Hallo allemaal, Sinds een aantal nachten is mijn zoontje van 3,5 jaar 's nachts rond 02.00 uur wakker en zegt na lang doorvragen bang te zijn voor dinosaurussen. We hebben al van alles geprobeerd, maar hij blijft wakker worden en kan niet goed aangeven wat er is. De eerste nacht even bij ons in bed geslapen, maar dit wilde hij de volgende keer ook, dus dit meteen niet meer gedaan. Een lampje op zijn kamer gezet, zodat hij altijd licht heeft. Even wat drinken. Even naar beneden. Uiteindelijk na 3 of 4 keer bij hem te zijn geweest valt hij weer in slaap. De eerste keer noemde hij de dinosaurus, maar weet niet of dit de hoofdzaak is. Heeft iemand hier ervaring mee of de gouden tip? Ik hoor het graag
Kijkt hij overdag veel naar dino tekenfilms of andere dino films? Dan komt dit s nachts vaak terug! Is hij bang van dino's overdag? Mijn zoontjes zijn gek van dino's en dromen hier ook over maar ze zijn niet bang. Ik zou ze niet meer bij je in bed leggen maar gewoon s nachts even gaan geruststellen. Dit zijn fases die meestal vanzelf voorbij gaan. Als er iets anders zou zijn moet je misschien even doorvragen. Hopelijk heb je snel een oplossing! succes
Bij ons helpt het vaak om te kijken naar wat er inderdaad binnenkomt in dat koppie (tv, verhalen om hen heen, etc) en te kijken hoe we dat wat kunnen vertalen naar begrijpelijke info. In geval van dino's kan een boekje over dino's helpen, waarin bijvoorbeeld in kleutertaal wordt uitgelegd dat dino's vroeger bestonden en nu niet meer. Dat kun je dan ook 's nachts vertellen, dat je dan verwijst naar het boekje waarin stond dat ze nu niet meer leven. Maar de angsten 's nachts, ik denk dat elk kind daar wel eens mee te maken heeft. Je kunt ook uitleggen waar jullie 's nachts slapen, dat de deur dan op slot is, dat er niemand naar binnen kan komen en dat iedereen veilig is. Dat soort peptalks hielpen hier altijd heel goed!
Max is voor het slapen gaan wel eens bang voor reuzen geweest...Ik heb er toen een beetje nonchalant over gedaan, zo van 'och gekkie, die bestaan toch niet. Daar hoef je echt niet bang voor te zijn'. En toen was het enigszins goed...Heb het nog een paar keer moeten herhalen maar dat was het. Hij is ook eens bang voor wolven geweest. Ik heb toen gezegd dat alle wolven lekker in het wolvenbos (hij zegt dat ze daar wonen) liggen te slapen en dat ze bij ons helemaal niet durven te komen. Ik kan het helemaal mis hebben maar ik zou er niet te belangrijk over doen...Lijkt mij dat je zijn angst bevestigd als je er te serieus op ingaat...Maar nogmaals, kan dat ik het mis heb. Mijn zoontje is erg gevoelig voor mijn emoties en reageert erg op me. Als ik dus doe alsof het maar een gekke gedachte is is dat voor hem ook zo 😊 Succes ermee in ieder geval!
Wat je ook nog kan proberen: met een plantespuit de dinosaurussen wegjagen. Onze dochter heeft die fase ook gehad en dat hielp heel goed bij haar.
Hier waren ze bang voor beren, voor reuzen en mijn zoon heeft een paar nachten geroepen dat Pipi Langkous op zijn kamer stond. We zetten dan even het licht aan en gaan samen de kamer inspecteren, zodat het kind ziet dat er niks is. Vervolgens kruipen ik of man er even bij totdat ze weer slapen. Deze fase waaide vrij snel over, ze werden van overtuigd dat er echt niks is op de kamer en we hebben ze nooit bang achtergelaten. Oh, en toen zoon bang was voor beren hebben we alle knuffelberen voor de zekerheid in de logeerkamer in de kast opgeborgen. Dat wilde hij graag. Na 2 maanden heeft hij ze zelf weer teruggezet.