Hallo allemaal, Het is alweer even geleden dat ik iets gepost heb. Heb bewust mezelf even een poosje een forum verbod gegeven aangezien ik echt bijna obsessief bezig was met zwanger worden, babys mieder worden etc Ik merk dat ik er moeite mee heb dat veel mensen in mijn omgeving met een zucht en een scheet zwanger zijn en het bij ons niet wil lukken. Ik ben constant overal aan t lezen en moet mezelf vanaf 4dpo al inhouden om niet te gaan testen omdat ik weet dat ik teleurgesteld word; is het njet lmdat ik niet zwanger ben is het wel omdat het vewl te vroeg is. Herkent iemand dit zoja hoe gaan jullie hier mee om?
Ja! Vooral nu on de MMM heb ik enorm veel last van boosheid en frustratie. Iedereen wordt zo even zwanger. Bij mijn man op zijn werk was de 4e collega al aan de beurt om te vertellen dat hij papa werd, terwijl mijn man als eerst moest zijn. Ook vriendinnen om me heen worden ongepland zwanger. Maar goed, ik kan wel boos en verdrietig blijven en sommige dagen heb ik dat ook echt. Maar daar heb ik alleen mezelf mee. Behandel andere mensen zoals jij ook behandeld wilt worden. Ik heb een babyshower georganiseerd voor mijn vriendin. Vond het echt niet tof om te doen omdat ik jaloers was dat het niet voor mij was. Maar als ik straks wel zwanger mag zijn, zou ik willen dat andere het ook voor mij doen.
Ja heel erg herkenbaar allemaal! ik heb geprobeerd om er niet zo heftig mee bezig te zijn maar dat is zo moeilijk! in mijn omgeving iedereen .. vriendinnen .. schoonzus.. collega's... allemaal plots zwanger, alsof het uit de lucht komt vallen. en alsof familie en vrienden het aan je merken, vragen ze steeds 'en is het bij jullie nog niet zover!?' het liefst wil ik het van de daken schreeuwen dat we aan het proberen zijn maar dan sta je nog meer onderdruk als ze het weten dus ik zeg het liever niet en klets ik hier met jullie, het is fijn dat we hier met mekaar kletsen en begrijpen!
Ik snap het wel.. Bij iedereen 'lijkt het allemaal zo gemakkelijk te gaan', en jij zit maar te wachten en te wachten en het komt niet... En dan wordt je daarbij doodleuk verteld dat je er niet zo mee bezig moet zijn, en dat het dan vanzelf komt... Frustratie; dat gevoel ken ik. Ik heb het zelf ook wel een beetje... Het ligt er een beetje aan wie het is en hoe het gebracht wordt; maar het steekt als je van een ander hoort dat ze wel zwanger is geworden... Zoals een kennisje wat 'liever nog niet wilde, omdat ze ging verhuizen' (eigenlijk best begrijpelijk) en die de verhuizing achter de rug heeft en *vingerknip* wel zwanger is... Da's zuur, frustrerend; voelt oneerlijk... Zelf heb ik het eigenlijk voornamelijk in de laatste dagen voor ik ongesteld wordt moeilijk. En de eerste dag van de menstruatie zelf... Dat is echt mn baaldag geworden. De rest van de tijd probeer ik het zoveel mogelijk los te laten; al doe ik wel ovulatietesten (intussen doen we dat al een jaar en da's routine) en klussen we dan om de dag... Maar druk om te gaan testen voel ik eigenlijk zelden. Paar x de laatste dag getest, of als ik een dagje later was... Maar gelukkig voel ik die drang nog niet heel sterk. Heb ook niet de illusie dat ik zwanger ben, misschien scheelt dat dan ook... Maar merk wel dat ik emotioneler ben; ook als ik naar mn dochtertje van nu 3 kijk want oooo wat gun ik haar een broertje of zusje! Voor mezelf probeer ik het nu zo in te vullen; afleiding zoeken in dingen die ik leuk vind... Zo heb ik de toekomstige kamer van ons dochtertje geverfd enzo. Daar kan ik me wel mee bezig houden... Dat ik het wrang vind dat de babykamer straks leegstaat; dat is een tweede... Maar ik bedoel; dingen opknappen/mooimaken is een hoop afleiding. En ik plan dan elke dag ook iets voor mezelf in mn hoofd. Dan even met meisjelief naar het dorp, dan een x tuincentrum (nu met kerstshow), als ze naar de psz is dan doe ik enorm veel in mn huishouden (dan bezigheidstherapie)... En zo vul ik de dagen dat ik thuis ben. De dagen dat ik voor de klas sta, ben ik van vroeg tot laat druk; dan heb ik (tot nu toe) geen tijd om erover na te denken. Alhoewel ik wel een steek in mn buik voel als ik denk aan 4 december; dan staat onze afspraak met de huisarts, vanwege het uitblijven van een zwangerschap...
Ja ik snap het. Ik heb al een zoon waar ik heel dankbaar voor ben maar wil zo graag een 2e. De drang voor een 2e is net zo groot als bij de eerste. Iedereen die ik ken die voor een 2e gaat lijkt in een zucht en een scheet zwanger en hier nog niks. Bij mijn zoon was het de 5e ronde raak. Nu vanaf juni echt bezig. Hoop dat het snel lukt want ik merk dat ik gewoon jaloers ben op vrouwen waar het wel lukt voor een 2e
Ik weet niet hoe jij het ervaart, maar als ik voor mezelf spreek is het verlangen naar een tweede nog groter dan naar de eerste... misschien een soort van 'weten wat je hebt, zou kunnen hebben' oid? Moet er wel.bij zeggen dat onze eerste zwangerschap heel snel spontaan ontstond; we hebben toen amper hoeven wachten... Als ik dan mn kleine meis in haar bedje zie liggen slapen... de schat; wat wordt ze groot en wat is ze tegelijkertijd ook.nog klein... maar wát gun ik haar dat broertje of zusje!
Ja en ook omdat ik weet dat het kan. Ik dacht eerst dat ik voor een er relaxter in zou staan maar niets is minder waar. Ik herken mezelf er gewoon niet in. Ik ben nooit jaloers 😑
Hee Dexa.. Ik was ook obsessief bezig met zwanger worden.. Had al 3 jaar een kinderwens en zei als vanaf mijn 14de dat ik moeder wil worden! Mijn schoonzus raakte zwanger na een jaar proberen en met behulp vam IUI toen ze dit kwam vertellen vond ik dit vreselijk.. Ik was inmiddels al 2 maanden gestopt met de pil toen ze dit kwam vertellen en ik moest echt zo mijn best doen blij voor haar te zijn... Gelukkig ben ik ook in een zucht en een scheet zwanger geworden.. Maar ik heb veel angsten gehad.. Ik heb een zware eetstoornis gehad en VL een liesbreuk waardoor ik bang was dat het niet zou lukken.. Ik heb een gesprek met de HA gehad en die had me voor een Pre conceptineel gesprek naar de VK gestuurd.. Deze gesprekken vond ik heel fijn.. Ook ben ik tarwekiemolie capsules gaan slikken, daarbij 2 maca tabletten op een dag en mijn vriend ook, ik gebruikte de Etos zwange worden mulitvitamine, daarbij dronk ik granaatappelsap, hield ik mijn temp bij en gebruikte ik de ovulatie testen van de Action.. Liepen deze op testte ik 2x per dag en gebruikte ik die van CB erbij, ik heb preseed glijmiddel besteld en deze hebben we in de vruchtbare dagen gebruikt.. En met dit alles ben ik zondag 12 weken zwanger!! Ik wil je niet gek praten of nog obsessiever laten worden maar ik geloof er niet in dat als je er teveel mee bezig bent het niet wil.. Er zal een kern van waarheid inzitten maar ik was ook obsessief en 3 rondes zwanger maar dat was wel de ronde met die waslijst aan dingen
Heey Iertje Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap!! Het klopt misschien wel dat het een fabeltje is, maar je gaat alles verzinnen haha Mijn vriend word langsaam gek van me als ik erover praat hij is daar vrij makkelijk over dat als het niet lukt.. lukt het niet. En dat vind ik nu nog wel moeilijk Ik ben sinds juni toen mijn implanon eruit gehaald werd foliumzuur gaan slikken En sinds een week verse granaatappel en granaatappelsap mijn vriend moet ik nog overhalen om mee te doen want hij vind het 'onzin' heeft iemand tips om hem over te halen? Haha Ik ren strax ook maar even naar de etos om die capsules en tabletten te gaan halen. Proberen kan altijd.. toch!?
Fijn te horen dat ik niet de enige ben. Zojuist mn maandelijkse feestje weer gehad dus ook deze maand weer niks... Het meest frustrerende vind ik zelf mensen die semi-grappig beginnen over "word het voor jullie niet eens tijd..." T liefste wil ik die mensen vertellen dat we dat zelf ook vinden maar dat t bij niet iedereen blijkbaar 1,2,3 gebeurd is dat ze zwanger zijn. Maar ik lach dan meestal maar een beetje en reageer er niet teveel op. Normaal ben ik ook helemaal niet jaloers aangelegd maar ik merk dat ik nu ook steeds vaker zoiets heb van "waarom jij wel en ik niet..." Zeker als mensen dan idd beginnen van "ja t was niet echt gepland" dan kan ik wel janken. Sorry voor mn klaagzang hoor, maar ik heb soms het gevoel dat mn man dit niet echt begrijpt die heeft zoiets van komt t dan komt t. Hij wil wel graag kinderen maar is blijkbaar een heel stuk geduldiger dan ik...
Ik denk dat mannen gewoon zo zijn Laatst riep een cliënt mij bij haar en zei; moet jij niet wat vertellen? Word jij duiker? (Met een dikke knipoog) tja ik ben wel dikker dan voor mn eerste maar vond het toch niet zo grappig heb ook gezegd dat ik niet met die reden dikker ben 😑
Ik heb je topic gelezen. Ik heb al kinderen n dus weet ik dat het kan. Maar nu moet ik zo lang wachten op dit kleintje die hopelijk ooit gaat komen... En ja het is verschikkelijk dat mensen jou iets gaan vertellen wat je erg graag wilt. Mensen denken niet na. Zo had ik een vriendin die een dochter had maar de 2e wilde absoluut niet lukken. Wat zij regelmatig te horen kreeg was: sneu voor ke dochter dat er geen 2e wilt. Wat heeft zij vaak staan huilen. Meid ik hoop dat je binnenkort positief mag testen. Gun het je zo.
Ik weet niet hoe lang jullie al bezig zijn, maar zijn jullie al bij de ha geweest? Bij ons is er niet echt een aanwijsbare reden gevonden waarom het niet lukt, maar alles is niet optimaal. Ik vind het steeds moeilijker worden en heb ook steeds vaker de gedachten die jij ook hebt. Voor mannen voelt het toch anders denk ik, en zij uiten het ook anders... En die opmerkingen... Ik ga er maar niet meer op in. Maar heb besloten dat als iemand echt interesse toont ik het wel ga vertellen.
We zijn nu 5 maanden serieus bezig en daarvoor al 5 maanden "we zien we of t komt" ik weet dat dat vergeleken met anderen niet zo heel lang is maar mijn wens is er al zeker 3 jaar dus was al blij dat een klein jaar geleden mijn mam eindelijk overstag ging. Ik twijfel steeds om t mensen te vertellen hoe t zit, aan de ene kant zou dat wel fijn zijn km die opmerkingen te voorkomen maar aan de andere kant wil ik ook niet dat mensen er nog meer naar gaan vragen ofzo
Hallo dames , Mijn vriendin heeft me voor de gek verklaard ah ik droom zelfs dat ik en positieve test in handen heb en wil ik zo graag ok nog zelfs ik doe som testen smorgens en savonds .. Me vriendin is zwanger en ze had zo spontaan verteld.. En ik was bezig met iui maar helaas was niet gelukt . Wat jullie schrijven is zooo erg als je elke keer wordt gevraagt en en en en dat maak ik om de dag om dat ik nog ben bezig is niet leuk zeg .. Maar ja nu ben overtijd 3 de dag vandaag getest maar ik durf niet te hopen want dokters zeg ja moet je 29-30 ste testen ik zie licht streep die heel licht is zelfs moest ff slopen die test om goed te zien dus ff nog af wachten . Suc6 allemaal ik wens jullie dat inkomende tijd een mooie engeltje in haden hebben .