stom vraagje misschien, maar ik heb eens zitten nadenken van hoe doen jullie dat dalijk als de baby er is? en dan met name over wie de baby opvangt als jullie bijvoorbeeld gaan douchen of willen gaan sporten of zo..............ik ben blij dat mijn man de kinderen in de gaten houdt af en toe anders had ik helemaal geen tijd meer voor mezelf! ik ben benieuwd hoe jullie dat "probleem" gaan oplossen?
Als ik in de douche ging, nam ik de kleine altijd mee in zijn maxi cosi. Als ik naar de gym ging: idem. Voor alles is er een oplossing. Is me al gelukt bij mijn eerste 2 zoontjes, lukt bij deze pruts ook wel
Ehm doordeweeks douche ik VOOR ze wakker zijn en naar school moeten en in het weekend en vakanties douche ik snel ff, die van mij zijn gelukkig geen huis afbrekers
Ben alleenstaand ja. Soms zwaar, vooral nu ik moet platliggen en m'n zoontjes zijn 6 en 4 jaar, dus is niet zo vanzelfsprekend, maar het lukt. Van de eerste 2 was ik bewust alleenstaand, van deze niet. De papa issem geknepen, niets meer van gehoord, zou terug naar Frankrijk gegaan zijn bij z'n ouders. Najah, hij zit er goed, kan het alleen wel aan. Als het met 2 bengels ging, waarom dan niet met een derde erbij
heel knap van jullie............dat jullie er ook zo sterk tegenover staan en zo nuchter lijkt het haast wel.. ik zou echt dagen en nachten huilen van paniek denk ik ik ben geen held wat alleen zijn betreft en ik zou ook niet eens rond komen zonder mijn mans royale inkomen denk ik respect!
Nou ja als je er voor staat zal je wel MOETEN hoor dan zie je ineens hoeveel een vrouw eigenlijk in haar mars heeft!
Idd Maisy! Waar een wil is, is een weg. En je ziet snel in welke aankopen je wel en niet aankan. Nog nooit problemen gehad qua inkomen.
ik weet niet waar ze allemaal die smileys vandaan halen maar als ik em had zou ik die ene plaatsen met een dikke duim omhoog voor jullie!
Misschien stoot ik nu vrouwen tegen het hoofd hoor, maar als ik jou zo hoor Ayyildizf, vraag ik me af waarom een vrouw zich zo afhankelijk opstelt, k bedoel STEL he dat er wat gebeurt, hij gaat bij je weg of iets anders ergs gebeurt, wat dan? Ik vind het heel belangrijk dat je als moeder enigszins een plan hebt, vandaar dat ik ook ondanks dat ik toendertijd supergelukkig was en dacht dat we nooit meer uit elkaar gingen verder ging met mijn opleiding.
Als je niet anders, kan, leer je onafhankelijk te zijn en zelf je plan te trekken. Ik was ook zo afhankelijk, maar stond snel met beide voeten op de grond. Heeft wel enorm vies gedaan, maar wat moet, dat moet.
heb ook jaren alleen gewoond met mijn dochter voor ik de ware tegen kwam, maar je leert overleven, en je word er sterk van, en als je dan weer een relatie krijgt kun je je minder afhankelijk opstellen en sta je sterker in die relatie, hoe zeg je dat, gelijkwaardiger ofzo. plus, je weet dat je je alleen red, ook in moeilijke tijden, op dat moment niet leuk, maar je leert er wel veel van ook incasseren. en dan is douchen of sporten niet zo moeilijk als je alleen bent, maar de beslissingen maken, er rust met een kindje ineens een hele grote verantwoordelijkheid op je.
AMEN! ik ben dan wel geen alleen staande moeder, maar heb wel een moeder die mij altijd alleen heeft gelaten dus stond op mijn 6e levensjaar al mijn eigen eten te koken etc.. tja hoort niet maar wat moet dat moet
Ik ben ook een aleenstaande moeder geweest en aan alles is een mouw te passen hoor! En de meeste oplossingen komen spontaan in je op. Ik douchte bijvoorbeeld óf s morgens vroeg, óf 's avonds laat. Sporten deed ik 1 of 2 avonden en dan had ik oppas. Als ik werkte was ze naar het kdv enz enz. Het is wel handig het zowiezo uit te vogelen hoe je het zou doen als... want je man is vast niet 24/7 bij je in de buurt en je gaat ook niet 24/7 met je kind op schoot zitten en bezig zijn neem ik aan Tijd voor jezelf is heel belangrijk! Een vrouw is mans genoeg om haar eigen leventje te leiden hoor!
Ben niet alleen staand, maar wel mijn moeder met mij en mijn zus vroeger. Wij zijn nooit iets tekort gekomen! Er was altijd tijd voor ons, haar zelf, sociale kontakten etc. Het is maar hoe je er mee omgaat. Ik ben dan ook heel trots op mijn moeder
Nou ik ben getrouwd, maar qua Iman ben ik alleenstaand haha... Mijn man is altijd werken en als hij niet werken is dan slaapt hij. Ik denk dat hij maximaal 5 minuten per dag aan Iman besteedt. Soms is het wel eens moeilijk, als ik een afspraak heb of zo, maar vaak komt mijn moeder dan oppassen. Voor de rest neem ik haar overal heen mee, zelfs naar mijn paard. Als ik ga douchen dan slaapt zij of ik neem haar mee in de douche. In het begin was Iman een huilbaby, en ik heb toen veel ruzie gehad met mijn man want hij liet mij gewoon stikken. Ik liep dag en nacht met haar en was echt helemaal op. Mijn moeder is toen een paar uurtjes gekomen om met Iman te lopen zodat ik was kon bijslapen. Toch helemaal in het begin was ik blij dat mijn man er was. Iman dronk om de 2,5/3 uur en hij gaf dan de fles van 12 uur en dan kon ik van 9 uur tot 3 uur snachts doorslapen... Heerlijk. Ja respect voor de vrouwen die wat er ECHT alleen voorstaan!
nou lieve sweetangel klinkt alsof jij er toch ook heel erg alleen voor staat in elk geval emotioneel al. DAT lijkt me pas zwaar, als je alleen bent weet je dat tenminste en pas je je daar op aan, in principe zou het bij jou anders KUNNEN en dat lijkt mij nog veel moeilijker... Ik denk dat er bij alleenstaande moeders een soort survivor instinct naar boven komt zodar het nodig is. En je zal wat beter moeten plannen, douchen tijdens slaapje e.d. en overal mee naartoe, zoals ze zeggen; alles komt altijd wel op zijn pootjes terrecht...
Misschien wel ja... Zo heb ik het nog nooit bekeken... Ik vind het erg dat hij bijvoorbeeld niet eens aan haar kan zien of ze moe is of niet, Als zei n bed ligt en ze doet uh dan gaat hij haar eruit halen, terwijl als ik ga kijken en ik zie dat ze nog moe is, dan geef ik haar een speen en hup dan slaapt ze verder... Voor de rest voel ik me wel op en top, want doordat hij niet voor haar kan zorgen (omdat hij gewoon niet weet hoe en wat) is ze altijd lekker bij mij en hoeft hij echt niet aan te komen om alleen met haar weg te gaan... En dat vind ik, misschien n beetje aso, eigenlijk stiekum wel heerlijk
Ik denk trouwens zoiezo dat je als vrouw zijnde met een kind ineens veel meer kan dan voor jezelf alleen. Een kind is een goede reden om wat meer voor jezelf (en de baby) op te komen
Hallo Meiden, Ik wou ff laten weten dat mijn vader alleen met ons (mij en mijn twee broers) kwam te zitten toen ik drie was. Hij heeft zijn baan destijds opgegeven en is volledig voor ons drieen gaan zorgen. Hij wist destijds niet eens hoe hij moest koken, wassen of luiers moest verschonen, maar het is allemaal goed gekomen. Ik ben erg trots op hem dat hij zo goed voor ons heeft gezorgt en er altijd voor ons drietjes was. Een echte SUPERPAPA! Liefs van Hummel.