Tijdens mijn vorige zwangerschap heb ik vanaf ca 22 weken rust moeten houden ivm al regelmatige harde buiken, met 30 weken heb ik toen (uit voorzorg - bmh was nog niet echt sterk verkort en ook nog dicht) longrijpingsspuiten en weeenremmers (infuus) gekregen, omdat de CTG tegen die tijd toch echt lichte weeenactiviteit oppikte. Met heel veel rust is het daarna rustig gebleven, tot ik met 34 weken weer meer ging doen (had nog 2 andere kinderen die ik niet nòg eens wekenlang bij opa & oma (heb niemand anders enigszins in de buurt) onder kon brengen), toen kwamen de harde buiken als snel weer terug. Uiteindelijk heb ik het toch nog tot bijna 39 weken uitgehouden, dus eind goed, al goed. Maar nu ben ik dus weer zwanger en toch wel wat bang/zorgelijk over hoe deze zwangerschap zal gaan verlopen. Daarom zou ik graag ervaringen lezen van moeders die na een zwangerschap met voortijdige weeenactiviteit nog een zs hebben gehad (en dan natuurlijk m.n. hoe die volgende zs dan is verlopen ). Mijn zorgen zijn vooral gebaseerd op de ervaringen uit mijn 1e 2 zs - 1e keer spontane vroeggeboorte met bijna 35 weken (nooit harde buiken/voorweeen gehad), 2e keer harde buiken vanaf zo week 34 (echt elke 10-15 min. de hele dag door, elke dag) en al wat ontsluiting - en het feit dat ik nu, met net 4,5 week al behoorlijk last van m'n rug heb, vooral als ik wat langer zit...
Goedemorgen, Ik zit in dezelfde situatie. Ik had bij 1e zs ook weeen. lag met 27 in het zh en toen geremt, dit werkte niet en toen ook de longprikjes. Ik heb uiteindelijk tot 32 weken in het zh gelegen en met absolute bedrust uitgehouden tot het einde. Nu heb ik met de 2e sinds 17 weken harde buiken en lig ik sinds 23 weken plat met lichte weeen en verkorte bmh. Ze konden voor 25 wk natuurlijk niks doen, en nu moet ik wekelijks op controle. Ze ondernemen nog niks, omdat rust lijkt te werken. Ik ben als de dood dat ze me weer langdurig opnemen. Ik vind om te remmen 48u opnamen geen probleem maar weer weken dat gaat gewoon niet met nog eenkleintje thuis. Ik merk wel dat laatste dagen veel erger is geworden, dus ben benieuwd wat ze woensdag zeggen... Hoever zwanger ben jij ondertussen?
Mijn zoon is met 28 weken geboren. Het ging zo snel, dat er geen mogelijkheid was om het te remmen. We waren maar net op tijd in het ziekenhuis. Daarna ben ik nog een keer zwanger geweest. Uiteraard hadden ook wij de nodige angsten. We waren heel bang dat onze dochter ook weer te vroeg zou komen. Maar ik ben nu pas 2 dagen na de uitgerekende datum bevallen na een vlekkeloze zwangerschap!
@ emmy Wat fijn dat jouw 2e zs wel 'volgens de boekjes' is verlopen! Weten ze ook wat er de 1e 'mis' is gegaan, of wordt het gewoon op 'pech' geschoven? @ noel Jij dus ook al vanaf 17 weken harde buiken... Toen begonnen ze bij mij ook de vorige zs en daar ben ik nu dus weer best bang voor, al was het bij mij (gelukkig) niet zo erg als bij jou. Mijn bmh was met 22 weken wel ietsje verkort, maar niet dramatisch en de weeen die ik had waren echt maar heel licht en bleken verder dus niet veel te doen. Zie dat je inmiddels al 28 weken bent - gaat de goede kant op! Snap je ook helemaal dat je nu helemaal niet op een langere opname zit te wachten. Ik ben de vorige keer 1x 2 dagen en 2x een week in het zkh geweest en dat was al een catastrophe met 2 kleintjes om onder te brengen. Nu, met 3 zal dat nòg moeilijker worden (heb niet zoveel fam. / vrienden in de buurt wonen waar ze in zo'n geval terecht kunnen) en dus zit nu echt helemaal niet op een langere opname te wachten. Ik ben nu net 7 weken - nog steeds heel pril dus. Pijn in m'n onderrug was na 2 dagen weer weggezakt en sindsdien heb ik er alleen nog last van als teveel/te lang til of draag. Verder merk ik (gelukkig) momenteel nog helemaal niets. Alleen af en toe steekjes van de groeiende bm. Hebben de geplande vakantie voor de zekerheid maar naar het begin van de zomervakantie verlegd, zodat we dan iig voor de 17 weken weer thuis zijn.
Bij de eerste had ik vanaf 22 weken harde buiken en met 26 weken lag ik met weeen in het ziekenhuis. Gelukkig kunnen remmen en de weken daarna in en uit het ziekenhuis. Onze zoon is met precies 37 weken geboren. nu kreeg ik al veel eerder harde buiken. Met 21 weken had ik al weeen, maar ze doen dan nog niks. Ik heb 1 weeenremmer gehad en gelukkig is het gezakt. Met 24 weken in het ziekenhuis met weeen en weer weeenremmers. Nu ben ik wel thuis zonder weeenremmers of iets dergelijks en heb ik bedrust. Ik moet iedere week op controle komen en meet de gynaecoloog mijn baarmoederhals. Vrijdag moet ik weer, spannend! Ben ook benieuwd tot hoe lang ik het vol kan houden en hoe vaak ik nog in en uit het ziekenhuis moet.
Bij mijn eerste had ik vrij veel harde buiken vanaf 20 weken. Met 32 weken in het ziekenhuis opgenomen met weeen. Leek in de eerste instantie niet geremd te kunnen worden dus longrijpingsmedicijn gekregen. Dochter is uiteindelijk pas met 40 weken geboren! Bij de jongste ook al harde buiken vanaf 20 weken. Met 27 weken in het ziekenhuis gekomen met weeën. Daar gelegen tot 31 weken en zoonlief is na 36+3 weken geboren. Mijn gyneacoloog gaf ook aan dat dit misschien "mijn manier van zwanger zijn" is. Dus dat mijn lichaam 'gewoon' zo op zwanger zijn reageert en net een extra steuntje in de rug nodig heeft om het uit te zingen. Ik vraag me wel of hoe dat ooit met een eventuele 3e zal verlopen (niet dat daar nu sprake van is).
Nou dat vroeg ik me dus een beetje af. Ik heb mijn eerste zwangerschap ook uiteindelijk uitgedragen tot 40 weken. En gyn zei mij hetzelfde, dat dit gewoon bij mij "hoort" dat mijn lichaam het gewoon zo doet. Nu heb ik bedrust vanaf 22 weken met erge harde buiken, nog geen opname of remming, ze leggen me ivm vorige eker neit eens aan ctg. Waarom dat niet gebeurd mag joost weten, maar vroeg me af of deze nou eerder komt ofdat ik gewoon weer de 40 ga halen. Ik moet zeggen dat het nu heftiger is als toen en dat ik het zo beu begin te worden, moet soms gewoon spugen omdat me buik zo beurs is maag zo geirriteerd. Maar ja nog even volhouden.
Dat idee heb ik inmiddels ook wel een beetje, dat ik dit 'gewoon' 'mijn manier' van zwanger zijn is... Gelukkig zijn ze waar wij wonen over het algemeen heel begripvol in het ziekenhuis (doen hier niet aan thuisbevallingen) en ben ik de laatste 2 keer al vòòr de echte weeen kwamen, opgenomen. Zat er beide keren met 38 weken gewoon echt helemaal doorheen, m.n. door al die harde buiken/voorweeen. Die laatste 2 keer is de bevalling grappig genoeg ook vrijwel gelijk na m'n opname begonnen (3e keer wel met een klein beetje homeopatische hulp om de harde buiken wat sneller over te laten gaan in echte, regelmatige weeen). Is dus wel een geruststelling om te weten dat als ik het ècht niet meer trek, 'het einde' echt nabij is en ik me ook niet tot het allerlaatste moment thuis hoef lopen te kwellen, maar evt. al eerder 'verlichting' in het ziekenhuis kan zoeken. @ Noel Idd, wel nog even volhouden hoor! @ Anne Bij jou dus rond dezelfde tijd harde buiken, maar bij de 2e een sneller/heftiger verloop. Denk dat de kans best groot is dat het bij een evt. 3e bij jou nòg wat 'erger' zal gaan... Bij mij kwamen de harde buiken de 3e keer al (veel) eerder dan bij de 2e keer, dus houd ik er toch wel rekening mee dat ze deze keer wellicht nòg wat eerder zullen komen. Merk nu ook al dat m'n onderrug/bekken al veel losser is, want bij belasting heb ik daar nu nu al met vlagen behoorlijk last van.
Ik moet zeggen nu de tweede zwangerschap ook zo heftig verloopt, wij zeker geen derde meer willen. ik vind het nu allemaal zo spannend en heftig dat 2x meemaken meer dan genoeg is. Daarbij weet ik niet hoe lang ik het nu vol kan houden tot de baby geboren wordt, maar die angst en onzekerheid is niet fijn. Daarbij stel dat de baby wel met 24 weken geboren zou zijn dan zouden we daar super veel zorgen over hebben en dat kan ik de baby en ons gezin niet aandoen.
Nou wennepen dat hebben wij ook zo hoor. Ik zou ook niet voor een 3e gaan. Gewoon het risico dat het eerder komt en stel je voor de 25 weken en je dan een kindje heb wat overlijd nee ik ben super blij straks met deze 2e erbij. gelukkig zijn wij over de "krietieke" fase heen ben morgen 29 maar heb gewoon stress eceem van de spanning van de laatste weken. Swiebertje ideaal zo'n ziekenhuis, hier zouden ze dat neit doen hoor. Ik zal het eens aankaarten. Ik ben het nu af en toe al zo beu, dag en nacht die harde buiken loop soms gewoon te spugen omdat me maag en buik zo van streek is door alles. Kleintje is ook wel erg druk en dat bevorderd het natuurlijk niet. Maar voorlopig meoten we het hoedan ook uitzitten nog 2 mnd.
bij colin vanaf 30 weken echt serieuze harde buiken en verklorting bmm (al met ruim 20 weken gevoelige buik) tot 34 weken geremd in delen 9ook 5 x opname ziekenhuis) hij is uiteindelijke op volledige rust blijven zitten tot 38,1 . Shannon eerste echte harde buiken bij 25 weken, rust! (tel er wel even zware bi bij op ) gelijk bbm nog geen reactie, wel bleven de harde buiken, veel ctg's bmm verkorte iets maar bleef redelijk goed en toen met 33+ 5 met spoed naar ziekenhuis weeen, niet te kort en van bijna 4 cm lange bmm naar 3 cm ontsluiting in 4 uur , gelijk longrijping gehad natuurlijk. de 5e pil remming werkte en ik kon een onrustige nacht in op de verloskamer met couveuse naast het bed ze verwachte haar wel degelijk.. de volgende dag platgespoten ik moest volledig in de ontspanning mijn buik wou niet meer rustig worden om de 2 min. volle wee , maar bmm bleef gelukkig gelijk. op volle sterkte geremd nog 4 dagen en toen we zien het wel. als ze komt komt ze we kunnen het dan ook gewoon niet meer tegenhouden. ben nog 1 week thuis geweest en in de middag van 35 weken en 2 dagen voelde ik het al , gaat niet lang meer duren en indd om half 10 de volgende dag ben ik gaan douchen en toen voelde de douche niet fijn(mijn manier van testen serieus of "de normale" weeen) en om 16.21 was onze dochter er met 35 weken en 3 dagen. Achteraf is het goed dat ze niet nog eerder geboren is , want ze was jonger als die 35 weken. ze ' deed" als een 33 weken kindje heeft ook neocate gehad en 16 dagen in ziekenhuis gelegen , wat lang is voor een 35 weken termijn. dus mijn verhaal is niet wat je wilt hoen denk. hier dus rust vanaf 25 weken bij de 2 e .. en dat kan je niet kiezen als je naar het ziekenhuis moet moet je , ook al lopen er al kinderen , dus pak nu alvast wat rust tussendoor, luister naar je lichaam. misschien hou je het dan langer vol, ik hoop het..
Noel, Fijn 29 weken!!! Super zeg! Weer een mijlpaal behaald. Balen dat jij ook zoveel last hebt van harde buiken. Zijn ze ook pijnlijk of valt dat mee? Wij lopen bijna gelijk op, ik ben maandag 29 weken. Toevallig afgelopen vrijdag op controle geweest bij de gyn en hij zegt dat we toch echt moeten proberen om tot 32 of liever nog 34 weken vol te houden. Ik heb nu evt weeenremmers mee naar huis gekregen die ik nu dagelijks moet nemen. Ik vind het wel lastig, want het zijn dan toch weer medicijnen die ik 5 weken lang moet nemen. ik krijg daar ook vreselijke hoofdpijn van en daar wordt ik echt niet vrolijk van. Maar aan de andere kant wil je er wel alles aan doen om de kleine binnen te houden.
@ Noel en Wennepen Ik snap jullie wel, hoor, dat jullie zo over een evt. volgende zs denken. Bij mij was het zeker de laatste keer wel best heftig, maar nog (lang) niet zò critisch als bij jullie. Mocht dit hummeltje evt. eerder gaan komen, denk ik eerder richting 30-35 weken, dus dat valt dan wel mee. Leuk blijft natuurlijk anders, maar rond de 20-25 weken is natuurlijk veel moeilijker... @ mimi Niet echt leuke zs, zeg... Wat dat betreft ben ik ook echt blij dat mijn oudste met bijna 35 weken kwam en er toen dus ook niet is geprobeerd tegen te houden - sterker nog: toen ik eind van de ochtend met gebroken vliezen op de verloskamer kwam, was het 1e wat de dienstdoende arts me zei dat als de weeen 's avonds nog niet zouden zijn begonnen, ze me zouden inleiden en als de bevalling 's nachts dan nog niet op gang zou komen, ik gelijk een ks zou krijgen. (da's dan weer een keerzijde van de ziekenhuismentaliteit hier, ook met zulk soort dingen reageren ze heel snel). Bij de jongste ook wel een aantal dagen min of meer preventief weeenremmers gekregen (infuus) en wil die dus echt niet meer hebben, iig niet meer 'preventief' (bmh was nog lang genoeg en de lichte weeen die ik had leken daar ook geen invloed op te hebben) - wat voel je je daar ***** was, zeg! Echt respect voor de moeders die er langer dan een paar dagen en/of vaker aan hebben gelegen of gedurende langere tijd thuis tabletten hebben genomen! Merk nu dat het ook al regelmatig 'onrustig' is onder in m'n buik - geen lekker gevoel, dus vrees dat ik idd nu al een stapje terug zal moeten doen...
Swiebertje, als je buik nu af en toe al onrustig is zou ik zeker een stapje terug doen. Al is het maar om achteraf geen "had ik maar eerder rust genomen" gevoel te krijgen. Bij de eerste zwangerschap ging ik door, mede omdat we niet wisten dat de harde buiken ervoor zorgden dat de bmh verkortte. Maar bij deze zwangerschap heb ik op tijd een stap terug gedaan en daar voelde ik me toen en nu erg goed bij. Vooral omdat ik een week nadat ik rustig aan ging doen (ook 50% de ziektewet in ging) in het ziekenhuis kwam te liggen. Ik ben dus blij dat ik daarvoor al rustig aan heb gedaan zodat ik me niet schuldig voel. Het is idd heel heftig als je voor 24 weken weeën krijgt, want dan doen ze dus niks. Ik had nu de eerste keer al met 21 weken weeën en de arts kwam nog niet eens kijken. Hij meldde telefonisch dat ik 1 weeenremmer kreeg (meer om mij gerust te stellen) en dat ik naar huis kon en daar maar in bad moest gaan. Op dat moment zakt de grond onder je voeten vandaan. Nee, voor mij geen risico's meer. Hopelijk mag ik nu weer een gezonde knul op de wereld zetten en dan is mijn gezin meer dan compleet!
Goedemorgen sorry voor late reactie. Maar idd wennepen bij mij met 22 weken deden ze ook niks bmh was 3 mm dus geen paniek niet zeuren ed rustig liggen was het advies. Ik snap gewoon niet waarom ik geen remming krijg, misschien omdat ik vorige keer tot 40 weken heb uitgedragen? Dat jij wennepen pillen ook mee krijgt voor thuis... Ik gaf vorige week aan dat het erger was geworden, maar ik moet antwoorden dat het niet echt pijnlijk was. En verder word er niks gedaan geen ctg niks. Gisterav was het feest had zeker voor 2u elke 2/3 min een harde buik, heb op gegeven momentgewoon lopen spugen omdat me maag zo van slag was. Ik heb woens weer controle. Word er gewoon een beetje moedeloos van. Ik ga dit ook echt niet volhouden tot 40 weken of nog langer pff. Ze zijn zo makkelijk hier, ik zal ook echt niet net als bij jou swiebertje eerder geholpen worden, jammer dan hoor zeggen ze hier. Weet gewoon niet wat ik er mee aan moet...
Noel, jeetje meid wat balen dat ze jou gewoon zo door laten lopen!Ik begrijp je helemaal dat je het niet ziet zitten om zo door te blijven gaan. kun je niet aangeven dat je dit niet trekt, evt aangeven dat je heel bang bent dat de kleine voor de 34 weken komt en vragen om iets preventiefs? Ik weet dat het vaker gedaan wordt, ik kende iemand die ook weeenremmers thuis had, dus ik ben niet de enige. (ik had die eerst van haar gekregen, maar durfde die niet te nemen. Ik heb die nog liggen en zou ze naar je op kunnen sturen, gaat om adalat oros) Ik heb het zwangerschapsdagboek van onze zoon erbij gehaald en nagelezen. Ook toen kreeg ik met 29 weken weeenremmers mee naar huis. Toen was zelfs mijn bmh nog korter dan hij nu is, dus dat geeft me wel goede hoop dat ik nog een paar weekjes kan rekken. Uiteraard met goede rust!
Goedenmiddag, Ik heb net ziekenhuis gebeld en nagevraagt over mijn afspraak morgen. Ik had weer een afspraak bij assisitent. Nou heb aangegeven dat ik dan niet kon klaar. Dat het verder niks toevoegd en dat ze verder niks doen met mijn op en aanmerkingen. Toen heeft ze even overlegd en gekeken en mag nu morgen bij arts komen. Ik zei al mag ook volgende week maar ze wilde liever morgen naar aanleiding van mijn verhaal. Dus misschien maar even goed. Lief aangeboden van je met die pillen, maar ik ben ook niet oz'n held omdat zo in te nemen hoor. Ik denk dat ze mij ook zo laten lopen omdat ik het de vorige keer ook uitgedragen heb. Maar toen was het minder en ben ik 5 weken opgenomen geweest. Vind vreemd hoor, lekker makkelijk. Het is zelfs 's nachts dus rust help weinig meer. Mijn bmh is nu 2,7 dus niet eens zo kort, maar dan nog. Voel wel dat de kleine naar beneden ligt en je ziet ook dat mijn buik gezakt is. Ben een wandelend spook zie er niet uit. Breekt me gewoon op.
Noel, wat goed dat je gebeld hebt en uit hebt gelegd dat je aan een assistent "niks" hebt. Tuurlijk moeten hun het leren en ervaring opdoen, maar liever niet met dit soort klachten! Het gaat tenslotte wel om een mensenleventje. Wat fijn dat je nu morgen bij de arts kan. Ik zou het echt heel duidelijk zijn dat je heel veel last hebt en toch bang bent dat het te vroeg gaat komen. Ook zeggen dat je toch heel graag de 34 weken wil behalen voor de baby, maar dat het op deze manier niet te doen is. Ik hoop dat de arts echt iets voor je kan doen meid! Mijn baarmoederhals is op dit moment ook niet echt "kort". Hij is nu 2.5cm, maar omdat ik zoveel harde buiken heb is mijn buik een soort tijdbom en afwachten wanneer hij afgaat. En dat hebben we dus liever niet voor de 34 weken. Heel veel succes en sterkte morgen. Laat je even weten wat de arts heeft gezegd?
Ja ik laat motregen weten hoe t ging. Wel fijn hier je verhaal kwijt te kunne Bij mensen die je begrijpen, in dezelfde situatie zien en niet denken daar je je aansteld.
Heel goed van je Noel! Je ziet dat als je gewoon echt op je strepen gaat staan, er vaak opeens toch meer mogelijk blijkt te zijn dan eerder aangegeven. Hoop dat de arts je morgen (wat) gerust kan stellen. Mijn bmh zat de vorige keer rond de 28 weken nog op bijna 3cm, maar dat geldt hier al als 'verkort' (in NL is dat pas met 2,5cm) - vandaar dat ze hier ook al eerder ingrijpen, vermoed ik. Onverwacht morgen al de 1e echo. Wilde eigenlijk een afspraak maken voor ergens begin juni, maar kon alleen òf morgen, òf half juni (met 12,5 week) en dat was volgens de assistente al te laat. 1e Onderzoek moet officieel wel voor de 16e week en de termijnecho eigenlijk zo tussen de 10 en 12 weken, maar blijkbaar willen ze je bij deze praktijk de voor de 10 weken ook echt al een keer 'gezien' te hebben. Nou ja, heb gelukkig nog zo snel opvang voor alledrie de kids kunnen regelen, dus nu maar hopen op een mooie echo morgen. Heb sinds gisteren en vooral vandaag alleen echt heel erg last van m'n rug/bekken. Vooral bij opstaan, maar soms 'schiet' het er ook wel 'zomaar in' tijdens het lopen - erg pijnlijk. Wordt voorlopig de middelste dus maar ff helemaal niet (op)tillen en de jongste zo min mogelijk dragen (m'n buiten - wel jammer, want we vinden het rugdragen allebei juist zo gezellig ).