Ola, het onderwerp zegt het al een beetje, maar kan dat? Ik ben al mama van een lieve, leuke prachtige zoon van bijna zes jaar oud! ik mag het niet zeggen, maar altijd al een dochter iwllen hebben na 3,5 jaar proberen waren we eindelijk na de MMM zwanger van onze zoon....dolgelukkig uiteraard en zo dankbaar dat ik hem heb mogen krijgen en dat hij gezond en wel ons leven heel rijk heeft gemaakt.. Nu zijn we na wederom een aantal jaren proberen in de MMM niet zwanger geraakt, gestopt vorig jaar april en prompt ik werd zwanger...helaas in oktober 2012 monde dat uit in een MK, maar direct erna weer spontaan waar ik nu gelukkig nog steeds zwanger van ben en het is dus een prinsesje! Ok....ik merk aan mijzelf dat ik al van alles aan het plannen ben zodat ik zo min mogelijk mensen om mij heen heb na de bevalling, enkel mijn man en zoontje mogen erbij zijn na de bevalling om de kleine prinses te bewonderen en daarna wil ik op zijn minst 3 dagen niemand zien. Puur omdat ik wil dat onze zoon eraan went dat hij dan na 6 jaar niet meer alleen is... Ik merk nu dat ik heel erg zit met het feit dat mensen weer mijn dochter dadelijk willen vasthouden en paaien en wordt nu al gek van die gedachten! ik heb dus echt zoiets van blijf ervan af ze is van mij woehaha... ik voel mij te beschermend na haar toe, terwijl ze er nog niet eens is, en normaliter ben ik echt zo niet. We zijn juist heel vrij in de opvoeding en ook ruimdenkend...maar het voelt nu al zo dat ik te beschermend ga en zal zijn.... Ik wil dat niet...of toch wel haha... nou ja goed, is niet echt een vraag, maar hebben meer dames hier last van of gehad?
Nou eh, om eerlijk te zijn ik!!! Vanaf het moment dat ik zwanger ben geworden heb ik zin om een muur van twintig meter om mijn huis heen te bouwen en iedereen erbuiten te houden. Het is mijn eerste kindje en ik ben ook ontzettend beschermend. Wanneer je geen vriend(in) van mij of mijn partner bent, kun je echt wegblijven. Kennissen zijn dus ook niet welkom en ik vind het vooraf al moeilijk om de familie van vriend toe te laten na de bevalling, wetende dat hij 5000 familieleden heeft. Ik laat waarschijnlijk alleen zijn directe familie toe, zoals vader, moeder, zusjes, broertje en eventueel opa & oma. Oh en mijn zus natuurlijk, als ze zin heeft. De rest van de wereld zal echt moeten wachten
haha, nou die muur heb ik nog niet gebouwd maar ziet er na uit dat deze nog gebouwd gaat worden de komende 13 weken hahaha.... Vaag is het he...maar goed zal wel een reden hebben...
Hier niet herkenbaar, kan echt niet wachten om ons kleintje te showen aan de familie. Het liefst heb ik iedereen meteen in het ziekenhuis zodra ik ben bevallen, zoals ik er nu naar kijk dan.
Dat had ik ook bij de eerste, maar daar was het zo dat opeens iedereen mijn zoon vast had en ik zat er dus dom bij te kijken, nou dat gaat mij geen tweede keer gebeuren hoor
Nou ik heb dat sinds ik de 20 weken ben gepasseerd.. Sindsdien zit ik over alles na te denken over tijdens en na de bevalling en de kraamtijd. En alles wat ik bedenk komt er op neer dat ik maar weinig om me heen willen hebben dan.. En dat ik niet wil dat iedereen onze kleine jongen straks vast houd enzo en ga maar zo door.. Vreemd gevoel geeft het als ik daar over na denk. Dus ik vind jouw verhaal helemaal niet vreemd! Zullen ook wel onze hormonen zijn denk ik, denk je niet?
Hier net zo! Ik hoop dat ik op een hele rare tijd beval, zodat mensen geen behoefte hebben om langs te komen(midden in de nacht of om 5u smorgens), hihi! Ik wil best bezoek ontvangen hoor, na bevalling, maar dan pas als we alle 3 helemaal zijn bij gekomen en er een beetje netjes bij liggen/zitten. Het is ook onze 1e, dus hoe het allemaal gaat weet ik niet. Mijn (schoon)ouders zijn ander verhaal, niet dat ik die er direct een uur na de bevalling bij wil hebben, maar die hoeven ook geen halve dag te wachten. Maar dat is toch anders, je eigen ouders. Vind ik tenminste. Heb gelukkig een goede band met alle 4. Zowel mijn schoonmoeder als eigen moeder willen trouwens niet eens weten wanneer de weeen beginnen. Dus die bellen we pas als het echt zo ver is of als de kleine geboren is. Is ook wel rustgevende gedachte. Ik ga het gewoon navragen bij het gesprek met de kraamzorg, hoe dat meestal gaat met bezoek enz. Ik geef in ieder geval aan dat ik eerst helemaal bij wil komen en daarna pas bezoek wil hebben. Ook kraamtijd wil ik rustig houden. Ik weet van bepaalde mensen dat ze sowieso wel even komen kijken, zoals buren, mijn broer & schoonzus. Maar dat vind ik niet zo erg, vooral de naaste buren leven heel erg mee vanaf het begin. Zo lang de deur maar niet constant plat gelopen word door jan en alleman vind ik bezoek wel leuk. Als ik jou was zou ik heel duidelijk bezoektijden op het kaartje zetten, desnoods kaartje iets later versturen. Wat mijn buurman deed bij zijn dochter vond ik ook een goed idee; een brief op de deur:"wij rusten van zo laat tot zo laat", mocht er toch onverwachts volk aan de deur staan. Oja, en creeër thuis je eigen kraamkamer, waar alleen jij en je man/kinderen mogen komen. Zodat je je even kan terugtrekken als je daar behoefte aan hebt.
Ja wij gaan waarschijnlijk de kaarten pas 2/3 dagen later verzenden, onze FB zetten we uit zeg maar zodat niemand iets op onze tijdlijn kan plaatsen lekker gemakkelijk haha... Mijn schoonmoeder ziet onze dochter dan wel voor het eerst en dat is ook helemaal prima, zij past immers op onze zoon tijdens de bevalling aangezien ik in het ZH ga bevallen...maar dat was het dan ook wel. Ik wil echt rust in de tent haha..maar ik heb ook dat uber beschermende gevoel zeg maar...dat het mijn meisje is, en niemand haar mag aanraken zolang ik in de buurt ben whoehaha..dus ben benieuwd of dat straks nog zo is, maar dat gevoel lijkt wel steeds sterker te worden. Mijn man gaf al aan, als ik ze maar wel mag aanraken hahaha... nou vooruit 5 min
Ikzelf had bij onze tweede zelfs een tekst op het kaartje..." graag genieten wij eerst zelf van ons kleintje, bezoek na ..... (Datum) en dan na een seintje..."....
Dat is wel een goed idee inderdaad! Ik zal eens speuren uberhaupt voor tekst op het kaartje, want die hebben we nog niet.
Ik denk eraan om er zoiets op te zetten: Nog een klein verzoek; zonder afspraak geen bezoek. Kort maar krachtig, toch?
Maak goede afspraken met je kraamhulp!! Dan hoef je zelf geen mensen de deur te wijzen, maar kun je hem/haar laten zeggen dat ouders en baby nu rusten. En trek tijdens je rusttijden ook gerust de deurbel er even uit! Hier zeer gemengde gevoelens! Ik ben nu al trots op ons meissie, en wil ieder detail tegen iedereen vertellen, van de andere kant wil ik heel graag (zeker omdat dit ons eerste kindje is) echt een tijdje om met zn drieën bij te komen, en te genieten voor we bezoek ontvangen na de bevalling. En zeker de mensen die je anders ook maar weinig ziet, die wil ik de eerste tijd niet aan mn kraambed hoor!
Dat is ook een goede tekst inderdaad! Wat wij dit keer echt belangrijk vinden is dat onze zoon niet te overdonderd zal zijn, hij is immers dan al 6 jaar alleen geweest met ons. Het is voor ons weer een wondertje en meneer heeft zijn perikelen al gehad dat hij echt geen zusje meer wilde nu lijkt dat weer weg te zijn... maar ze zal als ze op tijd komt en niet te vroeg precies rond de periode geboren worden wanneer voor hem ook een spannende tijd aanbreekt...hij gaat namelijk naar groep 3...dat is toch wel even iets anders dan de kleuterklas. Ik hoop, dat ze eigenlijk rond de 38 weken geboren word haha, ja want dan hebbben we de tijd met hun tweeen samen en kan zoonlief echt wennen zonder alle hectiek erom heen, maar ja dat hebben we niet voor het kiezen natuurlijk. We willen daarom dat het zo rustig mogelijk ook voor hem verloopt en niet dat werkelijk alle aandacht aan zuslief overgebracht gaat worden... Het geluk is wel, dat al mijn familie in het oosten woont en wij dus lekker in Almere..is circa 1 uur rijden van ons vandaan allemaal dus ik ga er toch vanuit dat ze niet spontaan aan de deur staan. haha...
OHH.. Ik heb het ook heel erg gehad bij mijn zoon.. Ben inmiddels weer zwanger en vermoed dat het wel hetzelfde zou zijn.. Houden deze keer een kraamfeest omdat ik het bezoek zie zitten en heb al gezegd dat ik deze keer kies wie er wel of niet komen na de bevalling. Ga me niet meer verplicht voelen. ook niet bij familie. (geen goede band met de zus van mijn vriend omdat ze jaloers op ons is) vorige keer stond ze meteen naast mijn bed.. Deze keer wil ik het niet.
Klinkt heel bekend! Alleen bij het idee al die mensen aan m'n kindje.. brr krijg er de kriebels van! Zie ook zwaar op tegen het kraam bezoek
Heb een hekel aan mensen die nooit eens de moeite nemen om langs te komen, maar dan wel bij zulke gebeurtenissen er als de kippen bij zijn. BAH! Heb echt zoiets van: heb er ruim een jaar over gedaan om zwanger te raken, moet 9 maanden geduld hebben(met ups & downs van een zwangerschap er bovenop), dan wil ik dus ook de 1e tijd MIJN kleintje lekker bij me hebben, als een soort beloning na die intensieve tijd!