Ja dat lijkt me dan ook -wel eens- leuk, maar elke avond? Plus wanneer heb je dan je privé gesprekken?
Ja hier zit eigenlijk elke avond wel een of meerdere kinderen gezellig erbij in de kamer Je groeit daarin hoor. Het is niet opeens van altijd de avond voor jezelf naar hop een hele avond pubers om je heen. Het went, echt. Heb jij nu avond aan avond dusdanige gesprekken dat de kinderen die niet 'mogen' horen? Wij niet hoor. Man is ook nog regelmatig in de avond weg. Soms zijn de kinderen al naar boven voor wij gaan en dan zitten we nog een poos(je) samen te praten. Of wij liggen juist eerder in bed dan de kinderen en dan hebben we daar onze gesprekken.
Gewoon de slaapkamerdeur van de jongste ook dicht en een raam/deur sensor op zetten. Heb met G ook zo'n sensor er op gezet, als dr deur open gaat krijg ik een alert op mn telefoon. De signalen heb ik al weer een tijdje uit staan overigens, maar was t na die badkamer poetsbeurt met tandpasta t ninja gesluip wel ff zat (ze wist t belletje aan haar deur ook te omzeilen). Kleren voor de volgende dag aan de badkamer deur hangen?
Oh hij zit daar gewoon bij… we hebben zelden gesprekken die hij echt niet mag horen. Als er wel iets aan de orde is wat we perse samen willen bespreken dan gaan we samen een rondje hardlopen of wandelen. Of samen koken met de afzuigkap aan We zullen gewoon net zo creatief moeten worden voor die andere momenten samen. Dan werkt die afzuigkap niet zo goed
Ik vind mijn gesprekken inderdaad vaak niet kindproof. Ze hoeven niet alles te weten, ook als het niet heel erg belangrijk of spannend is. Ik heb behoefte om me te ontwikkelen na een dag vol interactie met Jan en alleman. Maar ik denk idd dat ik er vanzelf in groei, hoop ik dan maar
Ja nou ja ik denk wel dat het een beetje van het kind af hangt en van wat er speelt binnen het gezin. Ik had vroeger in groep 8 een vriendinnetje die , als ze bij mij thuis was, precies ging vertellen hoeveel haar ouders nu rood stonden en wat voor lening ze gingen afsluiten. Dan hadden mijn ouders soms ook wel een gevoel van “misschien moeten die ouders niet alles bespreken met hun kind erbij”. Gelukkig is dat hier niet aan de orde. Hooguit hebben we saaie gesprekken over belastingaangifte en verzekeringen maar dan stopt mijn zoon gewoon met luisteren. Of in het ergste geval wil hij er alles van weten en gaat mijn man de hele avond een lesje erover geven
Hoe laat gaat jouw oudste nu naar bed? Mijn zoontje van 8 heeft heel weinig slaap nodig. Ik vind het ook wel heel gezellig, maar ik mis wel echt even tijd voor mijzelf. Maar goed, hij slaapt wel voordat wij naar bed gaan, dus daar hebben we nog geen last van.
Als ik naar mijn jongste van 7 kijk, die vraagt aandacht. Die roept heel wat keren per dag: "mama, kijk eens" "mama, dit" "mama dat". Als ik dat tot 22 uur zou hebben elke dag, ja dat zou ik vermoeiend vinden. Maar met de pubers heb ik dat niet. Ik kan dan gewoon op de bank ploffen met een mooi boek en een kop thee en ik heb rust. Of lekker een tv programma kijken zonder gedoe. Dus ik heb dan gewoon tijd voor mijzelf. Dat hoef ik niet in mijn eentje te hebben. Dat heb ik overdag al als alles naar school of werk is
Tussen 7 u en half 8. Hij mag nog tot half 9 een boek lezen (boekenwurm, dus nee niet zielig). In de zomer, met mooie avonden, mag hij natuurlijk ook kiezen om buiten te blijven in de tuin. Meestal kiest hij toch lezen.
Ja kijk, dat eerste heb ik in m'n hoofd. Vooral mijn middelste, echt ik ben zo blij als zij op bed ligt (en er ook niet weer vanaf komt!)
Dat is logisch. Dat is het beeld wat jij op dit moment hebt bij jouw kinderen. Ik vind het ook heerlijk als de jongste op bed ligt. Lekker rustig hoor. Daarom zul je zien dat je erin groeit. Het zijn dan niet meer van die energieslurpende stuiterballen
Die van ons(14 en 10) zijn 's ochtends in een vrij weekend vaak eerder op dan ons. Dan gaan ze beneden gamen/op de telefoon oid. Dus dat kan ook nog