Wij zijn al bijna een jaar bezig met onze kinderwens, helaas is het nog niet gelukt. Nu laten wij eerst de natuur zijn gang gaan, dus het is puur op de gok, maar toch...ik voel me teleurgesteld als ik hoor dat er iemand anders wel zwanger is geworden... Laatst hadden we een bruiloft, waar een vriendengroep(met inmiddels allemaal aanhangers)van mijn man weer bij elkaar was. Hartstikke gezellig, maar 2 dames waren hoogzwanger, de ene vd 1e en de andere vd 2e. Daarnaast zijn er nog meer kids geboren in die groep, dus ja, op een gegeven moment gaat het onderwerp over op "kids". Ik voelde me een buitenbeentje, het waren vooral grappige verhalen en heb er wel om gelachen, maar diep vanbinnen doet het pijn, denk dan:"ik hoop dat mijn man en ik over jaar ook zulke leuke dingen kunnen vertellen". Ook vond ik het pijnlijk dat 1 stel al binnen een maand zwanger was(voor het eerst). Ik ben echt heel blij voor ze, misgun het niemand, en ben ook niet echt jaloers(kan niet wachten tot de kraamvisite!), maar het verdriet en de teleurstelling zit er wel. Ik ben ook een echte nadenker, ik wordt dan al een beetje depri van zo'n confrontatie en dan ga ik ook nog eens bedenken hoe erg ik mijn man en fam. wel niet teleur zal stellen als ik geen kids kan krijgen... Wie herkend dit???
Ik herken het zeker. Ik ben wel super jaloers!!! Probeer altijd heel blij te zijn als ik zie, hoor of lees dat iemand zwanger is, maar ik kan het soms niet hoor... Omdat je het zelf zo graag wilt! Natuurlijk kan je wel kids krijgen! We blijven gewoon positief! Toch?
Gewoon om jullie beiden een hart onder de riem te steken: Hier uiteindelijk (eigenlijk niets te zeuren in vergelijk met mensen die er langer over doen/onvruchtbaar blijken) met beide boys in de 11e maand zwanger! Maar wat duurt wachten lang en is dan zuur als het een ander "zo" lukt... Blijf positief!!! Liefs
Hoi Nora, Hier hetzelfde verhaal. Ook al een jaar bezig. Een week geleden vertelde mijn broer en schoonzus dat ze hun eerste kindje krijgen, " ongelukje" maar heel welkom hoor. Ik barstte in tranen uit...... Gelukkig hebben zij er begrip voor omdat zij weten dat we bezig zijn. Maar het gaat ons lukken!!! Heb vertrouwen hoe moeilijk het ook is! X
ik heb al 2 kindjes en begrijp t zelfs heel goed. je wil zo graag en alles zit voor je gevoel tegen hier werden mijn schoonbroer en schoonzus 2x in de 1e maand zwanger.... en dat terwijl ze eigenlijk nieteens wilde vrienden werden dwars door de pil zwanger en andere vrienden binnen 3mnd en wij zitten weer in ronde 16........... ik begrijp je helemaal.......je bent echt niet de enige ( voor zover dat een troost is) xx
Nora heel begrijpelijk en ik ken helaas het gevoel ook. Een vriendin is twee weken geleden bevallen van haar ongelukje. Andere vriendin ook twee weken geleden bevallen. Schoonzus zwanger, beste vriendin zwanger ennnnuh nog een goeie vriendin en ga zo maar door. Je bent heel blij, maar af en toe doet het pijn.
Herken je gevoel volledig meis! Schrijf het hier lekker van je af, lucht op... althans mij lucht het wel altijd op om lekker van me af te schrijven. Ik ben ik de afgelopen 3,5 jaar wel 5x tante geworden en diverse vriendinnen hebben niet 1 maar 2 kindjes gekregen. Erg frustrerend. Een van mijn beste dinnetjes had haar NOD tegelijk met mij, zij ronde 3 natuurlijk, ik ronde 32 1e ICSI poging. Zij is nu bevallen en ik ben nog steeds niet zwanger (toen ik een jaar bezig was werd zij zwanger van haar 1e kindje, dus ook weer een 2e kraam visitie bij haar) Daarom herken ik de jalourse gevoelens. Het is normaal.. jij hebt een wens en wilt ook graag! Het is niet zo dat je het de anderen misgunt, amar die wens zit gewoon zo diep geworteld binnen in je dat je idd jalourse gevoelens hier door krijgt. Ik zal voor je duimen meis!
Achteraf heb ik spijt dat ik niet een balletje heb opgegooit bij die meiden tijdens die bruiloft, ik heb wel gezegt dat we graag kids willen, maar niet dat we al bijna een jaar bezig zijn zonder resultaat door een onregelmatige cyclus. Die meiden kennende hadden ze er echt wel begrip voor gehad en had ik mss mijn "ei"(hoe toepasselijk, deze zinspeling ;-D)wel ff kwijt gekund bij hen. Heb ik daar een deel vd avond depri aan tafel gezeten... :-S
Ik sluit me aan bij de anderen hier, het is heel herkenbaar en je hoeft je er absoluut niet schuldig over te voelen. Ik heb bijna 3 jr over mn eerste gedaan en ben sinds haar geboorte gelijk weer aan de slag gegaan voor een tweede (uiteraard zonder succes ) en ik voel ook nog steeds regelmatig een vorm van jaloezie. Zoals iedereen hier altijd zegt is het absoluut niet zo dat ik het ze misgun. Ik ben ook elke keer oprecht blij als er weer iemand zwanger is - ik vind veel baby's in mn omgeving namelijk helemaal geweldig . Maar ja het zou zo mooi zijn als het bij ons ook zo gemakkelijk zou gaan...Ik heb ook veel meiden om me heen die met een poep en een scheet zwanger zijn. Eén van mn beste vriendinnetje nu al 3x binnen de eerste 3 maanden proberen. Degene die weten van onze fertilieitsproblemen proberen wel mee te leven, maar het blijft moeilijk te begrijpen voor mensen die er zelf niet mee te maken hebben. Dikke knuffel!
Ik sluit mij ook aan, misgun het niemand maar gun het mezelf ook. Verder is hier alles wel gezegt dus ook dat geldt hier hetzelfde. Ben benieuwd wat onze gyn woensdag te melden heeft...
Ook ik herken het heel erg. Schoonzus is bevallen toen wij begonnen met onze eerste ronde en is ondertussen alweer bijna 30 weken zwanger van de 2e. En maar lief blijven lachen en blij zijn als opa en oma weer hele verhalen te vertellen hebben. Knuffel!
uhmg dat is ook lekker pijnlijk zeg! Maar ik denk dat je op een gegeven moment best je masker een keer af kan zetten hoor! en gewoon eerlijk mag laten zien hoe moeilijk je het er mee hebt als zij het er over hebben. Sterkte!
Het is ook heel moeilijk, je denkt waarom wij niet en zij wel... Jouw tijd komt nog wel! Ik praat nu makkelijk maar heb ook een dipje gehad met na een jaar nog geen babytje. En k zei heel stoer oh we zien we wanneer weet dat t ff kan duren. Maar ondertussen jaloers en zo was k helemaaaal nooit! Na wat testen van de gyn wisten we er staat ons niks in de weg en toen na zwanger geworden! Dus na 1.5 jaar en dat is echt niks vergeleken bij sommige van ons hier! Schrijf t lekker van je af en ptaat goed met je man jullie tijd komt echt wel!
Maar meis, als je er zo mee zit (wat ik echt begrijp!) waarom dan de natuur zijn gang laten gaan? Grijp een thermometer, bestel ovulatie testen en plan de seks! Misschien lukt het dan sneller.. Elke keer weer een maand wachten moet slopend voor je zijn..
Hoi Lieve nora, ik kan je al steunen door te vertellen dat wij allemaal dit probleem wel hebben hoor' dat is idd geen jaloezie maar eerder een frustratie want het valt je plots op hoe snel iemand zwanger geraakt en hoeveel vrouwen er zwanger worden ..ook rond om mij gebeurd dit letterlijk wekelijks,en dan val je natuurlijk terug in een depressie' in mijn geval dan toch..ik ga zelfs niet eens op kraambezoek dat is echt te pijnlijk voor mij! zo zie je maar dat het echt geen schaamte is om dit te vertellen, zo kunnen we elkaar steunen in deze tijden en als ik je echt wel goede raadt mag geven : ga je eerst eens effe laten onderzoeken en je partner en misschien is het allemaal niet zo erg als je zelf denkt' net gelijk in mijn geval heb het zo lang verkropt en ben dan toch voor onderzoeken gegaan & ik ben er veel wijzer en beter van geworden dus hierbij een steun van ons voor jou!!! xxjés sarah
herkenbaar hoor, ik ben de laatste tiid wel echt jaloers op zwangere dames... Wanneer zijn wij eens aan de beurt denk ik dan... Na bijna 5 jaar wachten word het steeds moelijker om mee om te gaan
Heel begrijpelijk hoor, ik denk zelfs dat echte vriendinnen die zwanger zijn dit gevoel heel goed kunnen begrijpen, omdat ze zich kunnen inbeelden hoe het voor hen zou zijn als het andersom was geweest. Het is gewoon heel moeilijk om af te wachten, en het voelt allemaal onwijs dubbel...maar die blijdschap voor een ander en het verdriet voor jezelf kunnen toch naast elkaar bestaan? Ennuhhh...bij mij steeds het bij sommigen die ik niet mag dus echt wél behoorlijk!
hier precies hetzelfde! een grote babyboom... in 15 maanden tijd 30 zwangere om mij heen ..!! (kun je het je voorstellen?) en een van mijn beste vriendinnen die is zwanger geraakt vanaf het moment dat wij besloten te stoppen met de pil... ik was en ben oprecht super blij voor haar! ik had gehoopt (net zoals iedereen) om meteen zwanger te worden zodat onze kindjes maar weinig zouedn schelen... maar helaas... zij is bijna uitgerekend over 2 weken.. en ik sta nog met legen handen... beter gezegd een lege buik Ik gun het ook oprecht iedereen want ik weet hoe graag ik het zelf wil.. maar het doet me pijn, met de maand meer en meer om al die verhalen aan te hoern... al mijn vriendinnen hebben kinderen en het gaat over niets en niets anders... ik gun mijzelf nog tot einde van het jaar... als het dan nog niet raak is ga ik afstand nemen en het iedereen vertellen. zodat zij begrijpen dat ik dit niet kan doorstaan en maar blijven lachen en al die verhalen aan te horen. het doet me teveel pijn... dus ik snap je volkomen meid! bij mij is het vandaag helaas ook weer afgelopen na mijn eerste ronde clomid dikke knuffel!!
Of nog beter, maak gewoon een afspraak bij de huisarts en vraag om een doorverwijzing voor de gyn. Als je zulke onregelmatige cyclussen hebt is er best een grote kans dat je iets van clomid nodig hebt. Hier trouwens 1,5 jaar over gedaan bij de eerste en herken je gevoelens nog precies. Inmiddels alweer wat jaren verder is mn derde onderweg, tweede is overleden. Daarbij kwamen ook ontzettend veel jaloerse gevoelens los btw. Het hoort erbij, als je wens zo groot is.
Meiden, wat fijn om dit allemaal te lezen! Zo herkenbaar! Ik ben nog 'maar' zeven rondes onderweg, maar het voelt voor mij als lang en ik word steeds onzekerder. Herken sinds deze ronde de frustratie/jaloezie. Hier ook hele vriendengroep zwnager (behalve 1 jong stel). Dus, thnx voor het delen, voel me al stuk beter nu ik weet dat ik niet de enige ben. Meiden, succes allemaal, hopleijk krijgen we rust, vertrouwen én een positieve test!