Al een paar keer heb ik mijn verhaal gedaan op dit forum als ik het allemaal niet meer zag zitten. Daarom wilde ik jullie ook meedelen dat ik een beslissing heb genomen. Ik loop al maanden te kwakkelen. Ziekte van pfeiffer = HEEL moe, en toen zwanger = NOG moeier! Ik ben doorgegaan met 12 uur in de week werken, dat zou toch moeten kunnen dacht ik. Heb altijd 40 uur gewerkt dus. Maar heb dus ook nog bekkeninstabiliteit en ben ivm opleiding op een nieuwe afdeling begonnen (werk in het ziekenhuis). Vier dagen was ik vrij, en gisteren (de 4e dag) ben ik compleet ingestort. Ik was zo moe, heb gehuild zoals ik in jaren niet gehuild heb en 's avonds had ik zo'n pijn in mijn rug dat ik alleen nog maar heel stil kon liggen. Vandaag ben ik nog gaan werken. En ik wacht nu tot de bedrijfsarts mij terug belt. Ik heb besloten te gaan zeggen dat ik me wil ziekmelden. Ik wil nu wel eens gaan genieten van mijn zwangerschap! Maar hoewel er door deze beslissing een last van me afvalt blijft er ergens een stemmetje in mijn hoofd zitten dat me een schuldgevoel aan praat. want ben pas 17 weken zwanger, en je dan AL ziekmelden. Ben ik dan echt zo'n watje?
Met een pfeiffer erbij lijkt het me heel logisch dat jij je ziek gaat melden! Het is al zwaar genoeg allemaal! Heb dus geen schuldgevoel hoor, want je hebt redenen genoeg om je ziek te melden! Moontje
lieve schat jij moet aan jezelf gaan denken. ik heb pfeiffer gehad, paar jaar terug, en heb r nog steeds last van. als ik teveel doe op een dag heb ik weer hoge koorts. en kan ik vervolges de volgende dag alleen maar slapen. zeker nu ik zwanger ben heb ik er dubbel last van. ik werkte 24 uur per week,, toen ze erachter kwamen dat ik zwanger was hebben ze me in me proeftijd ontslagen. achteraf heel goed geweest, want ik heb t zeker de eerste maanden enorm zwaar gehad , en ik had de werkstress enzo er niet bij kunnen hebben. jij moet je echt ziekmelden, en rusten want als je nu doorgaat, blijf je jarenlang last houden van die pfeiffer. ik heb er nu al 3 jaar last van omdat ik TOEN ook doorging en geen rust nam. en zeker nu je zwanger bent is die rust belangrijk, je lichaam kan het niet aan anders. heel veel sterkte !
Tuurlijk ben je geen watje, als je het niet vol houdt, dan hou je het gewoon niet vol. Klaar uit. De stress die je nu hebt is absoluut niet goed voor je kindje. Ik zou me nu eerst ziekmelden, en wie weet voel je je over een aantal weken beter en kun je toch nog een aantal uurtjes per week werken? Je kindje gaat op dit moment voor. dat is belangrijker dan werk dacht ik. dus schuldgevoel is in mijn ogen niet nodig hoor. Snap wel heel goed dat je dat hebt hoor, maar je moet nu even voor jezelf en je kindje kiezen.
Het aller belangrijkste is dat je goed naar je lichaam luisterd en dat ga je nu doen! Iedere zwangerschap is anders en in de zorg werken is ook heel zwaar als je zwanger bent je tilt toch meer dan je wil en staat in vreemde houdingen. Je ziekte van pfeifer helpt hier ook allemaal niet bij. Ga nu maar genieten! Het gevoel dat er een last van je schouders valt herken ik goed dat haad ik ook toen ik bij 20 weken 50% ging werken en nu nog 1x drie nachtjes werken volgende week en begint mijn vakantie en dan verlof dus bij 30 weken mag ik van mijn verlof gaan genieten. Succes hoor meis en rust maar lekker uit!
hallo Lilly, ten eerste vind ik dat je dat duiveltje op je schouder, die jou probeert een schuldgevoel te geven, direct terug naar de h*l moet sturen. ik merk aan je verhaal dat je de ziekte van Peiffer niet hebt uitgeziekt. Van mijn nichtje weet ik dat dat niet goed was. Zij heeft anderhalf jaar nodig gehad om daarover heen te komen. Constant moe (en zij was NIET zwanger), kon niet leren, kon niet werken. Uiteindelijk heeft ook zij toegegeven en is zij thuisgebleven. Altijd op gezette tijden gerust. Weinig zware werkzaamheden uitgevoerd en vooral naar haar lichaam geluisterd. Hierdoor is ze uiteindelijk genezen, maar ze moet nog wel steeds oppassen, dat ze niet teveel hooi op haar vork neemt. Ik vertel dit niet om je bang te maken of zoiets. Je hebt én de ziekte van Peiffer én je bent zwanger én je hebt bekkeninstabiliteit. Allemaal aspecten, die alle energie uit je lichaam trekken. Jij hoort gewoonweg thuis in bed vertroeteld te worden. kopje thee op bed, lekker verwennen. Een hele dikke knuffel alvast van mij,
Lieve meiden, super bedankt voor de lieve reacties. Ik heb net de Bedrijfsarts gesproken en die zei ook meteen: ZIEKMELDEN! Er is een last van me af gevallen. Ik ben doorgegaan tot het gaatje, en nu is het op. Ga me ook niet meer schuldig voelen en genieten van mijn kindje, maar nu eerst een tukkie doen Kus Lilly
\/ hartstikke goed Lily, eindelijk durf je voor jezelf te kiezen. Je hebt lang genoeg gekwakkelt en wat al eerder is gezegd dat doet je gezondheid niet ten goede. Ga nu maar lekker goed uitrusten en heerlijk genieten van je zwangerschap
meis. blijf thuis en denk aanjezelf. daar heb jij en de kleine veel meer aan. het is ook moeilijk om alleen aan je eigen te denken maar zo hoort het nu wel! je hebt het nodig! Toppie. probeer lekker je rust te kunnen vinden! liefs, Anniek