onze kleine is nu 1 jaar en een week Voorheen deed ze dingen die ze niet mocht ook echt niet en soms vergiste ze zich wel eens maar na een correctie luisterde ze goed en ging weer verder spelen bijv. aan de salontafel staan en als ik zei dat ze moest gaan zitten en dat dat niet mag dan deed ze dat en ging verder spelen! Nu gaat ze aan de salontafel staan en kijkt me aan met een blik van ''ik mag dit niet maar doe het toch'' ik zeg dan dat ze moet gaan zitten en dat dat niet mag maar ze blijft me aan kijken en gaat gewoon verder hoe moet ik dit aan pakken want ze doet dit met alles en luisterd voor geen meter meer haha! zo braaf als ze was hihi! hoe doen jullie dit en wat adviseer je? geven jullie al een soort straf? gr
Heel herkenbaar! Als Daan kattekwaad gaat uithalen, kijkt hij mij heel ondeugend aan, zegt zelf al 'nee' en gaat dan iets doen wat niet mag. Ik waarschuw eerst een keer, de tweede en derde en vierde en xde keer haal ik zijn handje weg of houd ik het vast en probeer ik hem af te leiden met iets waar hij wel aan mag komen. En als hij daarna begint te huilen, negeer ik hem gewoon een tijdje. Dan stopt hij meestal vanzelf en gaat iets anders doen. Klinkt allemaal heel simpel, maar ook bij mij werkt het lang niet altijd. Straffen helpt volgens mij niet zo, consequent zijn wel. Al moet je honderd keer 'nee' zeggen. Groetjes, Wendy
Of uit de situatie halen want straffen snappen ze inderdaad niet. Dus haar oppakken en ergens anders neerzetten.
Inderdaad afleiden blijft de komende tijd een onontbeerlijk iets denk ik. Merel kan me ook zo lachend ondeugend aankijken en al "nee" schudden, maar het dan och doen. Soms helpt Nee zeggen nog wel, maar meestal geef ik haar dank iets wat wel mag. Van de week heb ik eens geprobeerd haar op de gang te zetten en het leek zowaar alsof ze het snapte. Ze was verschrikkelijk aan het "klooien" met eten, schreeuwen huilen enz. Even de kinderstoel op de gang geschoven en ze was stil. Een tweede keer werkte het ook. En de derde keer zei ik...."je mag ook naar de gang" (het was ondertussen al drie dagen later) en toen knikte ze nee en was stil.... Of ze het begrepen heeft? Maar het werkte wel goed. In elk geval uit de situatie halen waarin ze iets doet wat niet mag....
Ik merk bij mijn oudste van 20 maanden dat negeren het beste werkt. Hij gooide continu stukjes brood op de grond, waarop wij steeds reageerden met 'nee' te zeggen.... nu negeren we het als ie het doet en hij doet het nu dus ook (bijna) niet meer. Negatieve aandacht is tenslotte voor een peuter ook aandacht. Dat gaat dan dus alleen om relatief kleine 'vergrijpen', he?