Meiden, ik ben echt wanhopig. Mijn dochter van 20 maanden wordt sinds 2 weken elke nacht wakker en krijst alles bij elkaar. Echt, de brandweer sirene is er niets bij . Het is begonnen denk ik toen wij aan het kamperen waren. In de vouwwagen sliep zij in een eigen slaapcabine en de eerste nacht werd ze overstuur wakker. Uiteindelijk hebben we haar in bed genomen, omdat ze de hele camping wakker schreeuwde. De overige paar nachten idem dito. Ik weet dat dat fout was en dat het hier ook allemaal mee begonnen is, maar we konden toen niet alles. We werden er zelfs op aangesproken door andere camping gasten of alles wel goed gaat. En nu? Nu wordt ze elke nacht steeds vroeger wakker en schreeuwt, gilt, krijst alles bij elkaar. In het begin nog rond 4.00 uur en dan tot aan de wekker ( is 7.00) uur. Toen 2.00 uur, 24.00 uur en nu dus net om 21.45 uur. Als ik naar haar toe ga dan klemt ze zich vast aan je en huilt hartverscheurdend. Ik zeg dan dat ze moet slapen en dat papa en mama dat ook gaan doen en zeg dan ,welterusten en tot morgen. Maar zodra ze me niet meer vastheeft schreeuwt ze weer moord en brand. Het enige wat ze wil is bij ons in bed slapen. Want de keren dat we daar aan toegaven ( hoe fout ook) was ze direct stil en sliep ze ook de nacht door. Nu zit ik op haar kamer bij haar terwijl zij in haar bed staat/ zit. Ze is eindelijk stil geworden en ik negeer haar verder. Is dit nu de juiste manier? Heeft er iemand nog tips? Ik heb morgen een sollicitatiegesprek en ben al zo ontzettend moe. Ik wil liever niet toegeven om haar weer bij ons in bed te nemen, maar weet ( in ieder geval voor vannacht) geen andere oplossing. Herkennen jullie dit en wie heeft er nog tips?
Matras op de grond en er naast gaan liggen en weggaan als ze bijna slaapt. Onze dochter heeft af en toe ook zo'n periode dat ze niet alleen wil slapen. Ik kom haar tegemoed door er naast te gaan liggen, bij ons in bed doen we niet..
Bedankt voor jullie reactie. Op een matras ernaast ligten hebben wij ook al vaker gedaan. Gaan we dus met ingang van vanavond ook weer doen. Toevallig zei de gastouder vandaag dat ze het idee heeft dat er kiezen doorkomen. Dus het zou zo maar kunnen. Afgelopen nacht toch maar in bed genomen om eenbeetje nachtrust te krijgen voor mijn sollicitatiegesprek. Maar ook vannacht was ze erg onrustig en werd ze vaak helemaal van streek wakker.
rond deze leeftijd is er ook een sprong toch? (twijfel twijfel) ik herken 't wel! E. Heeft er ook "last" gehad. We Gingen er gewoon in Mee door bij haar te gaan liggen zoals sandra ook al zei. Laatste Week gaat het hier Zodr super 't is een fase maar wel een pittige. Succes!
Een fase, ik hoop het. Ik was al aan het kijken in het oei ik groei boek, maar daar is nu te oud voor. Vannacht gaan we ermee beginnen met naast haar slapen. Het was ook zo zielig, vanmorgen was ze helemaal schor van het krijsen
'tgaat verder dan ;t oei ik groei boek.. er is er 1 die met 17 maanden begint en 22 stopt.. is mij verteld toen ik een topic opende wat precies leek op die van jou
Probeer anders eens een paracetamol zetpil voor het slapen? Als het pijn is dan kan dat misschien helpen. Dan kan je dat uitsluiten. Zelf zou ik dat zo doen.
Ik herken het zeker. Onze dreumes is 21 maanden en we zijn 6 weken geleden verhuisd. Al met al best pittig, maar denk ook een stukje leeftijd. Als IK haar naar bed breng of probeer te troosten in de avond/nacht, klemt ze zich ook helemaal aan me vast. Legt ze haar hoofd op mijn schoot en mag ik niet weg. Anders is het ook krijsen... MAAR als mijn man haar naar bed brengt of troost in de avond/nacht, accepteert ze dat! Op een gegeven moment vroeg ik aan het einde van het avondritueel "wil je dat papa nog een zoen komt geven?", dat wilde ze. Mijn man komt boven en geeft haar een kus en legt haar neer en zegt dat ze moet gaan slapen en dat papa en mama dichtbij zijn en ook zo gaan slapen etc (wat ik ook altijd zeg, maar zonder effect...) en dan is het goed! Dus of ik breng haar bed en mijn man komt haar dan toedekken. Of mijn man brengt haar naar bed. 's nachts en 's avonds gaat mijn man heen om te troosten. Het krijsend wakker worden in de nacht en avond is al minder geworden doordat ze zich laat troosten door haar vader. Misschien werkt dit voor jullie ook? Ik denk dat ze last heeft van verlatingsangst en dan specifiek bij mij. Niet zo lang laten krijsen hoor
Herkenbaar, mijn dochter heeft ook van deze periodes (sprongen). Ik denk dat het een stukje verlatingsangst is, want het huilen begint hysterisch te worden op het moment dat ze me niet meer kan zien. Hier hebben we er juist wel voor gekozen om haar bij ons in bed te nemen (als ze wakker wordt s'nachts, niet standaard), ze voelde zich bij mij veilig. Na een tijdje (ongeveer een week) sliep ze dan s'nachts toch weer helemaal door in haar eigen bedje Sinds 2 nachten heeft ze er weer last van, en overdag is ze ook helemaal niet zichzelf. Ik denk dat dit dus echt samenhangt met een sprongetje.
mijn dochter is een paar mnd jonger maar ik herken t wel. Ze heeft dit al zolang ik me kan herrineren het krijsen en overstuur als ik erbij ben is t goed. Ze gaat ook echt van 0 tot 100 in een sec. Soms heeft ze t weken niet en dan zo een week achter elkaar elke nacht. Ik bijf bij dr zitten en soms laat ik haar een tijdje huilen en is goed. En ja net als jij neem ik haar soms in bed omdat ik gewoon te moe ben om de strijd aan te gaan. Ik lees mee want ik heb nog niet echt DE op lossing gevonden. gr gemma
@honeyY, oke dan ga ik daar eens naar op zoek. Bedankt! @frannie, ze ligt nu te slapen, maar als ze vannacht wakker wordt dan kan ik dat wel eens proberen ja. @emmarijn, wat fijn dat het wel goed gaat als je man haar naar bed brengt. Bij ons maakt het helaas niet uit wie haar naar bed brengt. En het naar bed gaan gaat altijd goed. Ze is zo vertrokken, alleen als ze dan wakker wordt later dan wil ze dus niet meer slapen. Nee, ik wil haar ook niet zo lang laten krijsen, ze is ook hartstikke schor . Maar ze stopt alleen daarmee als ze bij ons in bed mag. En daar willen we graag vanaf. @sanne, Z is overdag ook niet helemaal zichzelf. Maar goed ze zal ook wel moe en geirriteerd zijn omdat ze minder slaap krijgt. @gemma, verveledn dat jij er ook last van hebt. Hopelijk vinden we snel een oplossing of houdt het vanzelf op .
herkenbaar..onze zoon heeft er denk ik wel een maand of 4..5 last van gehad..bepaalde tijd snachts wakker en ook zo paniekerig huilen.. en dan stond ik bij zn bedje, en zag tie me nog ineens...dromen denk ik... kreeg tie wat melk..en dan naar bed..maar toen ook echt zo'n verlating angst ofoz..dan wilde hij bij m liggen en meestal daarna was het goed. Was soms echt erg..pfff..en die nachten.... slopend.. maar is vanzelf over gegaan.