Hallo Japke of Mirjam op 17 april had ik een miskraam bij ongeveer 5 weken. Ik ben na 36 dagen na mijn mk weer ongesteld geworden. Ik zit nu op dag 31 van mijn cyclus dus ik zal binnenkort wel weer ongesteld worden. Na mijn miskraam ging het wel redelijk. Maar sinds een paar dagen is het helemaal mis. Ik trek het gewoon niet meer, ik herken mezelf niet meer. Veel huilen en nergens zin in. Ik heb afgelopen dinsdag mijn huisarts gebeld. Ze had geen tijd voor mij dus daarom moest het telefonisch. Zij zei wel dat dit normaal was en dat het nog door hormomen kwam. Nou vraag ik me af ik ben alweer ongesteld geweest kan het dan nog van hormonen zijn ? Ook wou ze me oxazepam geven, maar dit heb ik geweigerd, want stel dat ik nu wel weer zwanger zou zijn. Voor morgenmiddag heb ik nu een afspraak met haar om alsnog erover te praten. Ik vraag mij dus af is dit wel een normale reactie na een miskraam en kan het nog van de hormonen komen ? En oxazepam en een mogelijke zwangerschap gaat dat wel samen? Of is er iets anders wat ik beter kan nemen ? Bedankt alvast voor het antwoord.
hoi Nemo, dat je verdrietig bent is heel normaal na een miskraam. Het kan van de hormonen komen, maar dat verwacht ik eigenlijk niet meer. Het is het rouwproces waar je doorheen gaat. Je bent een stuk hoop, een stukje toekomst die al een beetje leek ingevuld, verloren. Dit geeft veel verdriet. Bijna alle vrouwen die een miskraam hebben meegemaakt hebben vroeger of later een periode van moeite en verdriet waar ze doorheen gaan. Mannen hebben dit soms ook, maar verwerken het verdriet meestal op een andere manier. Het is goed om met je huisarts te praten, maar ik zou zeker niet met oxazepam beginnen. Dan onderdruk je emoties, terwijl het juist goed is om ze te uiten. Ook voor een eventuele volgende zwangerschap is het niet goed om die medicijnen te gebruiken. Wat goed kan helpen is om een paar dagen thuis te blijven en jezelf de tijd te gunnen om goed uit te huilen. Schrijf al je gevoelens en gedachten op. Maak een herinnering aan je kindje. Schrijf eventueel een brief aan je kindje. Het kan helpen om er met een goede vriendin of met je partner over te praten, eventueel met een hulpverlener. Kijk ook eens op internet naar andere verhalen, en ontdek dat meer vrouwen door dezelfde pijn heengaan. Op deze site is ook een onderwerp over miskramen, kijk dat eens door. Ook de links naar andere websites. Eventueel kun je iemand bellen van de VBOK, en erover praten. Dat kan erg opluchten. Ook een paar lange fietstochten of wandelingen kunnen goed doen. Lekker uitwaaien. Ik wens je veel sterkte en als je meer vragen hebt, stel ze gerust! Mirjam