Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens, ik zou het ook best fijn hebben gevonden als mijn moeder er zelfs bij was geweest, mits ze het karakter van mijn vader had gehad, hahahaha, was rustiger en beheerster, nu was dat geen optie. Liefs,
Ik zou gewoon bellen wanneer je er aan toe bent. En dat na de bevalling beslissen. wil he dan gelijk bellen bel je gelijk. Ben je echt moe en voel je je niet goed dan wacht je een dagje.
Wij hebben elke keer gebeld ongeveer een uur nadat de baby geboren was. Dan is de nageboorte geweest, zijn de controles gedaan en ik voelde me verder steeds prima. Mijn eigen ouders kwamen wel dezelfde dag nog heel even (kwartiertje of zo) kijken, mijn schoonouders pas een dag later, omdat zij van ver weg moeten komen. Ik vond dat niet erg, wou ook graag mijn baby laten zien en vertellen hoe het was gegaan, dus even kijken was juist fijn. Ik ben ook 3x thuis bevallen, dus dan zit je niet met dat je eerst nog naar huis moet. Anders had ik ze ook inderdaad pas thuis laten komen, niet al in het ziekenhuis. Verder bezoek kwam bij ons elke keer pas een dag later. Bellen als het begint heb ik alleen bij de tweede en derde gedaan, omdat mijn ouders dan de andere(n) moesten opvangen, dus ja, dan moet je wel. Maar verder niet hoor. Ik vond het een rotidee dat zij in spanning zaten te wachten, dat legde gewoon een soort psychische druk dat het wel snel moest, anders duurde het wachten zo lang, haha. Pas na een dag bellen zou ik zelf niet doen, omdat ik het ook gewoon graag wilde vertellen en ik zou het ook als opa en oma wel een beetje vreemd vinden als je pas een dag later te horen krijgt dat de baby waar je ook als oma al een hele tijd op zit te wachten, is geboren.
Ik zou mij er niet zo druk om maken en dan gewoon beslissen wanneer je belt. Aangeven bij jouw man dat hij pas mag bellen als jij het zegt.
Kijk inderdaad gewoon wat je op dat moment wilt. Ik dacht eerst ook er geen behoefte aan te hebben, maar moest in het ziekenhuis blijven en ben om 01.30 bevallen. De zuster zei of nu even of morgen om half 9 pas. Toen zijn ze toch allemaal een kwartiertje geweest.
Zeker NIET bellen wanneer de bevalling begint. Ten eerste heb jij geen behoefte aan de appjes en telefoontjes van hoe het nu gaat en of er al wat is (en al helemaal niet aan een bezoek aan je bed als je bezig bent). Ten tweede: wat hebben ze er aan om te weten dat het begint? Kunnen ze klokje kijken... Wij zouden in eerste instantie bellen wanneer alles achter de rug was (dus alle medisch dingen afgehandeld en ik gewassen en wel in bed lag). Echter, het was op dat moment zo druk in het ziekenhuis dat we uren moesten wachten voordat ik gewassen werd en de kinderarts liet ook maar op zich wachten. We hebben ongeveer anderhalf uur na de bevalling gebeld maar er ook bij gezegd dat ze nog niet konden komen omdat ik nog op de verloskamer lag (desnoods zeg je maar dat je daar geen bezoek mag ontvangen). Dat begrepen zowel ouders als schoonouders. Ik ben rond 15.45 uur bevallen en lag pas tegen 20.00 uur op de kraamafdeling. Om 21.00 uur zijn onze ouders langs gekomen en na een half uurtje waren ze ook weer weg. De baby heb ik lekker bij me gehouden en dat vond niemand raar. Volgende dag mocht ik nog niet naar huis dus zijn opa's en oma's ook nog eventjes langs geweest. Dag daarna naar huis en toen hebben we iedereen verzocht even weg te blijven en ons rustig te laten opstarten met de kraamzorg. Mijn tip: laat opa's en oma's langskomen in het ziekenhuis (mits je je goed genoeg voelt, anders niet hoor!) en start dan lekker thuis alleen op. In het ziekenhuis zijn ze vaak sneller weer weg dan dat ze bij jou thuis op een comfortabele bank zitten met een kop koffie en beschuit met muisjes voor de neus (dat krijgen ze in het ziekenhuis echt niet ) Spreek vooral heel duidelijk af met je man van hoe en wat, dat is het belangrijkste.
Wij hebben pas 3 uur na de bevalling de familie ingelicht. We wilden eerst tijd met zijn drieën hebben en ik wilde ook graag gedouched zijn. Het is helemaal aan jullie hoe je het wilt aanpakken hoor!