Ik bel me vriend gelijk. hij wil er helemaal bij zijn. Hij is vrachtwagenchauffeur dus hij rijd door het hele land en zelfs buitenland (België soms Duitsland/Frankrijk) Hij komt dan zowiezo gelijk naar huis zegt hij. Mijn moeder bel ik dan ook gelijk die woont op 5 minuten afstand zo dat zij er al is, (zij gaat ook me met de bevalling.) en dat ik dan niet alleen ben zij kan dan ook even op de honden letten.
Ik zou gelijk bellen zodra je wat voelt of je vliezen breken. Ik zat met manlief aan de telefoon toen mijn vliezn braken. Ik heb toen gezegd dat hij nog rustig zijn werk een beetje kon afsluiten en dan langzaamaan mijn kant kon komen, het zou immers nog uuuuren duren. Niks was minder waar, want ik had opgehangen en kreeg gelijk een heftige weeenstorm waardoor ik hem ook niet meer kon bereiken omdat ik niet kon praten. Hij kwam dus doodleuk een uur later binnen en toen had ik inmiddels al persdrang. Toen moest de VK nog gebeld worden waardoor ik uiteindelijk bijna 1,5 uur mijn persweeen op moest vangen. Ik weet dat dit vrij snel en een redelijke uitzondering is, maar ja mij is het ook overkomen
Ik denk dat ik niet tegen hem hoef te zeggen dat hij rustig aan kan doen. Doet 'ie toch niet, die gaat gelijk als een gek naar huis racen...
Ik had hem gebeld toen mijn vliezen gebroken waren en ik lichte weeën kreeg. Had gezegd dat ik hem wel weer zou bellen als ik wou dat hij naar huis kwam. Toen ik weer belde, was hij zelf al naar huis gegaan. Gelukkig maar, want het werd al snel heftiger en ik vond het wel zo fijn dat hij bij me in de buurt was. Toen ik geboren werd, zat mijn vader vast in de sneeuw, dus die was er niet bij, mijn moeder zat alleen met de buurvrouw en echt op het laatst kon de dokter er nog net bij zijn.
Bij de eerste begon het om 4.00u 's nachts dus toen was hij al thuis, anders had ik hem meteen gebeld dat hij naar huis moest komen. Nu moet hij ook meteen naar huis komen als ik zeker weet dat het begonnen is. Ons zoontje is in 4 uur geboren en de tweede bevalling gaat meestal wat sneller dus het lijkt me wel fijn als hij meteen naar huis komt.
Mijn man is chauffeur en reed de laatse weken van de zwangerschap alleen maar in de buurt. s' ochtends om half 7 nog een kop koffie gedronken samen en tegen hem gezegd dat ik wel "iets" voelde maar niet dacht dat het weeen waren. Om 7 uur is hij vertrokken en om 8 uur heb ik hem gebeld dat ie toch maar richting huis moest komen 12 uur later is onze dochter geboren
Mijn vriend is 's ochtends nog gewoon gaan werken, omdat ik niet zeker wist of het al begonnen was (ik wist ook niet wat ik moest voelen natuurlijk ). Dus heb ik hem gezegd dat hij maar gewoon moest gaan werken en dat ik wel zou bellen als het echt serieus zou worden. Pas toen ik me echt niet meer prettig voelde in m'n eentje thuis heb ik hem gebeld. Maar hij werkt ook maar op 20 minuutjes van huis weg.
Doe wat je zelf het prettigst vind. Ik heb gevraagt of mijn ventje het gelijk wil weten als het begint. We hebben afgesproken dat ik hem inlicht als ik hem nodig heb. Als het begint als hij thuis is, is anders dan wanneer hij van zijn werk moet komen.
Ik zou gewoon bellen als je wil bellen...zeker als de vliezen gebroken zijn. dan kan het ook ineens snel gaan ookal voe je in het beging nog niet veel..en na 24 uur moet je naar het ziekenhuis. Hierzo kreeg ik ween in de nacht en s'morgens heeft hij z'n werk ge-sms't "ik ben nog niet vader, maar ik kom niet te werk." vond ik wel grappig.... ze hebben 2 dagen moeten wachten tot de sms.."ik ben vader" hele afdeling 2 dagen in de "stress" hahaha