Hoi dames Ik twijfel of dit wel normaal is. Heb geen vergelijking want eerste zwangerschap. Maar ben bijna 35 wkn en vorige week met verlof gegaan. Maar krijg werkelijk waar de ene voet niet voor de ander... Ik slaap slecht maar vandaag na een goede nacht nog steeds geen fut. Ik vind alles een opgave. Douchen mijn schoenen en sokken aandoen. Vandaag even 1.5 u naar de karwei maar daar id rij staan duurt al te lang. Ik ken mezelf helemaal niet zo. Is dit iets war gewoon doodnormaal is voor de termijn? Iemand tips? Of herkenning? Ik had mega zin in mijn verlof mAr nu wil ik vooral op de bank liggen en eten haha. Maar ben ook al zo veel zwaarder geworden. Van 58 naar 74. Weet niet zo goed of ik mezelf een schop onder mijn kont moet geven (alsof ik daar nog bij kan) of me hieraan over moet geven?
ik heb het ook hoor. al vanaf 33 weken, ik moet er niet aan denken 1.5u in de karwei.. ik red niet eens een half uur in de hema. ik ga er eigenlijk maar gewoon vanuit dat het wel normaal is, maar ben benieuwd naar andere reacties
Niet leuk voor jou maar ben wel blij dat je het herkent! In de wereld van fitgirls krijg ik zo n btj t idee dat ik nu nog vlotjes alles zou moeten kunnen doen. Maar wie weet is dat gewoon niet reëel idd
Dit is ook mijn eerste weekje dat mn verlof is ingegaan en het voelt alsof ik ineens voel hoe moe ik ben. En honger, ook onwijs. Heb expres deze week zo min mogelijk ingepland en mn rust gepakt zoveel mogelijk. Uitslapen desnoods s middags nog even gaan liggen. Maar pff sommige dingen (zoals boodschappen) moet ik mezelf echt even doorheen slepen. Hoop door nu even toe te geven aan de moeheid dat ik nog een paar weekjes iets meer energie kan krijgen.
Geen tips want net zwanger, MAAR: appie bezorgt ook aan huis! 😉 Doen we sowieso regelmatig en is echt zo handig!
Ik was de gehele zwangerschap thuis maar was vanaf week 34/35 ook ontzettend moe had ook nergens zin moest me echt overal naartoe slepen. Pak je rust wanneer je kan je hebt het heel hard nodig voor de bevalling. Het is iets wat er inderdaad bij hoort. Probeer iedere dag iets te doen hoe vermoeiend het ook is. En succes met de laatste loodjes.
O dames ben zo blij om dit te lezen. En idd maar eerst eens even aan toe geven en geeft het na n weekje toch weer wat meer boost van energie. Wilde iedere dag gaan zwemmen, vriendinnen bezoeken en shoppen. What was i thinking haha
Tegen een vriendin van mij had de vk trouwens gezegd dat ze eigenlijk aanraadde om de eerste week van je verlof helemaal niks te doen en plannen. Nu gaat me dat een beetje ver (helemaal niks doen), maar met dat in mn achterhoofd heb ik wel expres (na het voelen vd moeheid) dat ook een beetje geprobeerd aan te houden zonder al te veel schuldgevoel. Je wilt natuurlijk wel genoeg energie overhouden voor de bevalling straks
Als ik langer dan een uur "op pad" ben wil ik ook al terug naar huis. Je lijf heeft echt rust nodig, nu je nog kan
Ik ben de hele tijd fit geweest, maar ook ik moet me er sinds kort aan overgeven...helaas. Ik werk nog wel en probeer nog wat in het huishouden te doen en elke dag naar buiten, maar het liefst zit ik ook binnen op de bank met een dekentje en Netflix op
Het knopje is om.. vooral mentaal is dit even schakelen. Ik zou er juist bij stil staan dat je nu sommige dingen nog kunt. Probeer iedere dag iets te doen te hebben. Blijf onder de mensen komen. Ga nog een keer naar de schoonheidssalon, ga lekker zwemmen, naar je vriendinnen oid. Als je nu echt al thuis gaat zitten afwachten kan t echt lang gaan duren. Af en toe vooral aan toegeven maar blijf ook bezig.
Oh ik ben blij met dit topic! Heb nu een week verlof en keek er ook erg naar uit, maar van de bank af komen vind ik nu al zwaar 😂 Doe het wel, maar valt een beetje tegen.
Hier vandaag mijn laatste werkdag en man wat ben ik er klaar mee. Is mijn tweede en ben het al weken zat door slecht slapen en pijntjes. En natuurlijk een peuterpuber erbij. Vorige ging overtijd dus hoop zo dat deze dat niet doet. Ik hoop in mijn verlof een beetje te kunnen bijtanken maar twijfel echt of dat gaat lukken.
Heel herkenbaar, ik sleep me naar m'n verlof toe... vorige keer tot bijna 42 wkn gelopen en ben zelfs een keer onderweg naar de markt gewoon omgekeerd met de fiets omdat ik gewoon zo MOE was Nu met een peuter erbij valt het me nog zwaarder. Maar ik denk echt dat het er in hoort en je energie wordt echt beter een aantal weken na de bevalling! Na
Vandaag een stuk beter hier! Voor de verjaardagen van mij en mijn vriend met de hele familie geluncht bij een pannenkoekenrestaurant en daarna nog buiten "gespeeld" met de neefjes. Geen harde buiken en ook niet dat vreselijk vermoeide. Ik denk dat ik het op "slechte" dagen maar gewoon moet accepteren idd maar vind het een gekke gewaarwording omdat ik het normaal niet ken van mezelf. Ook ih eerste trimester niet moe geweest. Ik prijs me erg gelukkig! Voor alle mama's hier die nog 1 of 2 peuters hebben rondlopen RESPECT. Ik draai me morgenvroeg nog eens om als jullie misschien al bezig zijn met wassen aankleden en opstarten
Pff heel herkenbaar.. Ben ook echt moe en moet me echt tot dingen doen zetten.. Soms heb ik ineens een opleving, en doe ik ineens heel veel. Dan betaal ik daarna wel weer de prijs want dan doet alles weer zeer Vind deze zwangerschap ook wel heel heftig met een kleuter en een peuterpuber.. Maar probeer ook nog wel een beetje van de ¨rust¨ te genieten.. Straks weer druk druk druk met de kleine erbij
Hier goede en slechte dagen. Op de goede dagen sop ik het huis, doe ik boodschappen en heb ik zelfs nog laminaat gelegd en op de slechte dagen chil ik hem gewoon (heb ook geluk dat dat kan, respect voor de mamas met een kleintje in huis). Heb nog een extra schoonheidsspecialist afspraak gemaakt en verwen mezelf na klusjes met een kopje thee en iets lekkers.... 😬 zo kom ik de komende 3 weken nog wel door. 5 wordt een ander verhaal
Herkenbaar hoor , hier ook futloos en moe .. Had ik bij de eerste een stuk minder trouwens . Maar ja hoort erbij ben ik bang , nog ff doorzetten !
Ja, heel herkenbaar. Ik had dit bij alletwee de zwangerschappen in het eerste trimester en bij de tweede ook heel erg in het laatste (had ook enorm veel harde buiken en voorweeën). Ook nu ben ik enorm slap en vermoeid, maar ook misselijk. Ik doe dus echt niet te veel, maar zorg wel dat ik elke dag beweeg (stofzuigen, om maar iets te noemen, en zeker elke dag een rondje naar buiten). Op visite gaan of visite ontvangen doet mij ook erg goed. Ik eet dan ook veel beter. Dus niet te gekke dingen doen (1,5 uur in de Karwei moet je bij mij ook niet mee aankomen haha), maar gewoon elke dag een beetje