Ik ben inmiddels al 30+3, maar ik twijfel sinds deze week heel erg wanneer ik met verlof wil/moet gaan. Ik heb altijd geroepen tot 36 weken te willen werken, omdat ik na de bevalling dan nog 12 weken over heb en precies na de zomervakantie uitkwam met mijn zwangerschapsverlof. Normaal moet ik in de zomervakantie zelf verlof opnemen en dat hoef ik nu dus niet. Of het kind moet 2 weken te laat komen, dan heb ik alsnog de extra weken En ik moet zeggen dat ik eigenlijk erg makkelijk door de zwangerschap heen fiets. Niet misselijk, geen bi, niet moe, geen rare dingen willen eten, niets niet kunnen eten, alleen bandenpijn... Alleen nu sinds ik een buik krijg weet ik niet hoe ik op de bank moet zitten (hangen gaat niet echt), schoenen aandoen is lastig/pijnlijk, haha, niets te zeuren nog steeds dus. Afgelopen weekend veel misselijk en veel t zuur gehad, Rennies gehaald en bijna nergens meer last van, maar zat er maandag toch doorheen (hormonen denk ik) Nu geef ik zwemles, meestal maximaal 3 uur per dag les, dus dat is niet veel, 5 dagen in de week, maar het is wel een intensieve baan. Zowel op de kant als in het water ben ik heel actief, niet alleen lichamelijk, maar ook qua praten, aanmoedigen enzovoorts. In het ondiepe is het het ergst, omdat ik dan gehurkt moet staan om de kinderen te kunnen assisteren en dan zit mijn buik in de weg en doet het echt pijn. Dinsdag heb ik 3 groepen achter elkaar in het ondiepe Ook vaak bandenpijn als ik uit het water kom en omkleden na de zwemles is vaak pijnlijk in mijn buik (banden) Maar kan ik nu alsnog beslissen om met 34 te stoppen, of moet ik niet zeuren en blij zijn dat ik verder nergens last van heb en die laatste 5! weken ook nog wel ff door kan gaan? De weken vliegen voorbij, maar ik heb ook zin in lekker vrij zijn, hahaha erg hè. En ik wil ook voorkomen dat ik straks toch ergens last van krijg, door mijn werk. Wat vinden jullie en wat doen jullie zelf?
Mijn inziens geeft je twijfel al aan wat je het beste kunt doen. Stoppen dus met 34 weken. Ik denk dat vanwege het feit dat je er over twijfelt voldoende teken is dat het nu wellicht wat te zwaar voor je wordt en je gewoon beter met 34 weken kan stoppen. Hier wilde ik bij de eerste tot 36 weken doorwerken. Helaas, dat werd hem niet vanwege bekkeninstabiliteit. Bij nr. 2 heb ik gelukkig tot 34 weken kunnen door blijven werken. (wel met halve dagen vanaf 30 weken) Nu zal ik dus ook weer gewoon met 34 weken stoppen. Neem na de 10 weken bevallingsverlof nog wel wat extra dagen om langer vrij te hebben.
Kun je niet met je werkgever een middenweg zoeken? Dat je bijvoorbeeld geen les meer geeft in het ondiepe of meer verdeeld? Ik werk tot 36 weken, als ik die twee weken erna ook had gehad als ik met 34 weken met verlof gegaan. Ik werk in de zorg, 28 uur, alles valt wel zwaarder, maar ik doe t zo rustig mogelijk aan en trek t wel door tot 36 weken. Moet wel zeggen dat ik erg (!) aan het aftellen ben.. Schoenen aandoen doe ik in fases haha, eerst aankleden en sokken aan, daarna ff bijkomen en later schoenen aan. Je moet doen waar je je zelf goed bij voelt, er zijn veel voors en tegens voor met 34 en 36 weken met verlof gaan.
Volg gewoon lekker je gevoel, niet rekening houdende met wat iemand anders er van denkt. Lastig in te schatten hoe je de laatste weken doorkomt, maar áls je er dan voor kiest om eerder te stoppen moet je er wel van overtuigd zijn en niet thuis gaan zitten schuldig voelen omdat je eigenlijk nog wou werken Dat is ook zonde.
Hahaha, dat is t nu juist. Ik wil niemand in moeilijkheden brengen door nu ineens aan te geven toch eerder te willen stoppen. Moeten ze t ineens voor over 3 weken regelen ipv 5. Maar ik kan niet echt rustiger aandoen met mijn werk. Ouders betalen ervoor en iedereen (ook ikzelf en de kinderen) willen natuurlijk vooruitgang zien. Maar om nou gewoon stug door te gaan en over 3 weken niet meer kan en alsnog moet stoppen.... Pfff, tis idd lastig bedenken hoe ik me over 5 weken voel. En vervangend werk is niet mogelijk! Blijkbaar...
Ik denk dat je gelijk hebt. Ik wil t niet op t laatste moment nog veranderen, dus misschien nu beter dan later... Ik heb deze week ook mijn ouderschapsverlof aangegeven voor na mijn verlof. Wil dan 2 dagen p/w vrij... En 3 dagen werken.
Natuurlijk kan dat! Misschien is dat een goed idee, al vind ik dat je naar je lichaam moet luisteren. Ik dacht ook met 36 weken te stoppen, ook nu al thuis vanwege mijn bekken. Maar een collega van mij gaf destijds al aan dat met 34 weken op verlof gaan ook fijn is, al had zij ook geen klachten. Je moet toch je krachten sparen voor de bevalling, en stel dat het eerder komt. Aangezien je fysiek nu toch minder lekker zit, zou ik toch denken je gevoel te volgen, met 34 of 35 weken met verlof.
Als je aan het twijfelen bent, dan zegt dat waarschijnlijk al genoeg. Ik zou op basis daarvan zeggen: 34 weken! Of 35, als dat bij jullie ook kan. Ik - ZZPér - had een plan om tot de bevalling gewoon door te werken. Maar... what was I thinking?! Ik ben nu al deels gestopt (geminderd dus) en parttime gaan werken, en heb veel computerwerk, waardoor de lichamelijke belasting minimaal is. En toch! Ik merk dat het me psychisch wel wat zwaar valt: onthou weinig, zie allerlei problemen die er niet zijn, en heb continue het gevoel dat ik daardoor "uit de bocht vlieg". In de avond ben ik zo moe dat ik net een klein kind ben: hangend op de bank, beetje dreinerig, etc. Vorige week met mijn vriend dus besproken om werk te gaan minderen ( gelukkig kan dat!) en ik merk dat het direct al heel veel beter gaat. Ik kan alles op het langzame tempo doen wat ik nu nodig heb, en het leven is veel minder stressvol. Ineens zie ik het ! Er is een reden waarom verlof met 34 weken een optie is Het is alleen even "die knop omzetten".....
Ik heb een zittend beroep en hoop door te kunnen werken tot 36 weken, juist omdat ik ook graag langer erna heb. Echter merk ik dat de reistijd (ruim 2 uur per dag) en het vroege opstaan me nu al zwaar worden. Het werk zelf zou ik dus wel aan kunnen tot 36 weken, alleen heb ik me twijfels bij alles er om heen. Heb op mijn werk aangegeven dat mijn wens tot 36 weken is, maar als het niet gaat het dan 34 weken wordt. Dus nog geen beslissing gemaakt, maar zo hoef ik me iig niet schuldig te voelen als ik wel besluit er met 34 (of 35) weken uitga. Kun je dit niet met je baas bespreken. Dat het toch zwaarder is dan je had verwacht en je er misschien toch met 34 weken uit wil. Het is je recht, ze kunnen het niet weigeren, maar dan heb je het iig alvast bespreekbaar gemaakt.
dank jullie wel allemaal voor jullie reacties. Ik heb het er gisteren ook nog even met mijn man over gehad en we zitten met het volgende; als ik gewoon door kan werken heel fijn, zo niet dan niet. Als ik toch met 34 weken met verlof ga kost dit mij daarna nog 3 of 4 weken eigen verlof, omdat het midden in de zomervakantie valt. Dan heb ik nog maar 1 week of helemaal niets meer over en we willen nog graag op vakantie rond oktober(liefst 2 weken, dus dat wordt alsnog onbetaald verlof). Ik ga nu eerst eens kijken of ze vervangend werk hebben. Eerder kreeg ik te horen dat ze dat niet hebben en me dan ziek moest melden, maar dat vertik ik. Op internet vind ik overal dat vervangend werk verplicht is, en ik ben niet ziek!, maar dat constant lesgeven wordt gewoon te zwaar. Du straks even de verloskundige bellen of die iets voor mij kunnen betekenen.