Oké, onlogisch haha. Met of zonder streepje, oké. Maar mensen weten duidelijk niet waar een trema voor bedoeld is
Ik ken dus mensen die hun dochtertje -ja, echt waar- Fayén hebben genoemd, maar wel met de uitspraak van Fayèn. Maar waarschijnlijk weten zij inderdaad het verschil niet tussen beide accenten.
Zoals Lotion al zei op de eerste e. Zoals bij bijv. Céline Dion. Sommige mensen niet nee Anderen gelukkig wel Edit: dat laatste bedoel ik overigens niet naar jou toe @Lotion. @Olympia er zijn nu eenmaal namen die je op meerdere manieren kan schrijven (zoals bij die van Lotion, waarbij het zowel gangbaar is om het met als zonder trema te schrijven, vandaar ook mijn eerdere vraag aan haar of ze die vraag nooit krijgt). Maar er zijn ook namen, zoals bijv. de jongensnaam René waarbij er sommige zijn die dan zeggen: maar als je 'Rene' schrijft staat er óók ruh-nee. Uhh nou nee dus. In dit geval heeft dat trema dus wel degelijk een functie. Of het geval dat JosjeM hierboven schreef: Vajén schrijven maar Vajèn zeggen. Tsja dat klopt natuurlijk niet Díe mensen doel ik op Edit2: o Fayén dus hahahahahahaha
Ik 'ken' ook een Vajén met gewoon de uitspraak zoals bij Vajèn. En ik heb 2x de schrijfwijze Madeé gezien. Vind ik ook bijzonder.
Ja precies. Alhoewel ik het altijd over een streepje naar rechts of links heb en niet over accent aigu of grave, haha
Nee volgens mij heb jij gelijk (en is een trema een ander woord voor puntjes). Ik schaar eigenlijk alle vormen (puntjes, streepjes etc.) onder de noemer trema. Edit: zie nu dat ik niet de enige ben met dit idee Zie andere reacties op de laatste twee pagina's.
Op Maren heb ik ook al veel verschillende varianten gezien, al dacht ik dat het niet zó moeilijk was. Marin, Mare, Maaren, etc komen voorbij… Mijn eigen naam eindigt op ie, maar wordt heel vaak met een y geschreven. Ook als het een antwoord is op een mail waar mijn naam toch echt goed onder staat.
Uitspraak is ‘Maarun’, dat gaat eigenlijk altijd wel goed (soms maken mensen er Marit van, maar dat komt denk ik omdat ze de naam niet vaak horen en denken het verkeerd verstaan te hebben). Mij ging het vooral om de verkeerde schrijfwijze.
Dat zou ik zelf ook nooit doen, maar kan wel als je er extra nadruk op wil leggen. Net als bijvoorbeeld bij wél. Dan gebruik je ook een accent aigu en geen accent grave, terwijl je het wel als korte klank uitspreekt. Al zie ik dat ook heel vaak fout gaan. OT: hier gaat het bij de oudste altijd goed en bij de jongste heel vaak niet. Ze heet Isabelle, maar die vorm wordt het minst vaak gebruikt. Heel vaak Isabella, soms Isabel.
Vandaar de verwarring van een paar dagen geleden, toen ik in de verste verte niet snapte waarom/waar je een trema op de naam "C" zou zetten, want dat gaat om een accent aigu. Had eigenlijk niet verwacht van jou dat je alles onder de trema schaart, gezien je passie voor goedgeschreven namen
Mijn voornaam valt gelukkig mee, maar mijn meisjesnaam én mijn getrouwde naam moet ik beide standaard spellen. De naam van mijn man heeft een niet gangbare klinker-combinatie die mensen standaard anders lezen en anders opschrijven (ze verwisselen de klinkers dan). Bijvoorbeeld ik geef ergens mijn naam op en spel de achternaam, die schrijven ze dan correct op. Vervolgens noteren ze mijn emailadres waar mijn achternaam in verwerkt is, die zeg ik dus hardop, dan checken ze een paar regels erboven de achternaam om over te schrijven en noteren ze hem.....alsnog verkeerd . Hij is gewoonweg niet logisch voor Nederlanders . Mijn meisjesnaam is vooral een lang en niet Nederlands woord en met een dubbele letter erin. Als ik de naam zeg dan komt t voor de meeste mensen blijkbaar zo onbekend voor dat ze zodra ik aan t einde ben (12 letters, het valt best mee ) ze de rest al niet opgeslagen hebben, dus standaard 'hoe, zeg je?'. En dan moet ik hem dus standaard nog spellen want na herhalen kunnen ze hem alsnog niet uitschrijven (vooral vanwege de dubbele letter). Overigens zijn mijn man en ik gewoon Nederlanders hoor, toevallig hebben onze beide achternamen wat andere 'roots'.