Even een vraagje (deel uit nieuwsgierigheid, deels uit praktische overweging). Waar ligt voor jullie de grens om nog zwanger te worden? Is dit dan verschillend voor man en vrouw? En eventuele argumenten waarom je na een bepaalde leeftijd niet meer voor kinderen zou kiezen?
Ik persoonlijk vind 30 oud genoeg en dan Zou ik er niet meer voor gaan, maar dat is omdat ik graag jong moeder wilworden en ook ben.
En waarom zie je dertig als te oud Spikkel? Bedoel het niet aanvallend hoor, ik ben zelf 22, maar puur uit interesse.
Ja weet niet, ik heb zelf jonge ouders denk dat het daardoor komt ik vind het primahoor als andere daarna wel voor gaan tuurlijk! Maar voor mij persoonlijk vind ik het dan genoeg
Vroeger wilde ik ook erg graag jong moeder (zo rond 24 jaar) worden. Het leven loopt soms helaas anders dan dat je wil. Was laat "aan de man". En toen wilde het zwanger worden ook niet vlotten. Voor mezelf ligt de grens nu bij 40 jaar. Ben ik dan nog niet zwanger van een tweede kindje, dan laten we het waarschijnlijk alleen bij Aiden. 40 jaar zie ik persoonlijk qua gevoel als een begin van een nieuwe levensfase. Ik vind mezelf dan te oud voor een zwangerschap. Ben nu overigens 37 jaar, in december 38 jaar.
Hoi. Ben zelf 35 met 2 kindjes, een 3e kinderwens en vind/voel mezelf niet te oud. Vrienden van ons kregen 1e op 33 jaar en haar laatste (nr 4) op 43 jaar. Maar heb ook een vriendin die al 4 jaar eerder zwanger was van de 1e. Volgens mij is het voor iedereen verschillend en moet je vooral je eigen gevoel daarin volgen. Hoop dat je hier wat aan hebt. groetjes Willemijn
Over een jaar of 2 houd het bij mij wel op.. en dat heeft niks met mijn leeftijd te maken.. ik ben dan 24 maar wel met de leeftijd van dochterlief.. ik wil er niet heel veel leeftijdsverschil meer dan nu te hebben.
Mijn vriend zei 2 jaar terug 40, hij is nu 32 en heeft al een zoon van 11. Persoonlijke mening is toch echt wanneer mijn lichaam in de overgang zou gaan. Er kan nog vanalles gebeuren naar mijn mening en zou niet te sterk daar nu al over na willen denken.
ik persoonlijk wil mijn kindjes (4) voor mijn 30ste , ben der nu 21 en heb der 2 , ik vind het een persoonlijke keuze en heb er geen problemen mee als er mensen van 39 ofzo nog voor een kindje gaan
Ik hoopte voor mijn 30 ste een wondertje te krijgen , maar helaas wil de natuur anders . Nu 40 en blijf helaas zonder een wonder . Ik heb geen grens de natuur heeft voor me besloten .
27/28. Omdat ik een jonge moeder wil zijn, ik al een slechte gezondheid heb en ik niet weet of mijn lichaam dat na mijn 30e nog goed zou trekken. Verder de generatiekloof die we zo klein mogelijk willen houden en ik ben nu 21, we hopen natuurlijk dat het snel lukt maar mocht dat niet zo zijn, dan hebben we evt. nog tijd voor de MMM.
De grens ligt bij mij ter hoogte van de grens van mijn/onze vruchtbaarheid. Idealiter was ik voor mijn 30e moeder geworden, maar toen ik 30 werd had ik pas net een relatie met mijn huidige man. Volgende maand word ik 34. Tja, dan kan het meestal ook nog!
Hmm, lastig. Ik heb daar nooit zo hard over nagedacht. Ik wilde altijd op mijn 23e/24e mijn 1e kind krijgen, maar het leven liep anders dan gedacht Uiteindelijk de 1e met 27, en de 2e (als alles goed loopt) met 29. Dan hebben we er 2 en zijn we 'klaar' (hoewel ik er stiekem wel 3 zou willen, maar het is wel goed zo ). Om een leeftijd uit de mouw te schudden: ik denk rond 35 jaar. Anders wordt het leeftijdsverschil zo groot, en ik vind het wel leuk om nog redelijk jong te zijn als de koters de deur uit zijn
Pff moelijke.. en vooral waarom. Voor mij persoonlijk is die grens 35 en waarom weet ik niet echt.. dat zegt mijn gevoel maar als het op de natuurlijke manier niet gaat en met hulp zou het daarma wel lukken is dat ook prima. Ik ben trouwens 23..
Die grens is denk ik voor ieder persoon anders, gezondheidsgewijs is het tegenwoordig tot zo'n 44-45 jaar te doen al heb je dan een verhoogde kans op afwijkingen. Daarom ligt bij mij die grens op 40 (voor mezelf) mijn man maakt eigenlijk niet zoveel uit. Ik ben nu 34 en zwanger van de eerste, mijn man is 37 , zo'n 14 jaar terug ook al een poging gedaan maar het leven liep anders voor ons, dus gaan we er nu nog voor! Soms loopt t leven anders en denk dat je voor zo'n geluk/wondertje een eigen grens hebt. Misschien denk ik straks bij 40 ook wel.. ach kan nog best. time will tell. X Joyce
Ik ben nu 39, wij leerden elkaar pas kennen met 33 (bijna 34) en inmiddels hebben we 4 jaar proberen achter de rug... Ik denk dat bij mij de grens bij het proberen bij 40 zou liggen, maar ik heb ook een collega gehad die met 42 een blije moeder is geworden. Ligt er dus ook maar aan hoe je er zelf in staat. De grens zou voor mij overigens bij 40 liggen, niet omdat het daarna niet mee zou kunnen, maar omdat het proberen ook een gigantische druk op jezelf legt...
Ik zou graag voor mijn 30ste 'klaar' willen zijn. Ik ben nu 21 en zwanger van de eerste. Wij willen 2 of misschien 3 kindjes.
Ik wilde voor m'n 30ste graag een tweede maar de plannen liepen anders door omstandigheden en werk. Ik ben nu 30 en we gaan sinds kort voor een tweede, dochter is nu 4, als ik zwanger ben voor m'n 32ste, vind ik het nog steeds prima. Ik denk dat ik voor mezelf toch zeker een grens heb van 35 jaar.
Ik wilde altijd voor mijn 30ste klaar zijn. Op mijn 26ste had ik er twee. Nu nog wel even tijd voor een eventuele derde voor ik over anderhalfjaar 30 word. Nu zeg ik voor ons 32/33 is de grens. Ik wil geen oude moeder zijn. Niets op tegen voor een ander hoor, maar als ik sommige oude moeders op school zie die zijn in de 40 dan denk ik nee dat zou ik niet willen. Soms loopt het leven andrs en heb je geen keuze, maar zie ook om mij heen nieuwe moeders van 34+.