacht tot je kind er wél last van heeft, kan het soms best nog wel even duren voor je aan de beurt bent voor zo'n test, de uitslag kan komen bespreken, afspraak kan maken voor de medicatie, etc. Als je kind er zelf wel onder begint te lijden, wil je volgens mij liever al een verklaring hebben liggen en gewoon een afspraak kunnen maken om de mogelijkheden te bespreken.
De schoolarts is inderdaad niet de aangewezen persoon. Als er een verwijzing voor iets moet komen, dan verwijst die je toch weer door naar je eigen huisarts of naar de gemeente. Laat school eerst eens beginnen met een goed plan te maken hoe ze je kind gaan helpen om een betere werkhouding te krijgen. Bijv. met de beertjes van Meichenbaum (google daar maar eens op), een aangepaste plek in de klas, kleine hulpmiddeltjes als afdekken van werkjes, kruisjes zetten, ander kind wat zijn maatje is, "geheim" teken om hem weer op zijn werk te laten richten, beloningssysteem met stickers als hij zich wel op zijn werk richt, etc etc. School kan zoveel meer doen om hem te helpen. Daarnaast kunnen jullie ook bijv. thuis concentratiespelletjes met hem doen. Je kunt het beloningssysteem ook thuis doortrekken. Je zou hem op een sport kunnen doen waar concentratie en controle belangrijk is, zodat hij hierin leert om dit steeds meer op te bouwen bijv. taekwondo, judo, turnen, streetdance etc. Maak eerst een goed plan en kijk dan gedurende een tijd wat er over blijft van de problemen. Mocht er dan nog steeds gedacht worden aan ADHD, dan kan je dit laten onderzoeken door een instantie. Hiervoor heb je dus een verwijzing nodig van de huisarts of gemeente. Hierbij zou ik dan ook altijd een IQ-onderzoek laten doen, zodat je ook weet wat zijn capaciteiten zijn en of daar iets qua gedrag uit af te leiden is cq. een verklaring kan zijn.
Syane: kan me helemaal vinden in je verhaal. Maar voordat school gerichtere aanpak wilt genereren willen ze eerst de oorzaak weten. Eigenlijk weet ik niet wat ik daarvan moet vinden.
Syl72: zolang je zoon er niet onder lijdt en de schoolprestaties goed zijn zou ik ook die molen niet ingaan. En iemand had t over medicijnen volgens mij is dat voor uitzonderlijke gevallen zou mijn laatste redmiddel zijn dus als niet anders zou kunnen. Heb t niet op medicijnen
Er zijn wel mogelijkheden via de schoolarts. Wij en school hebben een SDQ-lijst ingevuld om te kijken op welk(e) gebied(en) er problemen zijn. Ook hebben we toen een foldertje gehad van een bewegingstherapeut, die kan leren prikkels te reguleren. Wij hebben er ook nog niks mee gedaan omdat ze op school nog niet vastloopt, maar we weten nu wel de weg voor het geval dat.
Dat is echt totaal niet nodig. Het zou wat zijn als je niks kon doen, tot je de oorzaak weet. En wat als er onderzoek gedaan wordt en blijkt dat er geen stoornis als oorzaak is, dat het gewoon het karakter is van het kind? Dan kunnen ze niks? Heel vreemd verhaal. Mijn advies is om voor je zoon op te komen en echt af te dwingen dat er een plan komt en dat ze dingen gaan doen. Onderzoekers geven vaak het advies dat eerst zaken uitgeprobeerd moeten zijn of eerst de situatie stabiel moet zijn alvorens ze betrouwbaar onderzoek kunnen doen. Het zegt namelijk heel veel als het kind vooruit gaat op basis van de aanpassingen die ze doen. Of dat het gedrag dan nog erg hetzelfde blijft. Wat je zou kunnen doen, om meer beslagen ten ijs te komen, is een instelling die dit soort onderzoek doet het verhaal voorleggen en dan te vragen wat wijs is om te doen.
Ja, maar hier heb je geen schoolarts voor nodig. Dat kan zelfs zelf regelen via je eigen zorgverzekering. Als je het volledig vergoed wilt krijgen zal je toch een verwijzing van je huisarts of de gemeente nodig hebben.
Gesprek op school ging goed. Hij was wel onrustig, maar het belemmert hem (nog) niet. Hij valt ook vaak van stoel, zit niet stil. ik heb een wiebelkussen voorgesteld, vond ze geloof ik wel een goed idee. Ga ik me daar nu maar eens in verdiepen.