Ik zie om me heen eigenlijk altijd vrouwen die blij zijn als ze Oma worden. Hebben het over niets anders meer en zijn zo trots als een pauw. Aanstaande moeders die alles kunnen delen met hun moeder en samen gaan winkelen voor het ongeboren wondertje. Dat geeft mij een enorm eenzaam gevoel. Mijn moeder en schoonmoeder reageerden niet zo blij... Met mijn eerste zwangerschap was het wel begrijpelijk dat het een shock was, ik was namelijk 19 toen ik van onze oudste dochter beviel. Maar juist als je zo jong bent, verlang je naar de steun en warmte van je eigen moeder. Ze heeft me niet eens uitgezwaaid toen ik vertrok naar mijn eigen huis... Toen ik 2 jaar later aankondigde dat ik zwanger was van onze zoon, reageerde mijn moeder weer boos. Ze belde mij later zelfs weer op om mij een preek te geven en vroeg zich af waar ik mee bezig was... Toen ik zwanger was van onze jongste dochter, reageerde mijn schoonmoeder niet leuk, ze zei dat ik na de bevalling mijn baarmoeder maar moest laten verwijderen. Voor een 4de kindje durfden we dus niet meer te gaan en na een paar jaar had ik me er bij neergelegd dat we het bij 3 kids gingen houden. Totdat ik nu onverwacht weer zwanger bleek! Aan de ene kant zijn we dolgelukkig! Wat een geschenk, dat ik dit toch nog weer mag meemaken Maar aan de andere kant bang voor de reacties van familie... Als ik nou een slechte moeder zou zijn, die zich niet bekommerde om haar kids, had ik zulke reacties kunnen verwachten. Maar ik doe alles voor mijn kids en heb ondanks dat ik jong was alle verantwoordelijkheid op me genomen. Ik kan niet begrijpen dat familie dan niet blij kan zijn met zo'n mooi wonder dat het leven heet... Zijn er hier meer die vervelende reacties hebben gehad? En hoe gingen jullie daar mee om?
Wood.. Dat is echt vreselijk als je moeder en schoonmoeder zo reageren.. En die opmerking over je baarmoeder.. Dat is echt gemeen.. Hoe is het contact verder tussen jullie? Vinden ze her uberhaupt wel leuk om kleinkinderen te hebben? Gefeliciteerd met je zwangerschap! Geniet er lekker van.
Jeeetje... onbegrijpelijk!! Je ouders en schoonouders hebben geen enkel recht om zo te reageren, belachelijk. Probeer lekker te genieten van je zwangerschap en straks van jullie vierde kindje en vergeet de reactie van je ouders/schoonouders... misschien kun je er wel samen met vrienden/vriendinnen van genieten?
Jeetje wat ontzettend vervelend! Kan me voorstellen dat je, met hoe ze eerder al reageerden, er moeite mee hebt om het te vertellen.. Hier geen nare reacties gehad, wel eigenlijk altijd de vraag of het gepland was, omdat mn vriend nog studeert en mijn contract niet verlengd wordt.. Zou me er toch niet zoveel van aantrekken hoor.. Want het is jullie geluk, je doet alles voor je kindjes en dat is het meest belangrijk! Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Het contact met mijn moeder voelt heel schijnheilig. Ik heb nooit echt een band met haar gehad, omdat ze na mijn geboorte in een postnatale depressie is beland en nu nog steeds met depressie kampt. Ik heb dus niet zo'n fijne jeugd gehad... Terwijl ze wel altijd honderduit over mijn zusje praat. Ik weet zeker dat ze wel blij zou reageren als mijn zusje zwanger zou zijn... Ondanks dat, heb ik wel een hele goede band met mijn zusje hoor. Haar neem ik niks kwalijk, maar als je moeder zo tegen jou doet en de andere wel op handen draagt doet het pijn. Mijn schoonmoeder is altijd heel dominant naar mij toe geweest, ik heb een poosje ook het contact met haar verbroken, maar nu zitten we in rustig vaarwater. Ondanks hoe mijn schoonmoeder toen op de zwangerschappen reageerde, zijn de kleinkids echt alles voor ze. Maar ik blijf bang voor haar reactie...
Dank je wel Kim! Ik ben door de jaren heen gelukkig wel wijzer en sterker geworden. Ik heb mezelf wel voorgenomen dat ik dit geschenk niet laat overschaduwen door hun reacties. Het klinkt misschien wreed en onvolwassen, maar als ze nu weer gemeen gaan doen, heb ik besloten om voorlopig afstand van ze te nemen. De deur staat weer voor ze open als ze normaal kunnen doen... Jij ook lekker genieten van je zwangerschap, jij kan het kindje al lekker voelen trappelen (keihard schoppen ondertussen, haha). Ik kan ook niet wachten over een 10 weekjes
Misschien heel direct maar dan zou ik als je het lef hebt met je schoonmoeder aan tafel gaan zitten en eerst zeggen dat die opmerking je heel diep heeft gekwetst en dat je daarom nu een zwaar gevoel hebt om haar nu te vertellen dat jullie je 4e kindje mogen verwachten en terwijl jullie er zo blij mee zijn!en mocht je toch weer een opmerking krijgen vraag je of jullie kindjes het slecht hebben,neem aan dat ze nee zegd zodat jij kan zeggen dan wees blij voor ons! Het zelfde kun je ook bij je moeder doen,duidelijk maken dat JULLIE gelukkig er mee zijn ondanks dat het onverwachts was (als je dit wil zeggen) en dat je het fijn zou vinden als ze blij voor jullie kan zijn. en natuurlijk gefeliciteerd!
Ik heb gelukkig wel mijn zusje en mijn nicht waar ik heel hecht mee ben, ik verwacht wel dat zij me zullen steunen en blij voor me zullen zijn. Maar door dat "trauma" van eerder, durf ik gewoon nog niet die drempel over om het ook maar iemand te vertellen. Maar goed, ooit zal ik wel moeten met een groeiend buikje Maar eerst mezelf nog maar even goed mentaal voorbereiden... Jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap en lekker van genieten!
Dank je Lieke, ik kan idd op dat moment maar beter straight to the point zijn. Idd vragen of ik nou zo'n slechte moeder ben en zeggen dat het door zo'n opmerking voelt dat dit kleinkind dus feitelijk ongewenst is door hun Opa en Oma... Dat zet ze vast wel tot nadenken. Maar voorlopig ben ik eerst nog wel even tijd nodig om de moed te verzamelen. En in het geheim zweef ik verder op mijn roze wolkje
Op mijn eerste zwangerschap werd heel blij gereageerd.. Na krap 9 maanden was ik weer zwanger. En daar werd best heel rot op gereageerd! Hoe kon ik dat nou doen? Zo n kort na elkaar! Ik had al een huilbaby, hoe ging ik dat doen etc. Ik zag deze reactie totaal niet aankomen en reageerde best adrem (al zeg ik het zelf) met de woorden: word mijn dochter verwaarloosd? Moet jij voor mijn kind zorgen? En vind jij jezelf nou een oma door zo te reageren?? Hier schrok zij weer van en zei gelijk sorry. De keer dat we elkaar daarna zagen heeft ze oprecht excuus gemaakt en zei ze het overviel me, maar ik ben zeker blij voor jullie en voor mijzelf dat ik weer oma mag worden. Ik zou dus recht voor z'n raap reageren en idd benoemen dat je nu ook prima voor je kids zorgt! Gefeliciteerd met je zwangerschap en geniet ervan! En mocht je toch nare opmerkingen krijgen en jouw reactie daarop helpt niet zou ik idd om jezelf te beschermen wat afstand nemen.
Wauw, daar kan ik echt een voorbeeld aan nemen Bedankt voor je verhaal! Ik was daar toentertijd niet mondig genoeg voor en slikte alles wat er tegen me gezegd werd. Dat is in het verdere dagelijkse leven een groot handicap en gelukkig durf ik nu veel meer. Als ik daadwerkelijk zo zal kunnen reageren is dat meteen een grote overwinning voor mezelf Jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap! Voor je 2 kids is het straks alleen maar leuk dat ze zo dicht op elkaar zitten, let maar op: 2 handen op 1 buik
Ik heb ook tegenzin om het nieuws te vertellen terwijl wij zelf zo gelukkig ermee zijn. Mijn eerste zwangerschap werd ook niet vriendelijk gereageerd. Mijn zus had net een miskraam gehad en mijn moeder en vader vonden mi maar egoïstisch dat ik zwanger werd ( hebben een jaar geklust) ik had toch wel een paar maanden kunnen wachten. Daarbij is mijn kan niet de favoriete schoonzoon en wonen wij gehuurd ipv koop. Volgens mijn tante die letterlijk zei ik ben niet blij voor jullie is onze dochter gedoemd een mislukkeling te worden omdat wij niet het standaard gezin vormen. Ik heb ook te horen gekregen dat ik mij maar moest laten " helpen" Mijn moeder is helaas in april plotseling overleden waardoor ik behoorlijk in war was en nu tijdelijk gestopt met werken. Ik hou deze zwangerschap nog even voor mij zelf maar heb angst voor de reacties.... Ik verwacht niets leuks want er wordt zelf regelmatig gevraagd of ik wel besef dat voor mijn man en ik 1 kindje toch wel de max is.....helaas durf ik niets te zeggen sta dan met me mond vol tanden komt niets zinnigs in mij op Onze dochter komt ook niets te kort en wij zijn een heel ondernemend gezin Ik begrijp dus heel goed hoe je je voelt..... Zelf zo blij en dan wordt dat een beetje overschaduwd door de negatieve reacties. Een dikke knuffel !
Van mijn vader en schoonouders kreeg ik leuke reacties. Van mijn broer echter niet, die vond maar dat ik goed moest nadenken of ik de kleine wel moest houden...want een tweede isntoch wel heel erg duur. Ik zei hem:"Het is zo duur als je het zelf wilt maken, en ik hoef mijn kinderen niet in dure kleren te stoppen, dan maar Wibra, desnoods een zuinigere auto, maar weg halen vanwege het geld? Nee!! Rijkdom zit niet in mijn beurs maar in mijn hart." Geniet van jullie kleintje en laat je niet van die wolk afhalen door hun reacties, zolang jullie het gevoel.hebben compleet te zijn heeft een ander er zich niet mee te bemoeien.
Mijn moeder was ook niet blij met beide zwangerschappen. Mijn moeder kampt al een tijdje met een ernstige depressie en alles wat verandering met zich mee brengt daar kan ze niet tegen. Dus ook een zwangerschap niet, ze kan het niet aan zegt ze. Ik heb gezegd dat ik het snapte maar dat ik mijn leven niet op stop ga zetten omdat zij er niet tegen kan.
Wat verdrietig dat je moeder nog geen jaar geleden is overleden... Wat is er dan mooier om naast het gemis en verdriet ook blij nieuws te kunnen mededelen? Ik hoop zo voor je dat je familie dat ook zo gaat zien en blij voor jullie zullen zijn. Heel veel sterkte met het vertellen! En hoe ze ook zullen reageren, gefeliciteerd met het wondertje in je buik en geniet van je mooie gezin!
Zo is dat! Als je je kinderen maar een dak boven het hoofd kan bieden en ze te eten hebben, is liefde het allergrootste goed wat ze je kan geven. Ik vind het gewoon respectloos dat een ander voor je bepaalt of je wel of een niet een kindje mag krijgen. Heel veel geluk met je gezinnetje!
Ik weet wat het is om een moeder met depressies te hebben. Ze is zo onvoorspelbaar als wat! Het ene moment durf je niet in haar buurt te komen en dan is ze poeslief. En kom je eens een keertje gezellig thee drinken met de kids, spuwt ze al haar gal over je uit. Zo verdrietig word ik daar van... ik had zo graag een goede band met mijn moeder gehad... Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap en lekker genieten van je gezinnetje. Dat is het belangrijkste wat er is