Sven wil s'avonds nietl alleen in de box of wipstoel liggen. Dan gaat hij heel erg huilen, het liefst zou hij de hele avond aan de borst liggen al is het alleen maar om de tepel in zijn mond te hebben. Een speen wil hij niet dus daar kan ik he ook iet mee oplossen.Hij wil dan ook alleen bij mij en niet bij mijn vriend, ja eventjes wel maar niet te lang. We hebben al geprobeerd om hem gewoon uit te latem huilen maar dat werkt niet hij houdt echt niet op! Iemand tips? Vind het echt niet erg om hem te knuffelen hoor maar als ik nou even weg wil? En even rutignaar de wc gaan zit er zelfs ook niet in want dan is het grote paniek!
Toch gewoon naar de wc gaan en bij je vriend op schoot laten liggen. En als Sven bij jou ligt niet aan de borst. Dan heb je je handen net wat vrijer en kun je langzaamaan toegroeien naar liggen in de box oid. Hier 's avonds ook heel veel op schoot hoor.
Inderdaad wel gewoon naar de wc gaan, dat moet nu eenmaal. Maar verder lekker op schoot of aan de borst hoor, hij is nog zo klein! Ik heb tot Eva een week of 8-9 was haar elke avond alleen maar op schoot gehad, of mijn vriend, heerlijk toch zo dicht bij je. Een paar maanden laten wilde Eva helemaal niet meer bij me liggen, ik ben blij dat ik er zo van heb genoten. Degene die Eva niet op schoot had, haalde dan wat te drinken en te snoepen en dan zaten we lekker tv te kijken.
Zoek eens op clusteren.. Genoeg kindjes die rond die leeftijd graag de hele avond eten en mama-hangen. Het gaat vanzelf wel over, maar ik zou wel gewoon rustig naar het toiletgaan.. Er is fysiek (waarschijnlijk!) niks mis, dus even 5 min huilen moet best kunnen.
haha ik ga dan ook wel naar de wc hoor! Ik bedoel gewoon dat dat voor hem al te veel is. Ja ik zal even zoeken op clusteren.
Inderdaad clusteren, kunnen ook regeldagen zijn, misschien sprongetje. Vooral lekker aan toegeven en ervan proberen te genieten (en ook gewoon naar de WC gaan hihi). Gaat zo snel voorbij! Mirre wil heeeeeel soms lekker tegen me aankruipen, maar dat echte lekkere hangen is er echt niet meer bij ... en ik mis het soms echt wel