Vandaag was het dan eindelijk zover. De eerste echo. Kinderen bij opa en oma achter gelaten met een smoes dat ik wat moest ophalen. Moest ook wel wat ophalen maar we hadden niet gezegd dat we door gingen naar het zh voor de echt. Het zag er allemaal goed uit. Wat een opluchting. De gyn zei dat ze me ongeveer schatte op 6+2 en het belangrijkste nog het hartje klopt!!! Ohh wat was ik opgelucht. Had me al veel dingen in m'n hoofd gehaald maar het was toch echt zo. Darna nog het spannendste het vertellen aan mijn schoonouders. Sv hadden ee een bladcadeau gegeven en sm een boek over zwangerschap. Ze keek erin en toen die verbasde blik. Ik lag in een deuk maar meer van de zenuwen eigelijk. Sv feliciteerde ons sm niet die was helemaal van slag. Mijn man moest later nog wat ophalen bij hun en ik zei tegen hem dat hij moest vragen of ze er wel blij mee waren want ze had ons biet gefeliciteerd. Maar ze belde me toch nog ff op . ze was wel blij maar erg overdonderd en van slag. kon er wel om lachen. Morgen vertellem we het aan mijn ouders. Hoop dat hun ook blij reageren. We zullen het zien.