Ik zit in de 3de ronde, dus het is allemaal nog best nieuw. Toch vind ik het ook spannend en houd het me bezig. Dat is denk wel normaal als je graag een kindje wilt. Ik ben een echte planner in het leven en werk graag hard om dingen te krijgen zoals ik het wil. Is dan best lastig dat je een kindje niet kan plannen (en harder werken heeft ook niet zo veel zin). Vind het wel mooi als mensen kunnen denken van: "ach wie zien wel". Wou dat ik dat ook had dan is het allemaal wat relaxer.
Als je iets graag wilt, wil je dat liever nog gister dan vandaag. Bij mij komt de "ach we zien wel houding" over alsof je het eigenlijk niet graag wilt. Vraag me af als het na een half jaar of jaar dan nog niet is gelukt, je deze houding ook nog hebt? Zou je dan nog steeds niet op je vruchtbare dagen gaan vrijen als je dan even geen zin hebt? Vindt het behoorlijk ondoordacht om te zeggen dat wanneer je er niet mee bezig bent, het misschien wel eerder komt! Als het namelijk niet lukt, ongeacht welke ronde, heeft dit altijd een medische reden, daar speelt psyche geen rol in!
Ik denk dat het best zo kan zijn dat je psyche mee speelt. Dit kan ook lichamelijke gevolgen hebben. Het is alleen niet zo makkelijk om te denken "ik laat het los, want ik ben er te veel mee bezig". Ik zou dat dan alleen proberen om de verkeerde reden (namelijk dat ik dan sneller zwanger zou kunnen worden, en dan ben ik er dus stiekum toch weer mee bezig hihi). Daarnaast heb je natuurlijk altijd de kans dat het niet lukt echt om medische redenen en daar kan je dan zelf weer niks aan doen (er niet aan denken helpt dan natuurlijk niet).