Donderdag begint bij mij een verbouwing (helaas nogal laat ). Vandaag en morgen zijn dus de laatste dagen in m'n oude vertrouwde huisje. Daarna zal alles er drastisch anders uit gaan zien. En het klinkt misschien gek maar ik word hier een beetje sentimenteel van. Er is in de afgelopen 10 jaar dat ik hier woon veel gebeurd en dat moet ik echt even loslaten. Bovendien komt er natuurlijk ook een kleintje bij. Ben ik hartstikke blij mee hoor! Maar betekent wel dat zowel m'n leven als m'n huis erg gaan veranderen. En daar krijg ik het best benauwd van.
Hey meid, dat is helemaal niet gek hoor! Je gaat een nieuwe periode van je leven in, dan is het toch logisch dat je je een beetje sentimenteel voelt bij het afscheid nemen van je 'oude leven'? En die zwangerschapshormonen maken het waarschijnlijk nog weer een stappie erger Sterkte en ik weet zeker dat je straks heel erg gaat genieten van je huis in nieuwe vorm en je nieuwe leven in z'n algemeen!
Heel veel sterkte met al die veranderingen. Het zou mij ook moeite kosten hoor. Kom hier maar van je af praten.
Snap je helemaal. Wij zitten ook in een verbouwing, en nu met dit nieuwe leven erbij....prachtig en heel wonderlijk, maar ook een tikje beangstigend, al die veranderingen!
Helemaal niet gek hoor dat het je aangrijpt. Je schrijft het immers zelf al dat er heel wat herrineringen liggen in je oude huisje. Daarbij veranderd er ook van alles door de komst van een kleine, waarbij de hormonen alles nog eens lekker versterken. Leuke veranderingen allemaal, maar wel allen ingrijpend. Heel veel plezier met al dit leuks, maar zorg wel dat je goed afscheid neemt van je oude vertrouwde plekje. Knuffels