Hallo, Ik ben even benieuwd hoe bij jullie de 8 weken sprong verliep. Onze dochter zit al 2 weken niet helemaal lekker in haar vel. Ze is nu trouwens 9,5 week. Ik dacht helemaal het 8 weken sprongetje. Nu is ze op zich wel weer een stuk vrolijker, maar gaat nu wel slechter/minder slapen. s Nachts weer eerder wakker en valt ook later in slaap s avonds. Is dit herkenbaar?
Is ze ook 9,5 week vanaf uitgerekende datum? Sprongen gaan volgens de oei ik groei vanaf de uitgerekende datum namelijk. Mij gaf en geeft dat boek veel rust, onze dochter volgt het tot op de week, dus dan kan ik me weer even geruststellen dat het maar een fase is
Ze is 9 weken vanaf de uitgerekende datum. Ik kan hier zo slecht mee omgaan, vooral omdat ik s nachts ook slecht slaap. Nog niet eens zozeer door die kleine meid, maar het lukt gewoon niet pff 😢
Komt echt vanzelf wel weer meid, het blijft pittig! Kan je partner je niet een of meer nachten ontlasten? Bij mij werkt het altijd al goed als hij 1 nacht overneemt of als ik in het weekend eens goed kan uitrusten
Ik heb het boek gehad, maar weggegeven. Stom!! Nooit gedacht dat we het nog eens nodig zouden hebben.
Zit er even helemaal doorheen. Ben nog ongesteld ook 😡. Kan alleen maar huilen pff. Mijn andere meiden zijn even een nachtje bij mijn moeder. Mis ze nu al, maar het is even beter. Als je er zo middenin zit, heb je het gevoel dat het nooit meer goedkomt.
Mijn man heeft een eigen zaak en heeft het erg druk. Belangrijk dat hij fit blijft. Maar van het weekend zal hij me zeker ondersteunen.
Daarom mag je ook altijd hier even je ei kwijt Fijn dat je andere meiden even een nachtje weg zijn, pak ook echt je rust! Vanavond even lekker in bad/douchen en op tijd naar bed. Misschien kan je man de avond doen?
Ze is nog zo klein, het ritme wat je denkt te hebben gaat ze nog 100x omgooien. Geen paniek, het komt vanzelf weer goed En het kan ook iets hormonaals zijn dat je slechter slaapt, je bent nog maar kort geleden bevallen. Alles is tijdelijk
Dat is ook wel zo, maar zo voelt het alleen niet. Onze oudste heeft zoveel gehuild, dat ik het gewoon niet meer kan horen. Het zullen inderdaad ook nog wel een beetje de hormonen zijn, want normaal sta ik veel sterker in mijn schoenen.
Het is gewoon ontzettend pittig zo een kleintje. Ik ben ook elke dag weer blij als er een dag voorbij is: hoe dichterbij de "magische 3 maanden grens" haha. Het is gewoon keihard bikkelen! Het schijnt echt beter te worden..... Sterkte, probeer te genieten van de mooie momentjes (brabbelen van de baby, dat heerlijke lachje) sommige van die momenten zijn ook zoooo weer voorbij
Heel begrijpelijk allemaal! Ik herkende mezelf ook amper terug in de eerste 2 maanden na de bevalling, zo emotioneel en gestresst en snel van slag. Probeer je hoofd koel te houden, het word écht weer beter Vandaag een slechte dag kan zomaar morgen weer over zijn probeer je over te geven aan het gedrag van je dochter, dan fiets je makkelijker door het sprongetje heen.