Tot nu toe ben ik alleen nog maar onzeker en angstig omdat ik bang ben dat er alsnog iets misgaat. Sinds vorige week heb ik eindelijk een beetje rust en begin ik het vertrouwen erin te krijgen.. Ben niet meer zo gespannen en onrustig. Tot net aan tafel toen ik het besef kreeg dat we volgende week de 20 weken echo hebben. En ben weer terug bij af. Toen we voor een geslachtsbepaling gingen heeft de echoscopiste nog de kindjes nagekeken of ze bijzonderheden zag en dat was allemaal goed. Ze kon toen alleen niet goed naar de hartjes kijken omdat het nog zo klein was. Ze had wel de 4 kamertjes gezien maar verder kon ze er nog niks over zeggen.. Dus ja, nu maar hopen dat de week snel voorbij gaat en duimen dat de baby’s goed gekeurd worden!
Een tweeling! Wat bijzonder! Gefeliciteerd. Tot nu toe heb je niets gehoord wat niet goed zou zijn, dus so far so good. Dat is al positief natuurlijk. En een 20 weken echo is een medische echo en dat is ook gewoon spannend. Zeker als je een tweeling hebt, kan ik me zo indenken. Ik duim voor je dat het allemaal goed zal zijn. Rustig aan, hopelijk is de week snel voorbij voor je.
Ik herken de spanning heel goed. Het lijkt haast op een stukje zelfbescherming. Hopelijk hebben jullie straks een mooie echo van jullie tweeling ( bijzonder!) en kan je steeds wat meer genieten en ontspannen.
Heel herkenbaar hoor. Ik vind elke controle en echo spannend. Ik heb nu regelmatig groeiechos, ivm grote eerste baby en elke echo ben ik weer nerveus .Terwijl alles goed is op alle echo's en k m continue voel bewegen! T is normaal denk ik hoor, hopelijk heb je na de echo weer rust!
Dankje dames, ik hoop inderdaad dat ik na een goede echo wat meer rust kan vinden. Het gaat nu we beter dan bijvoorbeeld volgende week maar nu met de echo inzicht ben ik er toch weer veel mee bezig.
Ik vond de 20 weken echo ook enorm spannend. De andere echo’s die we hadden gehad was toch meer van “oh wat schattig een voetje” etc. En de 20 weken echo is toch echt wel een medische echo en een mijlpaal! Wij moesten wel nog voor een GUO erna. Denk ook dat je de spanning niet 100% voor jezelf weg kan nemen. Hopelijk kan je nog wat rust vinden! Ik duim ook mee voor een goede echo, lijkt mij zo bijzonder een tweeling!
Nee hoe hard ik het probeer lukt toch niet. Heb vandaag veel in de auto gezeten en continu aan gedacht. En daarna zeg ik tegen mezelf ‘kom op ShallY alles is gewoon goed en is het niet zo dan is het zo hoe moeilijk het ook zal zijn’. Maar zal blij zijn als het volgende week donderdag 13.50u is.
Ik herken het ook. Je leeft van mijlpaal naar mijlpaal. Ik blijf het spannend, onwerkelijk en bijzonder vinden. De laatste groeiecho was dubieus. Dus over 4 weken weer kijken meten. Ik maak mij nog niet heel veel zorgen. Kleine moet gewoon op zijn lijntje blijven.
Hier ook herkenning hoor, werd ook van alle kanten aangewakkerd omdat het inderdaad een medische echo is en het kindje van top tot teen wordt bekeken. Hier was alles goed en viel het dus enorm mee. Sterker nog wij vonden het de leukste echo tot nu toe. De verloskundige vertelde ook bij alles meteen dat het er goed uit zag en waar ze naar keek. Dat was heel fijn. Zelfs nog een 3d plaatje gekregen maar dat was vooral heel grappig (met 20 weken nog geen vetjes dus echt een fotomodel was het nog niet). Je kunt zelf helemaal niks doen om de uitslag te beïnvloeden dus als het lukt zou ik proberen om vertrouwen te hebben in je kindjes en uit te kijken naar een uur baby kijken Maar achteraf is altijd makkelijk praten
Bij de 20 weken hadden ze een vergroot niertje gezien. En bij de GUO leek het gelukkig mee te vallen. Hebben bij 30 weken een extra echo gehad en toen was het helemaal bijgetrokken! En achteraf was het zoals in een andere reactie aangegeven ook wel een hele leuke echo. Ze laten echt alles zien! Bij de 20 weken echo hadden wij ook echt een perfect geslachtsshot.
Ik herken de zenuwen wel hoor. Ik vond het erg spannend, ook omdat ik al 7 weken zwanger was toen ik erachter kwam en daarna nog maar kort foliumzuur heb geslikt. En vanaf die 7 weken dus al medicijnen tegen het overgeven. Dus ik was best wel bang dat er iets niet goed zou zijn. Gelukkig was alles prima. Enige wat jammer was, was dat de baby met zijn hoofd achter mijn schaambot lag. Daardoor was het eerst al lastig om de hersentjes te bekijken en kon ze het gezichtje ook niet zien. Van dochter hebben we toendertijd een mooie echo-foto gekregen waarop het profiel duidelijk te zien was. Ondanks een stukje lopen, tig keer op en neer springen, koud water drinken...vertikte deze baby het om een beetje te draaien. Dus niet echt mooie foto's. Maar ik was eerlijk gezegd allang blij dat alles er goed uit zag. Die foto's maken me niet zoveel uit.