Jee... zat net foto's van mezelf te bekijken van de tijd dat ik nog zwanger was, en zo ineens mis ik het zwanger zijn Of nee, het gevoel dat het zwanger zijn mij gaf. Ik vond mezelf mooi toen ik zwanger was, was bere-trots op mijn mooie zwangere buik! Ik voelde me speciaal... Had eerlijk gezegt niet gedacht dat ik dat gevoel nog zou krijgen, want ik beschouw mezelf toch als een vrij nuchter typje Najah, gelukkig heb ik de striemen nog op mijn buik die me herinneren aan die tijd, en natuurlijk niet te vergeten een schat van een baby!
Ik was vandaag mee met een vriendin naar de 20 weken echo... Maar ik kon me moeilijk voorstellen dat ik er 3 kwart jaar ook zo bijlag kijkend naar ons hummeltje...! Toen miste ik het ook ontzettend, en ik ben ook een heel nuchter type hihi!
Tja ik ken het. Keano is nu al weer 10 maanden oud. Volgend jaar rond mei gaan we voor een 2e mocht het ons gegund zijn natuurlijk, dan kan ik weer heerlijk gaan genieten van die schopjes, een mooie zwangere buik heerlijk! Maar tot die tijd en heeeeeeeeel lang daarna natuurlijk ook nog ga ik genieten van Keano . Liefs, misspuma
Ik mis het ook nog regelmatig hoor. Zoals je zegt het speciale gevoel. Kan soms zelfs een beetje jaloers worden op zwangere vrouwen haha
Ik mis het ook zo erg! Ik heb niet echt een super zwanerschap gehad,overgeven,en heel erg bandenpijn!en me bevalling was ook echt erg,3 dagen overgedaan,en toen kwam er ook nog een 9 ponder uit Maar ik vond het zo mooi,en voelde me zo speciaal,dat er zo kleintje in mij groeide. Ben soms nog wel stiekem een beetje jaloers als ik zo zwangere buik zie,maar wie weet is het ons nog een keer gegunt! We zijn nu volop aan het genieten van ons heerlijke meisje,maar dat gevoel als je s'avonds in bed lag en ik voelde haar schopjes,heerlijk!
Ik ken het ! Ik zou voorhet zwanger zijn zo nu weer willen maar een 2 e nu zou voor mij te snel zijn , dat komt later nog wel ! Ben ook best nuchter maar ik mis het wel . liefs caroline
Toevallig had ik het er gisteren met mijn man over. Tim is vandaag 1 jaar en heb daar een heel raar gevoel bij. Ben zelfs een beetje verdrietig! Tim is ons 2de en laatste kindje. Ik zal dus nooit meer de eerste plopjes, trappeltjes enz. in mijn buik voelen. Nooit meer een baby waar je zo heerlijk mee kan knuffelen en leren kennen (de eerste dagen) *snik* Tuurlijk is het leuk om Tim en Lisa groter te zien worden. Maar de babytijd is nu voorgoed voorbij! Mijn man snapt het niet. Maar waarschijnlijk is het voor mannen ook gevoelsmatig anders. Wij vrouwen hebben al een band met het kind al voor de geboorte.. het eerste getrappel, je groeiende buik, de hormoonschommelingen en ga zo maar door.