hoi ik snap de TS wel.... was ook blij weer te mogen gaan werken hoor. heb nu zelfs een weekje verlof en das men ding al niet. heb veel liever men ritme opstaan .... KDV .... gaan werken.... boodschappen ofzo doen, ..... KDV.... en naar huis. vind dat saai zo thuis zitten en heel eerlijk???? vind ene hele week met men meid veel vermoeiender dan een week gaan werken zie ze heel graag maar vind het fijn 5 d werken en dan 2 d samen thuis. en ook zij gaat veel liever naar de kindjes dan hier bij mij te zitten hoor. gisteren dan maar gaan spelen bij een kindje van het KDV en mij zag ze al weer niet meer zien, want er was ook een begeleidster van het KDV daar. dus speeltijd voor haar .... en mama bestond ni meer. zij zit liever bij kindjes en ik ga super graag werken , dus wij komen overeen he : -) nu woensdag ga ik dan maar naar de kapper en terwijl gaat zij even in KDV spelen. iedereen content he. ze haat alleen zitten en kan dat wel snappen. vrijdag komt de begeleidster van het KDV hier spelen met haar dus je bent gene alien of ik ben het ook ik ben heeeeeeel lang thuis geweest effe denken he auig 2010 bevallen juli 2011 en gaan werken dec 2011. zou nooit nog borstvoedingsverlof bijpakken peis ik veeeeeeeeel te lang thuis. gr
Hier ook hoor, dochter is bijna 8 weken, maar ik wil heel graag weer werken, toch even onder de mensen/ even ergens anders over praten weer even lekker wat afleiding. Ik ben ook echt geen thuiszitter, maar ik mag nog wachten tot 19 nov haha. Wel is mijn collega gister geopereerd en die is dus ook afwezig, dus ik heb wel gezegd dat ze me mogen bellen als het nodig is dan kom ik af en toe wat uurtjes om ze te 'helpen'.
Hier ben ik bij mijn beide kinderen al in mijn zwangerschapsverlof weer gaan freelancen om nog wat uitdaging te hebben, dus je bent zeker geen alien. Mijn vaste werk heb ik bij beide na 12 weken weer opgepakt en geen problemen gehad met de jongens uit handen geven. Ik wist dat ze goed zaten bij de gastouder. En dan was de tweede nog een fanatieke flesweigeraar ook! Ik heb me om hem wel wat zorgen gemaakt toen ik weer ging werken, maar op het werk kon ik dat toch redelijk loslaten
Erg herkenbaar! Ik ben na vijf weken weer langzaam gaan instromen met 12 uur werken verdeeld over drie dagen. Heerlijk om weer een ritme te hebben en iets anders te vertellen aan mijn man. Dochter is inmiddels 8 weken en ik werk nu ong. 20u (normaal 32/36 - ben twee doordeweekse dagen thuis en mijn man is ook een dag thuis). Mag naar eigen inzicht en in overleg mijn verlofuren verdelen en opmaken tm december. Vind het een echte aanrader. Een last minute is ook een uitstekend idee! Veel plezier.
Ik vind het ook zoooo lang duren. Ik mis ritme en structuur en vooral de sociale contacten. En dan heb ik ook nog 2 weken vakantie achter mijn verlof aan gepakt!! GIster met vriend overlegd en besloten dat ik morgen ga bellen om te vragen of ik die twee weken mag intrekken want ik wil echt weer aan de bak!!! Dus hier is je mede alien
Ik ging weer werken toen mijn zoon 10 weken was. Had er ZO'N zin in! Lekker weer onder de mensen zijn, weer mee kunnen denken, er weer 'bijhoren' ofzo. Ik was het thuis zijn helemaal zat. Kon niet genoeg uitdaging vinden in een schoon huis en alle dagen voor mijn zoon zorgen. Nu mijn zoon bijna 20 maanden is, ben ik helemaal blij dat ik werk. Een dag op mijn werk is veel meer ontspannen dan een dag met mijn eigenwijze, koppige, driftige mannetje
Ik heb nog een maand verlof (dochter is ruim 10 weken nu), en ben daar wel heel blij mee, maar heb ook veel zin om straks weer aan het werk te gaan! Ben vanuit huis ook regelmatig met kleine klusjes voor werk bezig. Ik zie er wel tegen op om mijn dochter straks te moeten missen overdag, en bij het kdv achter te moeten laten, maar ik kijk er ook naar uit om over andere dingen dan poepluiers, slaapgedrag, flesjes, enz. te praten. Dus je bent echt geen alien Zeker als je al weet dat de oppas heel fijn is en dat je oudste dochter daar met veel plezier naartoe gaat, dan kan ik me al helemaal voorstellen dat je straks de jongste daar ook met een gerust hart aan toevertrouwd en zelf lekker aan de slag gaat met wat andere zaken dan alleen maar zorgen
Nou hier ook hoor. Ik was steeds 7 a 8 maanden thuis..nou dan wil je wel weer werken. Met al di kids is werken echt een verademing, heerlijk rustig. Het is veel vermoeiender om ene hele dag thuis te zijn. Ik moet dus echt werken om weer even tot rust te komen. En de zoontjes vinden het leuk op het kdv, dus waarom niet. Ik vind je iig geen alien hoor! Ik heb ook geen moeite om ze erges achter te laten. Ik ga zo een kort weekje met man weg en laat ze allemaal thuis, even opladen.
Ik kan nog niet werken ivm de nasleep van de HELLP. Gaat echt nog niet :x Nu is mijn situatie sowieso anders ivm de vroeggeboorte van mijn dochter. Voor haar kiezen we om pas in januari met de opvang te starten. Maar ondanks dat, ondanks dat ik het echt fysiek en mentaal niet kan, mis ik het om met iets anders bezig te zijn.
Onze baby is bijna 10 weken en ik heb juist bewust lang verlof opgenomen.Ik hoef dus pas in februari 2013 te starten.Dan is ze ruim 5 mnd wanneer ze naar het KDV gaat.Ik vind het zo sneu om zo'n kleintje van net 10 weken weg te brengen.Nu is dit ook mijn derde kind want heb al 2 kinderen in de basisschoolleeftijd dus alles draait door en heb druktes genoeg van sportclubjes,feestjes ed dus vervelen doe ik me geen enkel moment ondanks dat we een hele makkelijke baby hebben,Ik ben afgelopen week wel even op het werk langsgeweest om de kleine te showen maar ik was blij dat ik voorlopig nog even niet hoef te beginnen.Ik geniet er nog even lekker van en heb ik ook de tijd om tegen die tijd de BV af te bouwen.Is voor mij trouwens heel wat want normaal ben ik geen stilzitter haha
Ik kreeg 8 weken in totaal, waarvan 5 na de bevalling. Ik heb nu dus nog één week verlof te gaan, en ik moet zeggen, het is mooi geweest Stiekem ga ik natuurlijk nog heel hard genieten van deze laatste week, maar ik ben echt wel klaar om terug aan het werk te gaan. Lichamelijk enkel nog opletten voor de buikspieren lijkt me, dat ik mezelf niet forceer. Maar ik ga dan ook met een aantal losse daagjes beginnen, een projectje hier en daar... moest ik ze nu al meteen elke dag van 9 tot 5 moeten missen, zou ik het veel moeilijker vinden.
Ik wou dat ik tijdens mijn verlof leuke dingen kon doen met mn zoontje. Heerlijk wandelen, volop genieten en hem goed leren kennen. Maar zit al sinds de bevalling met verdomde borstontstekingen. Mijn huishouden is een grote puinhoop omdat ik moet rusten, veel pijn heb en ontzettend vermoeid ben.
Je bent inmiddels vast weer aan het werk, maar anders mag je wel bij mij komen soppen 't Is dat onze jongste dame -op een wat andere manier dan haar grote zus, maar het komt uiteindelijk op hetzelfde neer- me weer aardig bezig houdt, maar anders zou ik ws snel hetzelfde hebben hoor Mijn zusje heeft het beide keren ook gehad: die verveelde zich te pletter. En denk dus dat ik dat zelf ook zou hebben als de kleine gezond zou zijn en lekker zou slapen. Dus nee, je bent geen alien
Ik vond het de eerste keren wel lastig om Thirza toen weg te brengen, (hielp niet echt mee dat de problemen die er toen met haar speelden, nog helemaal niet onder controle waren), maar tegelijk vond ik het heerlijk om weer aan het werk te gaan, omdat ik de hele dag thuis zijn met m'n dochter echt wel had gehad... Dat kan dus ook nog, (en is waarschijnlijk nog slechter? ).
Nog gefeliciteerd met jullie dochter! Wat mooi dat jullie weer een kindje hebben mogen verwelkomen Ik ben inmiddels weer aan het werk. Een weekje eerder dan gepland en ik vind het heerlijk. De eerste dag vond ik het toch moeilijker dan gedacht om de baby achter te laten, maar het went snel. Ik ben in ieder geval een stuk vrolijker en kan er nu veel meer van genieten van alles. De dagen bij de kinderen zijn nu veel meer bijzonder en geniet ik volop van het getroetel met de twee meisjes. Op de dagen dat ik werk geniet ik van het bezig zijn, de variatie en de actie die mijn werk met zich meebrengt. Mijn leven voelt nu veel meer in balans en gelukkig geen verveling meer (en nog meer gelukkig, geen gepoets meer de hele dag!)
Fijn Ik vond trouwens in m'n eigen zoektocht naar hoe het zit met ww en ziektewet, dat een werkgever je niet mag verplichten te werken vanaf 4 weken voor de uitgerekende datum tot 6 weken na de bevalling. Denk dat dat dan dus ook de termijnen zijn waarbinnen je niet 'mag' werken uit bescherming voor jezelf...
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik heb ook deze keer bijna 10 maanden thuis gezeten en dat was echt teveel. het was voor een goed doel, maar héérlijk om weer bezig te kunnen zijn. Ik krijg er gewoon veel meer energie van . Compleet offtopic, maar hoe gaat het met jou en de kleine? Ik las ergens al over heftige reflux. Wat ontzettend rot .
Wat een fijn topic!! Voel me ook niet altijd begrepen als ik zeg dat ik echt weer zin heb om te gaan werken. Mensen denken dat ik niet van mijn verlof genoten heb, maar dat heb ik volop. Maar nu is het weer tijd om lekker aan de slag te gaan.
Zie het nu pas... 10 maanden is wel heel erg lang ja Groot deel daarvan dan geweest voor de bevalling aan, denk ik? Hier gaat het redelijk. Caitlyn bleek een lichte hartafwijking te hebben, die heel vaak niet eens voor klachten zorgt, maar bij haar -uiteraard, zou ik haast zeggen -dus wel. Met 2,5 week kwamen we voor de eerste keer op de spoedeisende hulp terecht omdat ze een hartslag van 280-290 had. Toen dat een paar dagen later opnieuw gebeurde, zijn we in het Radboud terecht gekomen om Caitlyn op medicatie in te stellen en toen is de ellende eigenlijk begonnen De hartmedicatie geeft bijwerkingen, waardoor de reflux enorm verergerde, (die was er al wel, maar ze had er geen last van tot aan het moment dat ze medicatie kreeg). Sindsdien hebben we een heel traject achter de rug van ziekenhuisopnames en medicatie proberen en vorige week een kijkoperatie vanwege de refluxklachten. We hebben het beslist nog niet onder controle: als het een onder controle is, duikt er een ander probleem op. Dat is nu dus ook: de reflux wel aardig onder controle, maar nu heeft ze als bijwerking van die medicijnen weer enorm last van darmkrampen en verstopping Dus we zijn inmiddels nogal moe. Ben nu wel even erg blij dat ik per 1 januari in de WW zit: nu werken zou ik helemaal niet trekken. Eerst maar eens zien dat we de boel tot rust krijgen met onze jongste dame, zodat we zelf bij kunnen gaan komen, en dan zien we daarna wel verder. Tegelijk frustreert dat dus ook, want ik wil heel graag werken. Vind dat thuis zitten helemaal niks, maar van de ervaringen met Thirza destijds heb ik wel geleerd dat het laatste wat ik nu moet doen, is om aan het werk te gaan. Dat ga ik niet lang volhouden op deze manier Dus... we hopen dat alles snel onder controle komt, ik dan snel bij kan komen van de afgelopen tijd weer en dan snel weer een leuke baan heb en niet lang werkloos thuis hoef te zitten...
@Rozemarijke: gefeliciteerd met je tweede dochter! Maar wat vervelend dat ze zo ziek is... Ik heb zelf geen ervaring met het WPW-syndroom, behalve dan dat mijn vader het heeft. Die heeft er eigenlijk nooit last van gehad, tot een paar jaar terug. Toen kreeg hij rond het overlijden van mijn moeder last van hartkloppingen in stresssituaties. Maar door medicijnen is dat eigenlijk goed verholpen. Maar goed, dat is natuurlijk niet te vergelijken met een klein babietje. Sterkte met haar. Ik hoop dat ze snel opknapt! Hopelijk stabiliseert het allemaal meer als ze groter wordt.