Of ik het voelde aankomen..kwam thuis me buurvrouw sprak me aan me hond al die tijd in de tuin zat te blijven dacht hun hij kan zelf naar binnen via katten Luik rende naar binnen en zag hem verdwaast rennen en binnen zag ik dat hij op ze kleedje ze ontlasting had laten lopen..toen ik hem binnen haalde piepte hij helemaal en wilde uit me armen en rende alle kanten op en overal tegen aan..tja dan weet je het al pfffffff de afgelopen 2 uur door een hel gegaan me trouwe hondje in laten slapen en zelf naar crematorium gebracht wat een pijn en wat een verdriet ook me kindjes totaal van slag..doeg
Aaah....sterkte!!! Maar beestje heeft vast en zeker een goed leven gehad! m'n zwager loopt tegen het zelfde aan, heeft een 13-jarige boxer, is lichamelijk bijna op, maar wil het zelf niet opgeven. De afspraak stond om haar in te laten slapen en toen leefde ze weer helemaal op. Spelen met de nieuwe pup e.d. Ze hebben ook afgebeld, konden het niet doen.
Heel veel sterkte! Wij hebben hier ook een hondje (jack russell) van bijna 15 jaar waarbij we ook zeer binnenkort de beslissing moeten maken ben ik bang. Ze is blind, doof, loopt constant rondjes (als ze niet slaapt) en zit helemaal vol met melkkliertumoren waaraan ze al 2x eerder geopereerd is. Als ze loopt piept ze ook een beetje maar als ze ligt is er niets aan de hand. Ze is volgens de dierenarts ook nog eens dement. Maar de beslissing is zo moeilijk om je trouwe vriendin te laten gaan.
Ja het doet super veel pijn..vooral hem zo achter te moeten laten in het crematorium..ze hadden hem mooi in een mandje gelegd met zijn knuffeltje snik..wel heel te vrede hij was echt op..maar mis hem zo. Kindjes nu maar school kan ik me even laten gaan pfff doeg
heel moeilijk. weet er alels van. heb 7jaar geleden mijn malthezer van 16 moeten laten inslapen. was een mes in mn hart maar het kon echt niet meer. Wanneer t beste? ja dan moet je echt naar je hondje kijken. Mijn malthezer was blind en begon al wat doof te worden maar dat vind ik geen reden voor inslapen. pas toen ze pijn ging krijgen vond ik t wel prima zo en was het beste voor haar om te slapen. Ze had hele rare pijnlijke aanvallen dat ze t uitgilde. Vond dat zo zielig. Was naar dierenarts geweest, kregen nog wat medicijnen, hebben het een dag of 2 aangekeken en toen vond ik het genoeg. ze had vreselijke pijn. onwijs veel sterkte en succes met je beslissing. krijg nog tranen in mn ogen als ik aan mn eige witte mormel denk maar ze heeft een mooi lang en prachtig leven gehad en dat doet me goed
edit: kzie dat je de beslissing al heb gemaakt. sterkte meid! ik heb t bakje met het as van mn hondje hier op de kast staan met haar riem erbij en een mooie foto
Dankje doet zo'n ontzettende pijn..zie hem nooit meer kan hem niet ruiken of even lekker knuffelen..normaal troosten hij me altijd ik verdriet had maar nu kan dat niet meer..ben zeker blij hij zolang bij ons is geweest maar had hem liever heel me leven bij me gehad het was me alles.. Ga een mooi beeld zoeken waar ik zijn as in doe en maak een mooi hoekje voor hem snikkk