Bah! Wat is dat met werkgevers tegenwoordig?? Ben van het weekend bij mijn moeder geweest en heb bij het raam opendoen (zo'n klapraam met ijzeren haak die uitschuift) een vrij groot houten beeld op mijn teen gekregen. Helemaal dik, blauw (de ondervoet en bovenvoet ook) dus ik kan er bijna niet mee lopen. Mijn schoonzus heeft het gisteren beoordeeld, die is arts, zij dacht in eerste instantie aan een breuk. Gisterenavond mijn directe leidinggevende gebeld, dat ik moeilijk kan lopen, dus moet de ziektewet in voor een paar dagen. Bel ik vanmorgen het hoofdkantoor om me ziek te melden, krijg ik te horen dat ik naar de huisarts moet (was ik toch wel van plan) en daarna moet terugbellen. Dokter denkt zwaar gekneusd, er KAN een breukje in zitten, mocht het meer pijn gaan doen, wordt er alsnog een foto gemaakt. Prima, kan ik me helemaal in vinden, ik denk zelf dat het gekneusd is, niet gebroken, dus ik moet er een paar dagen mee rusten. Bel ik weer het hoofdkantoor. Krijg ik te horen: ja, dan kun je woensdag vast wel weer beginnen, dan heb je 2 dagen rust gehad. Dus ik zeg dat ik alleen op maandag en vrijdag werk (normaal gesproken), krijg ik als antwoord: oooooooooooooh , nou dan kun je vrijdag wel weer aan het werk. Dus ik zeg: nou, dat weet ik voor nu nog niet, ik kan nl niet in de toekomst kijken. Ik moet een paar dagen rusten en dan zie ik dan wel weer verder. Nu kan ik er niet echt op lopen en ik weet niet of ik dat vrijdag wel kan. Daar ga ik nu geen uitspraak over doen! Maar volgens haar kon dat echt wel, haar dochter had haar enkel zwaar gekneusd en kon na 3 dagen gewoon lopen (dan heb je het écht niet zwaar gekneusd, ik heb ooit wéken met een gekneusde enkel gelopen) Heb dus gezegd dat ze het vanzelf wel hoort van mij wanneer ik weer denk te kunnen gaan werken. Ik ben nu dus best heel boos: Ten eerste omdat mijn eigen huisarts al zegt dat ik echt een paar dagen rustig aan moet doen en moet kijken hoe het gaat. Ten tweede, omdat iemand die geen medische achtergrond heeft door de telefoon kan beoordelen hoe mijn voet eruit ziet. Ik werk overigens in de schoonmaak, dat betekend dat ik dus goed ter been moet zijn. Ik kan momenteel lastig de trap op (laat staan dus met stofzuiger, wat op mijn werk wel moet), loop niet snel etc. Bovendien kan ik nu geen auto rijden, dus kán ik niet eens op mijn werk komen! Bah, wat is dit met werkgevers??? :x Sorry, moest even mijn bozigheid eruit gooien!
Grote organisaties joh..... cijfertjes.... adem in, adem uit... . In zulke organisaties is het menselijke aspect idd ver te zoeken, maar goed, zolang jou huisarts dit zo heeft beoordeeld mogen zij niet zeuren, sturen ze maar een arts langs
Lijkt mij inderdaad ook een gevalletje grote organisatie en tijd teveel. Mocht ze weer bellen kun je aangeven dat je niet kunt autorijden maar wel beschikbaar bent voor aangepast werk. Ik weet niet wat voor werk je doet, maar met een gekneusde voet kun je bv wel zittend werk doen voor een paar uur per dag. Dus dan geef je dat gewoon aan, je voet moet een paar dagen rust hebben maar als zij voor vervoer kunnen regelen en vervangend werk dat je dan graag beschikbaar bent voor ze!
Wat BabeBabe zegt. Vaak ben je dan maar een nummer en zitten er een zooitje te duur betaalde 'cijferneukers' te beoordelen wie en wat hoeveel mag kosten. Dat er een echt persoon achter die ciijfers schuilt vergeten ze voor het gemak even. Adem diep in en uit, vat het niet persoonlijk op en laat je vooral niet opfokken. Beterschap meid!
Klopt helemaal hoor, maar ik werk in de schoonmaak van vakantiehuisjes en er is dus geen zittend werk voor mij.
Eens met de rest, adem in adem uit, maak desnoods een afspraak bij je huisarts voor donderdag. Zo ben je ze mooi voor.
Ja, dat is waar! Maar daar ga ik nu niet meer over bellen, net wat iemand al zei: ze sturen de Arboarts maar langs hoor, boeit mij niks. Bovendien zit ik toch in mijn wachtdagen, (heb er 2, ma en vrij) dus pas volgende week zouden ze moeten uitbetalen. En dan hoop ik toch wel weer een beetje normaal te kunnen lopen.
Leuk hè soms. Niet teveel van aantrekken. Het is niet anders nu. En er zal er altijd een zijn die vind dat jij kan werken. Lekker laten kletsen. Voor nu. Voet omhoog en lekker rustig aan doen!
Ja, dat zou ik bijna doen! (al weet ik niet hoe ik dat moet doen, ben niet zo bijdehand in de combi foto + mail)
Je hoeft helemaal niet te zeggen wat je mankeert aan je werkgever. Simpel ik ben ziek is voldoende. Sterker nog, de werkgever mag niet eens vragen wat je mankeert. Dit is voor de bedrijfsarts. Wat de dame aan de andere lijn had moeten zeggen, ik hoop dat je vrijdag weer aan de slag kan.. Laat je uiterlijk het donderdag nog even weten of het mogelijk is ivm planning. Enne beterschap!
ik weet het, eigenlijk moet ik me er ook niks van aantrekken, maar ik vind het gewoon oneerlijk en word er boos om. alsof ik voor mijn lol thuis blijf, voor de lol pijn heb. En dan zo'n domme muts die dan wel even voor mij gaan invullen wanneer ik weer kan lopen. Ik kan daar zeer slecht tegen hoor! :x
Is helemaal waar! Ze mogen dat ook eigenlijk niet vragen, maar goed, mijn werkgever doet dat dus wel, en automatisch vertel je dan wat er is gebeurd. En als ik nu vaak ziek zou zijn.....Maar ook dat ben ik niet. Ik meld me bijna nooit ziek, heb zelfs de laatste mk in juni tijdens het afwachten wanneer het zou komen gewoon gewerkt. Heb niet eens gemeld dat ik überhaupt een mk zou krijgen!
Tsja en arboartsen kun je ook niet veel mee hoor. Die werken hun protocolletjes ook af.. Zelf aangegeven bij de arboarts het nog niet te zien zitten om weer te gaan werken maar toch moet ik morgen aan de slag. Weliswaar in een opbouw maar toch... Beetje jammer!
Helaas helpt de beroepsgroep waarin je werkt niet in jouw voordeel. Hier gebeurt het namelijk vaker dat mensen zich sneller ziek melden voor minder ernstige dingen. Helaas ben jij hier nu de dupe van doordat ze door die mensen extra controleren en extra streng zijn.
Belachelijk he? Jij weet denk ik nog wel van vorig jaar die toestand op mijn werk na de geboorte van L*. En ik ben makkelijk hoor: als ik niet kán werken, gá ik niet werken, geen werkgever die mij dwingt hoor. Vorig jaar heb ik de rechtsbijstand ingeschakeld, toen mocht ik ineens wel thuisblijven en kreeg ik betaald. Bovendien ben ik ook de eerste die weer aan het werk gaat zodra ik wél kan. toen ik 20 was liet ik me nog wel eens intimideren (bij wijze van spreken dan) Nu ik bijna 40 ben kunnen ze me de pot op :x
In deze tijd is het echt verschrikkelijk, zeker in grote organisaties wordt echt alleen maar gekeken naar de centen en totaal niet naar de mensen :x Ik zou me ook niet laten intimideren, gewoon donderdag nog eens naar jouw huisarts gaan en als die zegt dat je nog niet mag werken, heel simpel, direct donderdag bellen en zeggen dat je vrijdag niet komt! Trouwens, beterschap!