Leuk dat verlof, maar zo langzaam begin ik me toch stierlijk te vervelen. Elke dag naar de speeltuin, kinderboerderij, dierentuin, bos etc. begint me flink de neus uit te komen en ik heb 's avonds weinig meer te vertellen dan hoeveel poepluiers en snotneuzen ik verschoond heb. Mijn huis blinkt inmiddels de pan uit en elk kastje en hoekje is inmiddels 100x uitgezocht en schoongemaakt. Vrij knap voor iemand die een broertje dood heeft aan huishoudelijke klusjes. Ik mis vooral de variatie tussen werk en zorg. Elke dag is namelijk hetzelfde, waardoor ik minder geniet van het zorgen dan als ik wel zou werken. Begrijp me niet verkeerd ik geniet van mijn twee dames, maar ik mis wel mijn werk en de afwisselingen in de week. Iedereen lijkt het zwangerschapsverlof tekort te vinden, maar ben ik nu echt de enige die het behoorlijk lang vind duren?? Vertel me dat ik geen alien ben !
Mijn verlof zit er per morgen op, maar ik heb bijna mijn hele verlof wel dingen voor mijn werk gedaan. En aan de ene kant ben ik blij dat ik geestelijk uitdagend bezig kon zijn, anders was ik gillend gek geworden denk ik, maar aan de andere kant was er ook wel een moeten aan waardoor ik niet altijd zoveel tijd aan huis en kind kon besteden als ik gewild had. (sowieso laat meisje niet zoveel huishouden toe, gisteren ging ik de kledingkast opruimen, heb 1 lade kunnen doen( En nu heb ik zin om morgen weer terug te gaan, maar ik wil eigenlijk mijn meisje geen hele dagen alleen laten!
Hoe lang heb je verlof gehad? Heel veel succes en ook pleizer (?) morgen! Ik draag mijn dochter heel veel in een draagdoek, waardoor ik eigenlijk het grootste deel van de dag mijn handen vrij heb. De oudste hoeft niet de hele dag geentertaind worden en speelt heel goed alleen. Natuurlijk spelen we ook samen, maar de hele dag vind ik ook niet nodig. Ik heb dus behoorlijk wat tijd over voor van alles en nog wat. Veel vinden het raar, maar ik heb er dus echt geen moeite mee om mijn meisjes bij de oppas achter te laten. De oudste vindt het daar geweldig en de jongste straks ook vast en zeker. Ik hoef nou ook weer niet fulltime te werken, maar geen probleem om ze een paar dagen per week 'alleen' te laten.
Pff, ik moet donderdag weer gaan werken, op een nieuwe baan nog wel, maar ik zie er verschrikkelijk tegen op! Ik moet dan mn dochter en mn kleine mannetje uit handen geven, en ik heb net een lekker ritme met mn mannetje het is heerlijk genieten, en dan moet ik daarmee stoppen. Bah, vind 't verschrikkelijk!
Pff... ik heb hier nog 2 maand vakantie en ik ben er erg blij om. Kleine meid slaapt slecht en oudste is flink aan het peuterpuberen dus hier mn handen vol aan die 2 en kom alleen aan de noodzakelijkste dingen toe.
Ik ben dus toch een alien . Ik heb het gewoon niet zo druk, maar goed de baby is makkelijk, dochter luistert op een enkele peuterpuberbui best goed en ik ben nogal een hyperactieveling. Plus ik ben al vanaf begin maart thuis. Zal allemaal wel meehelpen dat ik me inmiddels de pan uit verveel. Ik heb net met manlief afgesproken dat we nog even een last minute gaan boeken, zodat ik in ieder geval even uit de sleur kom. Ik kan er echt heel slecht tegen als elke dag hetzelfde is.
Hahaha, je bent echt geen alien hoor. Na de geboorte van mijn oudste vond ik het gewoon mooi op tijd om weer aan het werk te gaan - ik ging weer aan het werk toen hij 13 weken oud was. Eerder had ik niet gewild, omdat hij met 11 weken nog een aantal dagen is opgenomen in het zkh. Daarna moesten we allebei helemaal bijkomen. Na de 2e zat ik noodgedwongen veel langer thuis, omdat ik m'n baan was kwijtgeraakt. Gelukkig heeft dat niet heel lang geduurd. Maar ik ken ook vrouwen die, net als jij, nog voor het eind van hun verlof zaten te popelen om weer aan het werk te gaan. Dat waren geen aliens, dus met jouw buitenaardse eigenschappen zal het ook wel meevallen. Ik denk alleen dat veel vrouwen het liever niet zeggen, omdat sommige mensen dat 'not done' vinden als je liever ook weer aan het werk gaat, ipv 24/7 bij je baby te zijn.
Ik was beide keren ook wel weer aan werken toe hoor. Ik "snapte niet" waarom moeders er zoveel moeite mee hadden om hun kindje "uit handen" te geven....en dat ze zo tegen t werken opzagen enzo. Ik was juist blij om idd over iets anders dan luiers en voedingen te praten. maar ik vond de 12 weken bevallingsverlof prima hoor.
Ik was ook blij terug aan de slag te gaan! Maar hier op kantoor waren er ook vele collega´s die me met gefronst voorhoofd aankeken dat ik weer zo snel op kantoor was. Ik denk dat er veel van afhangt hoe het kind is. Onze dochter sliep al door met 4 weken, had geen reflux, bijna geen buikkrampen, sliep overal, was ook niet super aanhankelijk... m.a.w... soms een beetje saai ( niet zo letterlijk opnemen dames!!!) in vergelijking wat ik hier soms voor verhalen lees. Dus ik was uitgerust en had niet meer nood aan tijd om mezelf terug op plooi te krijgen. Dus was ik blij dat ik weer iets anders kon als poepluiers te tellen en met kind op pad te gaan... Tot ik onze dochter naar de dagouder bracht... ergens had ik gedacht iets verkeerd gedaan te hebben. Wat bleek, ik had een dagouder waar ik niet zo op 1 lijn mee lag en dat speelde me parten. Een maand later een andere dagouder gevonden die super was! En met een goed gevoel kon ik eindelijk weer mijn collega´s opjagen, discuties uitvoeren en nog veel meer. Eindelijk terug voor mezelf een evenwicht gevonden tussen mama zijn en het "andere".
Ik was beide keren ook wel toe aan werken. Bij de eerste was ik al thuis met 32 weken en heb heerlijk genoten van mijn verlof maar ook een heel makkelijke baby dus ook veel tijd over. Bij de 2e heb ik gewerkt tot 34 weken en zij werd al met 36+6 geboren. Dus al snel 2 kids maar ook snel onze draai gevonden. Hopelijk gaat het deze keer ook zo makkelijk, ben al thuis vanaf 25 weken en heel erg klaar met het niks kunnen doen dus ik denk dat als ik eenmaal los ben dan mijn hele huis onder handen neem, lekker knuffelen en spelen en daarna weer lekker werken. xxxxxxx
Ook ik vond het heerlijk om na mijn verlof weer te gaan werken en weer "gewone" gesprekken te voeren... en weer gewoon ik te zijn ipv alleen maar mama van. Wat ik tussendoor gedaan had was ook af en toe op het werk koffie gaan drinken, weer ff lekker bijbeppen met de meiden... heerlijk!!! En de ene keer nam ik de kleine mee en de andere keer nam papa de zorg op zich en ging ik even alleen op pad!
Wat fijn dat ik toch aardser ben dan ik dacht . Ik merk ook aan reacties uit mijn omgeving dat 'not done' is om aan te geven dat je zin hebt om te werken. Schijnbaar hoor je als kersverse jonge moeder tranen met tuiten te huilen als je je kind naar de opvang brengt, omdat je het liefst dag in dag uit op de bank met je baby wilt troetelen. Ik wissel het troetelen liever af met een interessante dag op mijn werk. Ik heb het idee dat ik dan ook evel bewuster met ze bezig ben dan Ik ga trouwens weer aan het werk als ze 14 weken is. Ze is een paar weken te vroeg geboren en dan krijg je 'extra' na de geboorte. Goed idee trouwens van het tussendoor koffie drinken op je werk. Ik ga dat deze week direct doen en verder ben ik flink mijn vakliteratuur aan het bijlezen, zodat die hersenpan van mij nog een beetje geprikkeld wordt .
Herkenbaar! Ik heb tot 36 weken gewerkt (nergens last van) met 38+1 bevallen (onverwachts ingeleid) en na een week of 10 had ik weer zoveel zin om te werken... Toen mijn officiële verlof eindelijk om was heb ik snel mijn werk gebeld en gevraagd of ik weer mocht komen werken (had eigenlijk nog vakantie 4 weken) Gelukkig was dit geen probleem en kon ik weer heerlijk beginnen... Ik was het thuis zitten echt beu Nina sliep ongeveer heel de dag en ik had het wel gezien thuis (niet om Nina) maar ik maakte gewoon niets mee en kon moeilijk elke dag bij mensen op de stoep staan,winkelen enz... Ik vond het echt SUPER om weer te gaan werken... En zou het echt niet kunnen/willen missen
Ik was ook blij weer de deur uit te mogen. Het laatste weekend van mijn verlof ging ik met schoonzussen en zwagers naar de dierentuin. Een van mijn schoonzussen was een maand eerder bevallen en begon ivm vakantie en verlof tegelijkertijd met mij. Andere schoonzus, "dus morgen weer beginnen". Ik "ja heerlijk." Schoonzus "ja vreselijk." Haar reactie is wat meer standaard, maar ik ben gewoon geen thuisblijfmoeder. Ik wil heel graag werken.
Ik ben nu weer een week aan het werk en vindt het heerlijk. Al moet ik wel zeggen dat ik er eerder niet aan toe was. Maar ik kan mijn werk ook niet missen hoor en blij dat ik tijdens het avondeten weer wat anders te vertellen heb dan hoeveel luiers ik verschoond heb op een dag. Mensen zeiden ook "even door de zure appel heen bijten". Maar die appel was helemaal niet zuur...
Je bent geen alien hoor Bij de eerste heb ik HELLP gehad dus daar had ik de volle tijd wel nodig om te herstellen, maar bij de tweede was ik na 8 weken wel gaar. Alles had weer een ritme, kindje goed aan de borst, jeetje wat zijn dan de dagen lang zeg! En al mijn vrienden en vriendinnen werken dus helemaal geen aanspraak overdag....ik had nog een maand vakantie aan mijn verlof geknoopt maar dat ga ik deze keer echt niet doen hoor, lekker weer direct aan het werk
Als ik zou kunnen stoppen met werken, zou ik het gelijk doen. Ik vind het heerlijk om mijn tijd met mijn zoontje te besteden. Als hij slaapt, maak ik vast het eten, beetje opruimen, en soms ook even helemaal niks Ik moet maandag weer beginnen met werken, ik zie er niet meer tegenop (ben afgelopen week al eventjes geweest weer om wat bij te kletsen enzo) maar om nou te zeggen dat ik er naar uit kijk..
Je bent niet alleen. Ik zou het echt heel erg slecht doen als thuisblijfmama Ik ben 5 weken geleden bevallen en zou het niet eens erg vinden om volgende week weer te gaan werken. Heb een ontzettend leuke baan en een geweldige oppas, waar ik mijn kinderen zonder probleem achter laat. En werken is voor mij gewoon even tijd voor mezelf. Dat heb ik echt nodig om thuis weer een leuke mama (en vriendin) te kunnen zijn.