Bij mij begon het inderdaad na precies een jaar weer te kriebelen. Toen hebben we ook in 1 week besloten om ervoor te gaan (voor die tijd waren we erg aan het twijfelen wat wijsheid was) en raakte ik ook in 1 keer zwanger. Dus bij ons ging het echt opeens enorm snel.
Elke keer als ik een zwangere vrouw zag Nu na de 2e mis ik het zwanger zijn niet, maar de jongste is nu een half jaar en ja, de kriebels zijn er weeeer.
Toen mijn eerste 2 weken oud was begon het alweer te kriebelen... De tweede heeft dan ook niet lang op zich laten wachten, als was dat niet helemaal zo gepland. En ik zou zo morgen weer zwanger willen zijn, maar wil nu eerst even genieten van mijn dames. Daarbij zijn gelukkig de ergste kriebels die ik weer direct na de bevalling had weer een beetje weggetrokken. Zullen wel hormonen zijn geweest...
Niet lang na de geboorte van Lianna begon het bij ons weer te kriebelen en wilden ook geen groot leeftijdsverschil tussen de kindjes. Van vroeggeboorte bij ons geen sprake want Yosyp kwam pas na een termijn van 41+5 met behulp van wee-opwekkers naar buiten. Na de geboorte van Yosyp besloten we in oktober om pas na Lianna d'r 3e verjaardag te gaan oefenen voor nummer 3, maar Jorja kon niet wachten (en uiteraard waren wij niet zorgvuldig genoeg met anticonceptie). Nu zijn er bij mij rond de eisprong behoorlijke kriebels, maar het kan bij ons niet meer vanwege sterilisatie man. En ik denk ook niet dat ik het qua drukte aan zou kunnen.
Na anderhalf jaar en toen zijn we eigenlijk meteen begonnen, drie maanden later was ik zwanger en de kleine man is nu 2 weken oud. Ze schelen dus 2,5 jaar en dat was precies wat ik in mn hoofd had
dit mijn meiden schelen hier ook 13 maanden en meteen na de geboorte van de 2e had ik een heel compleet gevoel zo snel als die kriebels kwamen na de 1e, zo ver weg zijn ze nu na 2 jaar nog vind het heerlijk dat de meiden wat groter worden en ze zijn gewoon een heel compleet heerlijk duo saampjes
Ik kreeg de kriebels al voor mijn zoontje 1 maand was Maar wij vinden het gewoon niet slim om binnen een jaar al aan een tweede te beginnen. Dus bewust gewacht tot mijn zoontje 1 jaar was. Maar daarna was ik er niet zo zeker meer van, omdat mijn zoontje soms best een handenbindertje kan zijn.
Hier bij mij al sinds Irem een half jaar was ofzo....maar dat was meer gevoel, mijn verstand zei wel dat het nog even verstandig was om te wachten. Sowieso wilde ik mijn lichaam een jaar 'rust' geven na de zwangerschap en bevalling en Irem was (en is) geen geweldige slaper, dus ik zag het niet zitten om hoogzwanger er nog elke nacht tig keer uit te moeten. Maar het slapen gaat een stuk beter inmiddels, ze is een jaar geworden en sinds deze week gaan we 'officieel' voor een tweede
ons meisje is 7 maanden en wat mij betreft waren we al weer een paar maanden aan het klussen gegaan maar hubbie dacht er ander over.. (wil ook niet te lang wachten maar hij weet nog niet hoe lang dan wel)
Bij mij kwam het met vlagen maar zeker nadat hij een jaar was, ronde de 1,5 kreeg ik steeds meer kriebels. Zeker omdat er ineens veel vrouwen in mijn omgeving zwanger waren. Nu heb ik heeel erg de kriebels, (zoontje is net 2) maar we willen wachten tot we alles financieel in orde hebben (vriend is 2 jaar geleden door ziekte zijn baan kwijt geraakt en ik heb pas een nieuwe baan). Het liefst zou ik er in sept weer voor gaan maar ik denk dat het er voorlopig niet in zit...
Direct na mn bevalling was ik zo opgelucht dat alle ellende voorbij was dat ik met een tweede nog een paar jaar wilde wachten. En echt niet al als I. 1 jaar zou zijn, zoals je zo vaak hoort. Inmiddels is ze 8 maanden en herken ik de kriebels toch echt al wel weer! Het is zo bijzonder om mee te maken, elke dag is genieten ondanks de ook aanwezige moeilijke momenten. Qua gevoel zou ik al wel weer willen, maar mn verstand hopt nog teveel heen en weer om de knoop door te hakken. Er is veel te zeggen om niet al teveel tijd tussen nr. 1 en nr. 2 te hebben, maar als ik weer zo ziek wordt tijdens mn zwangerschap ben ik weinig waard voor nr. 1 en dat voelt ook niet goed. Manlief wil wel, ikzelf bij vlagen en dan weer absoluuuuut nog niet. Dus ja, we gaan het zien
Geen kriebels, maar mijn man wel. Dus gaan proberen, maar die zwangerschap werd een ma. Nu weer zwanger, en dat was een ongelukje, ik moet er echt even aan wennen. Ik wist na de ma helemaal niet of ik nog wel wilde. Mijn dochter is super makkelijk en ik heb tijd zat voor mijn man, voor haar, en voor mezelf. Maar goed, kindje 2 zit in mn buik Dus ook al denk ik soms, oh jee...... hou ik er al wel van En ik word er steeds blijer mee!
Gelijk na de geboorte van mijn zoon wilde ik weer zwanger worden. Niet gedaan gelukkig want de eerste periode was heftig voor mij en kind. Daarna rond een jaar ongeveer hebben we niks meer gebruikt maar zie banner 8 jaar later is pas de tweede gekomen en die had ik totaal niet meer verwacht wel gewenst natuurlijk. En tijdens deze zwangerschap was het voor mij al gelijk duidelijk dit is mijn laatste en het blijft mijn laatste. Geen kriebels als als ik baby.s zie eerder het werk haha nee mijn gezinnetje is compleet.
kriebels om zwanger te zijn waren er al heel snel weer, na een maand ofzo. kriebels voor nog een tweede kindje duurde veel langer, en voor ik het goed en wel besefte was hij/zij al op komst.
Na drie maanden ongeveer maar heb er niet direct aan toegegeven. Nu ben ik weer zwanger en de kleine man is nu 7.5 mnd.
Ik had al heel snel weer kriebels, maar wilde er niet gelijk aan toegeven. Nu zwanger van nr 3, vriend vind het zo wel goed, ik zou er graag 4 willen krijgen. Ik hoop eigenlijk dat de kriebels ooit wegblijven want blijven rammelen is niet leuk.