Ja, dat is ook de bedoeling als moeder denk ik. Toch wordt dat na de 1e tijd ook wel beter, maar je moet het inderdaad wel die tijd geven.
Ik voed op verzoek en niet op de klok. Ze krijgt circa 19:00 haar laatste voeding en ene keer wil ze om 3 uur snachts weer, andere keer pas smorgens weer.
Jou verhaal lijkt mijn verhaal wel. Dl is 11 mnd en drinkt snachts nog 1-2 keer. Maar ook overdag erg snel afgeleid (drinkt dan 1 borst per keer) en ze drinkt zon 5 voedingen excl de nacht. We hebben water geprobeerd maar ze werd echt laaaaaaiend! Haha.. nu gaat ml eerst proberen te troosten(als ik ga word het sowieso niks) en soms werkt het, soms niet. (We doen dit als ze een uur na de voeding weer wakker word) en anders leg ik haar gewoon aan in de hoop dat dit eerdaags stopt. Ik ben er onderhand wel achter dat je doorslapen niet kan sturen (speen wil dl niet) en tsja...het zij dan maar zo.. Gewenning? Hmm... als ze elke keer op dezelfde tijd komt maar anders...nee
even een praktisch dingetje: Late/vroeg klinkt als een baan in de zorg . Ik weet dat het in de meeste zorg cao's niet is toegestaan een late en een vroege achter elkaar te plakken. Vind het zelf ook niet erg netjes, tenzij je er zelf voor kiest of ruilt. Is ook nog een optie mocht en niet lukken met de nacht/late voeding afbouwen om hier over te gaan praten op je werk? Het is maar een idee
De eerste heeft acht maanden bij ons gelegen, maar echt niet dat ik eraan wende, hoor. Dat is gewoon echt niet bij alle mensen zo.
Wou ik ook net zeggen. Ook ik wende er echt niet aan. Van mijn man word ik trouwens net zo goed wakker, dus hier slaap ik gewoon ook even helemaal alleen in het logeerbed, als ik te moe ben. Heerlijk.
Ik zou is proberen om de voedingen overdag ook pas te geven wanneer ze zelf komt. Als ze dan echt honger heeft drinkt ze overdag misschien beter/meer waardoor ze het s'nachts/s'avonds laat zitten. Want na een aantal uur drinkt ze dus wel veel zeg je (die nachtvoeding). Kindjes zorgen er zelf wel voor dat ze genoeg binnen krijgen denk ik Het is wel lastig, maar ik denk dat je het niet moet forceren om er een voeding uit te krijgen. Dan is ze er gewoon nog niet aan toe denk ik.
Wat vervelend voor je dat je niet aan je eigen rust toekomt! Ik vind dat er een balans moet zijn tussen wat de ouders en het kind nodig hebben. Insinuaties die hier gemaakt worden in de richting dat je het niet genoeg geprobeerd hebt (samen slapen) of dat je te veel wil moet je maar naast je neerleggen. Blijkbaar voelen sommigen zich heel goed over 'offers' die ze voor hun kind gedaan hebben. Ik heb te kort borstvoeding gegeven om daar iets over te kunnen zeggen, maar is het een idee om de nachtvoeding toch in een flesje aan te bieden? Het is zo minder gezellig en het gaat dan alleen nog om de voeding. Je merkt dan snel genoeg of het gaat om honger of aandacht. Ik begrijp uit je beginpost dat je alleen voor honger uit bed wil 's nachts? Heel begrijpelijk vind ik.
Hier voorkomt een voeding om 23u of 00u niet dat hij alsnog om 4u komt. Ik heb dat dus gelaten voor wat het is. Ik breng hem rond 21:30u naar bed en voed hem in slaap. De ene keer komt hij om 4u, de andere om 6u. En soms (zoals afgelopen nacht) om 01u, 4u, 5u, 6u en 7u
Dit doe ik inderdaad vaak, maar mag dan vaak om 23:00 echt eruit omdat mijn man haar niet stil krijgt. Even later weer eruit...en om 5:30 de wekker. Pff. Maar dit doe ik vaak dus toch, om maar aan mijn slaap te komen.
Ze heeft tot 8 maanden bij ons geslapen, maar ze bleef vaak na de voeding wakker. Gezellig kletsen, lekker lachen. En ik werd niet zo zeer wakker van haar, eerder andersom. En daarbij roept mijn oudste 's nachts wel eens en hoppa weer wakker.
Bedankt voor je reactie. Ik voed al sinds ze 4 maanden is in een schemerige kamer, alleen. En inderdaad, met een max. tijd ertussen. Dat helpt dus niet echt. En daarbij denk ik, is er op deze leeftijd nog iets "in te halen"? Snap je, ze eet al zo'n beetje met de pot mee..qua voeding krijgt ze alles binnen. Of werkt dat toch niet zo?
Ik werk in de gehandicaptenzorg inderdaad. Het is een paar keer per maand toegestaan helaas. Het is zelfs best gebruikelijk in mijn werkomgeving. Heb het altijd al pittig gevonden, maar nu helemaal.
Als ik haar overdag niet aanleg, drinkt ze alleen maar voor het middagslaapje en voor het naar bed gaan 's avonds. Dat weet ik eigenlijk wel zeker. 's Ochtends taalt ze er helemaal niet naar. Na het slaapje ook niet. Moet ik haar dan gewoon niet aanleggen? Ik vind het ook lastig om haar zelf te laten komen overdag, omdat ze door die avond/nachtvoeding mijn productie best hoog houdt. Als ik dan overdag niet bijtijds voed, heb ik gewoon wat stuwing. En laatst had ik een verstopt melkkanaaltje. Pijnlijk.
Bedankt voor je reactie. Ik vond het afgelopen jaar zodanig zwaar, dat ik mijn wens voor een derde (die ik altijd had), radicaal naast me neer heb gelegd. Mijn meisje heeft periodes gekend dat ze maar 6 uur op een nacht sliep, 10 uur op 24 uur! Ze bleef uren wakker, dag na dag. En maar niet te spreken over het huilen, uren krijsen achtereen. Ik heb me nog nooit zo wanhopig gevoeld. Ik heb niet het idee dat een baby voor de lol gaat huilen of wakker wordt. En aandacht is ook een behoefte! Maar waarom perse die borst. Een fles levert een boze baby op, die heeft ze nooit gewild
Iedereen ontzettend bedankt voor het meedenken!! Ik twijfel soms zo aan mezelf en dan is zo'n klankbord erg fijn. Ik laat mijn dochter nooit huilen en neem haar behoefte serieus. En het zou geen issue zijn als het zo moeilijk te combineren is met mijn werk en een drukke peuter. Als ik kijk naar hoe slecht het slapen eerst ging, doet ze het nu ook erg goed!
Nodig qua calorieën? Waarschijnlijk niet. Nodig qua troost, geruststelling, veiligheid? Waarschijnlijk wel. Kan me voorstellen dat je moe bent! Moederschap is pittig combineren met een baan, zeker als je niet zelf je dagen/werktijden kunt indelen. Herken ook het gevoel 'geclaimd' te worden, dat jij altijd de 'enige' bent die het op kan lossen omdat die borst nu eenmaal aan jou vastzit. En dat idd al een jaar lang... Heb ook bewerkelijke baby's gehad (10 voedingen per 24 uur tot zeker 18 maanden) en matige tot slechte slapers, 4-6 uur gebroken slaap was idd erg normaal. Mijn middelste was ik het rond de 14-15 mnd ook helemaal beu en plan opgevat om te stoppen met nachtvoedingen. Boekje gelezen van Elizabeth Pantley (lekker slapen zonder huilen heet het geloof ik), plan gemaakt (Dr Jay Gordon heeft ook een bepaalde methode)... Ik heb het niet volgehouden . Krijsen uren lang, wilde geen flesje tenzij er BV in zat, en zo kregen we nog veel minder slaap. Na 2 weken was ik zo uitgeput dat ik terug gegaan ben naar hoe het was, gewoon onbeperkt op verzoek de borst ... Ben uiteindelijk gestopt bij 2 jaar, dat ging toen verbazingwekkend makkelijk (omdat ze beter begreep?). Daar werd ze nog 2 maanden 2-3 keer per nacht wakker, voordat ze enigszins ging doorslapen. Ze slaapt pas echt (vrijwel) iedere nacht door sinds ze naar school gaat. Ben bij derde dus doorgegaan met nachtvoeden tot ik besloot compleet te stoppen met BV (alles of niets eigenlijk), ook weer rond de 2 jaar (vanwege gedrag rondom BV). Ik vind het altijd knap, die vrouwen die alleen nachtvoedingen kunnen afbouwen en dan overdag 1-2 keer blijven geven ... Of ze hadden een ander type kind dan de mijne of ze zijn uit sterker hout gesneden dan ik . Voor mij was accepteren, go with the flow altijd belangrijkste om het vol te houden. En de wetenschap dat je ook zonder BV (mijn oudste!) ook een (zeer) slecht slapend kind kunt hebben... maar dat er, ooit, weer een einde aan komt. Zoals ik het zie, heb je keuze: - of je vindt het zo vervelend/vermoeiend dat je er echt 100% overtuigd iets aan wilt doen (dan straal je ook uit dat het menens is), cq je melkbar 's nachts dicht doet (papa er op af sturen!) en dan je 'poot' stijf houdt en accepteert dat je kindje boos/verdrietig zal zijn in het begin (en je een paar heel slechte nachten zult hebben!) - of je accepteert toch de situatie zoals het is, in wetenschap dat je kleintje nog steeds jong is (en zo te horen een kindje dat veel geborgenheid nodig heeft) en in toekomst vanzelf uit zal groeien of beter zal begrijpen als je tegen die tijd als nog de melkbar dicht gooit. Veel sterkte ermee... ze noemen het niet voor niets tropenjaren
Dat gevoel heb ik ook een hele tijd gehad (autistisch peuter en bewerkelijke slecht slapende baby, pffff, loodzwaar die eerst 2 jaar!), maar... het bloed kruipt waar het niet kan gaan . Heb mijn derde toch gekregen, maar wel heel bewust pas toen de andere al naar school gingen!
Dank je wel! Eerlijk gezegd denk ik ook soms, ik stop met de borstvoeding. Mijn doel was een jaar en dat heb ik behaald en daar ben ik trots op. Maar dan denk ik, hoe moet ik dat in godsnaam doen..? Ik wil haar dat nog niet ontnemen. En hoe moet dat dan 's nachts..?